Ένας από τους μεγαλύτερους μετεωρίτες που έχουν πέσει ποτέ στη Γη εντοπίσθηκε στα όρη Αλτάι, που χωρίζουν την Κίνα από τη Μογγολία. Ο μεγάλος μετεωρίτης, μήκους 1,25 μέτρων και πλάτους 2,2 μέτρων, υπολογίζεται ότι ζυγίζει τουλάχιστον 25 τόνους και σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος σε μέγεθος μετεωρίτης που βρέθηκε ποτέ, αφήνοντας στην πέμπτη θέση τον μετεωρίτη «Άρμαντι» που είχε εντοπισθεί το 1898 στην ίδια περιοχή και ζυγίζει 28 τόνους.
Η ανακάλυψη της τεράστιας αυτής ουράνιας βολίδας ήταν τυχαία, μετά από μια επίσκεψη που δέχτηκε ο ειδικός στους μετεωρίτες κ. Ζανγκ Μπαολίν του Αστεροσκοπείου του Πεκίνου. Ο επισκέπτης του παρουσίασε ένα μικρό κομμάτι βράχου, το οποίο είχε αποσπάσει από τον μετεωρίτη: ο ειδικός κατάλαβε αμέσως ότι επρόκειτο για αξιόλογο εύρημα, και μαζί με τους βοηθούς του έκανε πάνω από έναν χρόνο για να τον βρει και να τον μελετήσει.
Οι περιπλανώμενοι Κοζάκοι βοσκοί των βουνών Αλτάι φυσικά δεν είχαν αναγνωρίσει επί δεκαετίες την «εξωγήινη» ταυτότητα αυτού του περίεργου «βράχου», που βρίσκεται σε απόκρημνη περιοχή σε υψόμετρο 3.300 μέτρων, αλλά αναρωτιούνταν αν περιείχε πλατίνα ή ασήμι. Ο κ. Ζανγκ κατάλαβε από τις περιγραφές πως επρόκειτο για έναν μεγάλο μετεωρίτη: χρειάστηκε να κάνει αρκετές διαδρομές στα αχανή όρη με τζιπ, άλογα και…καμήλες, ως ότου εντόπισε τον ογκώδη επιστημονικό «θησαυρό».
Τελικά οι «ασημί» πινελιές στον κοκκινόμαυρο βράχο προέρχονταν από κράμα σιδήρου και νικελίου, το οποίο έλιωσε κατά την πυρακτωμένη κάθοδο του μετεώρου προς τη Γη. Οι ραβδωτές γραμμές που έχει πάνω του επιτρέπουν στους επιστήμονες να εκτιμήσουν την ηλικία του, αλλά οι σχετικοί υπολογισμοί δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί. Ήδη πάντως μια δεύτερη ομάδα κινέζων ειδικών ανέλαβε να εξακριβώσει την ακριβή χημική του σύνθεση και τη χρονολογία της πτώσης του.
Η έλλειψη κρατήρα στο έδαφος μαρτυρά πάντως ότι ο μετεωρίτης δεν έπεσε εκεί, αλλά μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση από τους παγετώνες. Να σημειωθεί ότι η τοπική κυβέρνηση της επαρχίας έστειλε οπλισμένους φρουρούς, για να προστατεύουν τον γιγαντιαίο «θησαυρό».
Οι μετεωρίτες που περιέχουν κατά κύριο λόγο σίδηρο θεωρείται ότι προέρχονται από τους πυρήνες πανάρχαιων πλανήτων ή αστεροειδών που εξερράγησαν πριν 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, κατά την διαμόρφωση του ηλιακού μας συστήματος. Ο μεγαλύτερος μετεωρίτης που βρέθηκε ποτέ είναι ο «Χόμπα» : εντοπίστηκε στην Ναμίμπια το 1920 και έχει βάρος 66 τόνων.
Αν και κάθε χρόνο η γήινη ατμόσφαιρα διαπερνάται από περίπου 500 μετεωρίτες, διαφόρων μεγεθών, οι βολίδες είτε καίγονται κατά την κάθοδο, είτε διαλύονται κατά την πρόσκρουση τους στην επιφάνεια.
