«Κόμματα και φοιτητικές παρατάξεις δεν μπορεί να έχουν λόγο στα πανεπιστήμια» υπογραμμίζει η υπουργός Παιδείας κυρία Αννα Διαμαντοπούλου αιτιολογώντας τις θεσμικές αλλαγές που από την Τρίτη τίθενται σε διαδικασία ψήφισής τους από τη Βουλή. Επιμένοντας μέχρι τέλους στις διατάξεις του νέου νόμου-πλαισίου που έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις από τους πανεπιστημιακούς και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, η κυρία Διαμαντοπούλου επιτίθεται σε όσους δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να εφαρμόσουν τον νέο νόμο, αλλά και στη Νέα Δημοκρατία, η οποία αρνείται να υπερψηφίσει διατάξεις τις οποίες υποστήριζε ως κυβέρνηση. Ο νέος νόμος-πλαίσιο εισάγεται αύριο για συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής και η ψήφισή του θα έχει ολοκληρωθεί ως το απόγευμα της Τετάρτης. Η υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων έχει αποφασίσει να δεχθεί ορισμένες τροποποιήσεις που προτείνουν οι πρυτανικές αρχές και μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, αλλά δεν πρόκειται να δεχθεί αλλαγές που αγγίζουν τον πυρήνα της μεταρρύθμισης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Εχει γίνει εξαντλητικός διάλογος επί έναν χρόνο, υποστηρίζει- απαντώντας στους επικριτές της- η κυρία Διαμαντοπούλου, και έχουν ήδη ενσωματωθεί αρκετές αλλαγές από τον Ιούνιο που δόθηκε ο νόμος στη δημοσιότητα. Σε όσους εξάλλου υποστηρίζουν ότι επέλεξε κακή χρονική συγκυρία για να ανοίξει τον φάκελο των αλλαγών στα πανεπιστήμια, επισημαίνει:
«Αν όχι τώρα, πότε; Θα προσχωρήσουμε και πάλι στη λογική του “άσ΄ το για αργότερα” που εφάρμοζε η προηγούμενη κυβέρνηση; Τις αλλαγές που εισηγείται η κυβέρνησητις εφαρμόζουν ήδη οι 24 από τις 27 χώρες της ΕΕ.
Είναι καιρός να ανοίξουν και τα ελληνικά πανεπιστήμια στις δυνάμεις της οικονομίας και της κοινωνίας». Και προσθέτει:
«Ο διάλογος ενός ολόκληρου χρόνου απέδειξε ότι υπάρχει μια ευρεία συμφωνία, παρά τις επί μέρους διαφωνίες. Στις 26 Ιουλίου του 2010 όλα τα ζητήματα που συζητούνται μέχρι σήμερα ετέθησαν. Στη διάρκεια αυτού του χρόνου δέχθηκα σημαντικές τροποποιήσεις και αλλαγές, όμως ακόμη και σήμερα συζητώ θέματα όπως, π.χ., οι αρμοδιότητες του Συμβουλίου ή της Συγκλήτου. Υπάρχουν πολλά σημεία που έχουν γίνει αποδεκτά και από τις προτάσεις της Συνόδου των Πρυτάνεων, από την ΠΟΣΔΕΠ αλλά και από φοιτητικές νεολαίες».
Τα δύο βασικά σημεία τριβής μεταξύ του υπουργείου Παιδείας και των πρυτανικών αρχών είναι η θεσμοθέτηση εξωτερικών μελών που θα συμμετάσχουν στα πανεπιστημιακά συμβούλια και η κατάργηση του δικαιώματος που είχαν οι φοιτητικές παρατάξεις να εκλέγουν όλες τις ακαδημαϊκές συνιστώσες.
Και στα δύο η υπουργός Παιδείας δηλώνει ανυποχώρητη. Δεν αποκλείεται όμως να δεχθεί κατά τη συζήτηση στη Βουλή ορισμένες αλλαγές στους συσχετισμούς εσωτερικών και εξωτερικών μελών. Δεν δέχεται όμως τη συμμετοχή των φοιτητών στις αρχαιρεσίες μέσω των φοιτητικών παρατάξεων, αλλά μόνο ενός ενιαίου ψηφοδελτίου ανάδειξης των φοιτητών στα συμβούλια.
«Δεν πιστεύω ότι ο ρόλος των φοιτητών είναι η συνδιοίκηση των πανεπιστημίων. Η συνδιοίκηση αυτή είχε πολύ αρνητικές επιπτώσεις σε ορισμένα πανεπιστήμια τα τελευταία χρόνια» παρατηρεί η κυρία Διαμαντοπούλου. Και σημειώνει:
«Στο πανεπιστήμιο, δημοκρατία δεν σημαίνει ούτε κομματοκρατία, ούτε μετριοκρατία. Δημοκρατία στο πανεπιστήμιο σημαίνει αξιοκρατία,λογοδοσία,ποιότητα και αριστεία.Τα κόμματα και οι παρατάξεις δεν μπορεί να έχουν ρόλο στα πανεπιστήμια. Το πανεπιστήμιο είναι χώρος διδασκαλίας και έρευνας» .
Από τις αντιδράσεις που έχουν καταγραφεί, για δύο η κυρία Διαμαντοπούλου δηλώνει κατάπληκτη: για τις αντιδράσεις της ΝΔ για έναν νόμο στον οποίο δηλώνει ότι συμφωνεί και για τις απειλές ορισμένων πρυτανικών αρχών, που δηλώνουν ότι δεν θα εφαρμόσουν τον νόμο ακόμη και εφόσον ψηφιστεί από τη Βουλή. «Θέλω να πιστεύω ότι η ΝΔ δεν θα γίνει όμηρος των παρατάξεων και παλαιοκομματικών δεσμεύσεων. Τα περιθώρια συναίνεσης σε μια ιστορική μεταρρύθμιση υπάρχουν ενώ,αντίθετα,δεν υπάρχουν άλλοθι για να μην κάνει το σωστό» τονίζει η υπουργός. Αναφερόμενη εξάλλου σε όσους δηλώνουν ότι δεν θα εφαρμόσουν τον νόμο υπογραμμίζει:
«Οι συντεχνιακές λογικές έχουν αντίπαλο την ίδια την κοινωνία. Δεν είναι ανεκτό πλέονοποιαδήποτε ομάδα να δηλώνει πως ή θα έχει έναν νόμο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της και στα συμφέροντά της ή αλλιώς δεν εφαρμόζει τον νόμο. Από πού αντλεί οποιοσδήποτε το δικαίωμα να αρνείται την εφαρμογή του νόμου και ποιες είναι οι επιπτώσεις αυτής της αντίληψης όταν είναι δάσκαλος;
Ευτυχώς, η πλειοψηφία των πανεπιστημιακών δασκάλων έχει εκφράσει θετικές ή αρνητικές απόψεις, έχει κάνει κριτική, αλλά φυσικά απέφυγε να υιοθετήσει μεμονωμένες ακρότητες που προσβάλλουν τον πανεπιστημιακό χώρο».
Σε ό,τι αφορά δε τις προσφυγές που αναμένονται στο Συμβούλιο της Επικρατείας, η κυρία Διαμαντοπούλου υπενθυμίζει ότι τα ίδια γίνονται με κάθε σχετικό νόμο μετά το 1982 που ψηφίστηκε ο πρώτος νόμος-πλαίσιο.
«Ελπίζω και εύχομαι να μην επαναληφθούν οι αντιδράσεις του κατεστημένου όπως τότε το ΄82, με βροχή προσφυγών στο Συμβούλιο Επικρατείας για θέματα αντισυνταγματικότητας.Η Μεταπολίτευση ξεκίνησε από ένα εξεγερμένο Πολυτεχνείο. O νέος ιστορικός πολιτικός κύκλος που έχουμε ανάγκη ως χώραμπορεί να έχει ως αφετηρία την εθνική προσπάθεια για ένα άριστο πανεπιστήμιο» παρατηρεί η υπουργός.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
