Η συµµετοχική λογοτεχνία, ο τρόπος παραγωγής ενός λογοτεχνικού έργου από οµάδα συγγραφέων οι οποίοι µοιράζονται την ευθύνη της δηµιουργίας του, δεν ήταν άγνωστη στην Αναγέννηση και στους κόλπους της λογοτεχνικής πρωτοπορίας.
Αποτελεί όµως τολµηρή καινοτοµία στην εποχή του ∆ιαδικτύου µε τα wiki-novels.
Στο γνωστότερο, το «A Million Penguins» (2007) των εκδόσεων Penguin, ένα συγγραφικό πείραµα εµπνευσµένο από τη λογική της Wikipedia, συνεργάστηκαν 1.500 άτοµα και έγιναν περισσότερες από 11.000 επεξεργασίες υλικού. Μπορεί πραγµατικά µια τέτοια κοινότητα να γράψει µυθιστόρηµα; «Η απάντηση είναι ίσως» επιφυλάσσεται ο Jeremy Ettinghausen στον απολογισµό τού, ενδιαφέροντος κοινωνικά, πειράµατος στο µπλογκ του Penguin.
https://thepenguinblog.typepad.com
Οσο πιο αυστηροί είναι οι περιορισµοί που θέτουν στον χρήστη οι πλατφόρµες που φιλοξενούν προγράµµατα συµµετοχικής λογοτεχνίας τόσο αυξάνονται το ποσοστό συµµετοχής και οι πιθανότητες το εγχείρηµα να έχει επιτυχή κατάληξη.
«Χρειάζεται να τεθούν έγκαιρα περιορισµοί ώστε να µπορέσει η “σοφία του πλήθους” να εκδηλωθεί» συµπεραίνει η Veronica Periani στη διατριβή της «Can a community write a novel? Wiki-novels and other collaborative writing projects». Αποµένει να εξετάσουµε τα αισθητικά χαρακτηριστικά των συµµετοχικών µυθιστορηµάτων σε συνάρτηση µε το µέσο και τη διαδικασία της δηµιουργίας τους. ∆ιότι µπορούµε να τα θεωρήσουµε επιτυχηµένα απλώς επειδή κατάφεραν να ολοκληρωθούν χωρίς να λάβουµε υπόψη την καλλιτεχνική τους αξία;
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
