Έρευνα που διεξήχθη στη Βρετανία για λογαριασμό των Πανεπιστημίων του Μπρίστολ και του Λάφμπορο κατέδειξε ότι πολλά από τα σημερινά παιδιά μπορούν να απασχολούνται συγχρόνως έως και σε πέντε οθόνες – από κινητό και παιχνιδομηχανή μέχρι λάπτοπ, ντέσκτοπ και την «κλασική» τηλεόραση.
Στην έρευνα συμμετείχαν 63 παιδιά δημοτικού, ηλικίας 10 και 11 ετών. Τρία στα τέσσερα από αυτά είχαν καθημερινή πρόσβαση σε συσκευές χειρός, όπως το Nintendo και το Playstation, ενώ επτά στα 10 διέθεταν προσωπικό φορητό υπολογιστή. Τα smart phones αποδείχτηκαν επίσης δημοφιλή, αφού περίπου τα μισά παιδιά είχαν πρόσβαση σε αυτά, συνήθως δανειζόμενα τις συσκευές των «μεγάλων».
Στόχος των επιστημόνων ήταν να εξετάσουν τρόπους για να περιοριστεί ο χρόνος που περνάνε τα παιδιά μπροστά στις διάφορες οθόνες. Οι ερευνητές αναρωτήθηκαν πώς γίνεται ένα παιδί να χρησιμοποιεί ταυτόχρονα δύο, τρεις ή ακόμη και πέντε συσκευές με οθόνη. Η απάντηση ήταν ίδια για τα περισσότερα παιδιά: «Στο Νιντέντο μου είμαι στο MSN και στο λάπτοπ μου είμαι στο Facebook, ενώ η τηλεόραση μένει ανοιχτή».
Σύμφωνα με την Ρουσέλ Τζέιγκο, από το Τμήμα Άσκησης, Διατροφής και Υγείας του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ «Τα παιδιά της έρευνας είχαν συνήθως πρόσβαση έως και σε πέντε συσκευές την ίδια στιγμή και πολλές εξ’ αυτών ήταν φορητές. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά μπορούσαν να μεταφέρουν τον εξοπλισμό τους από τα υπνοδωμάτια στους κοινόχρηστους χώρους, ανάλογα με το εάν ήθελαν απομόνωση ή παρέα».
Παρόλο που αυτή η ταυτόχρονη ενασχόληση με πολλά πράγματα θα μπορούσε να αποδειχτεί ωφέλιμη για τα παιδιά – έρευνες έχουν δείξει ότι οι δράσεις με «πολλαπλούς στόχους» αναπτύσσουν την οξυδέρκεια και ενεργοποιούν συγκεκριμλένες περιοχές του εγκεφάλου -, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι ακόμη πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα, ενώ η καθιστική ζωή επιδρά αρνητικά στην πνευματική υγεία των νέων και αυξάνει τον κίνδυνο παχυσαρκίας.
Απαιτείται λοιπόν, κατά τους ερευνητές, συγκεκριμένη τακτική περιορισμών και αυστηρών όρων (π.χ. «τόση ώρα για μία συσκευή τη φορά») από πλευράς των γονιών, προκειμένου να προλάβουν πιθανούς κινδύνους, αφού η απομάκρυνση της τηλεόρασης και μόνο από το παιδικό δωμάτιο δεν συνιστά απαραίτητα και την λύση του προβλήματος.
