«ΦΙΛΑΚΙΑ, σας αγαπώ!» Με αυτή τη φράση έκλεισε την ομιλία τής Τρίτης ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ταξί και Αγοραίων (ΠΟΕΙΑΤΑ) κ. Ευθ. Λυμπερόπουλος. Επαγγελματίας συνδικαλιστής εδώ και πολλά χρόνια, ο κ. Λυμπερόπουλος είναι το πρόσωπο των ημερών. Αναπληρωτής γραμματέας Παραγωγικών Τομέων της ΝΔ και ιθύνων νους των απεργιακών κινητοποιήσεων, ξεσήκωσε τους
ταξιτζήδες της χώρας μιλώντας από το μπαλκόνι της οδού Μάρνη,όπου και βρίσκονται τα γραφεία του Συνδικάτου Αυτοκινητιστών Ταξί Αττικής (ΣΑΤΑ).
Από τον «εξώστη» της Μάρνη οκ. Λυμπερόπουλος προειδοποιούσε τα ΜΜΕ «και όποιον άλλον αντισταθεί» – να μη σταθούν εμπόδιο στις κινητοποιήσεις τους, «αλλιώς θα πάμε από εκεί,όπως έκανε ο κόσμος το ΄65 που έκαψε “Τα Νέα” του Λαμπράκη» και εξήγγειλε «επίσκεψη» των ταξιτζήδων στην πρωθυπουργική κατοικία στο Καστρί. «Δεν θα βγει καμία άδεια μέχρι να πέσει αυτή η κυβέρνηση!» είπε από το μπαλκόνι του ΣΑΤΑ, διαβεβαιώνοντας ότι «τα σχέδια του κ. Ραγκούση να γίνει καρτέλ αυτός ο κλάδος δεν θα περάσουν,θα τον πάρουμε μαζί στην άβυσσο!».
«Ας βάλουν όσους εισαγγελείς θέλουνε να μας πάρουν τα αυτοκίνητα. Δεν θα προλάβουνε, θα πυρποληθούμε μέσα στα αυτοκίνητα» σχολίασε ο κ. Λυμπερόπουλος, απαντώντας στην εντολή της εισαγγελέως Πρωτοδικών Αθηνών κυρίας Ελένης Ράικου περί άμεσου σχηματισμού δικογραφιών για τους παρανομούντες απεργούς. «Τρομοκρατήσαμε τον τρομοκράτη Ραγκούση» έλεγε νωρίτερα, διότι «μας πυροβόλησε με αυτό τον τρόπο και μας αφαίρεσε το δικαίωμα στη ζωή και στην εργασία». «Μας τιμωρεί και μας εκτελεί» επέμενε ο μεσσήνιος συνδικαλιστής. Αλλοτε ντυμένος με κοστούμι, «γλειμμένο» μαλλί και μαύρα γυαλιά, και άλλοτε σπορ με καπελάκι και κοντομάνικο πουκάμισο, όπως την Τετάρτη στο υπουργείο Υποδομών, ο κ. Λυμπερόπουλος καλούσε από τα διόδια της Ελευσίνας τους συναδέλφους του να « συνεχίσουμε μέχρι να τους σπάσουμε τα νεύρα όπως το 1987 τον Αρκουδέα». Ο γαλάζιος συνδικαλιστής θεωρεί ότι όλη η κοινωνία, τα κόμματα και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠαΣοΚ συμπαρίστανται και συμφωνούν με τους αυτοκινητιστές, άποψη ευρέως αμφισβητούμενη.
«Ο αγώνας τώρα αρχίζει. Τα συναισθήματά μας είναι υψηλά.Κανένας στρατός στην ιστορία μη συντεταγμένος δεν έχει νικήσει.Αν είμαστε πειθαρχημένοι,δεν θα περάσει τίποτα» έλεγε ο πρόεδρος του ΣΑΤΑ έξω από το υπουργείο Υποδομών, λίγο προτού ξεσπάσουν βίαια επεισόδια.
Ως πρόεδρος των αυτοκινητιστών, ο κ. Λυμπερόπουλος μετρά επιτυχίες και από τους προηγούμενους υπουργούς Μεταφορών. Από τον κ. Δ. Ρέππα πήρε ένα προεδρικό διάταγμα που κρατάει κλειστή την έκδοση νέων αδειών ταξί σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Από τον κ. Ευρ. Στυλιανίδη απέσπασε μια αύξηση κομίστρου-μαμούθ, η οποία εκτόξευσε τελικώς την τιμή τού ταξί κάνοντάς το λιγότερο ελκυστικό και γεμίζοντας τις πιάτσες με άδεια ταξί. Από τον κ. Κ. Χατζηδάκη κέρδισε την πιλοτική είσοδο των ταξί στις λεωφορειολωρίδες της Αθήνας, μέτρο προσωρινό που τελικώς παγιώθηκε! Προ του ανασχηματισμού, σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ο κ. Λυμπερόπουλος έδινε τον δικό του ορισμό της «απελευθέρωσης»: «Να είσαι ιδιοκτήτης και να μην είσαι επαγγελματίας. Απλώς να το νοικιάζεις.Αυτό το δικαίωμα δεν υπήρχε στη χώρα μας.Επρεπε να δοθεί. Το ποσοστό ιδιοκτησίας που ήταν ως δύο άδειες. Κάποιος έχει χρήματα, να μπορεί να επενδύσει. Να πάρει χρήματα και μάλιστα υπό προϋποθέσεις μέχρι τα πέντε ταξί. Αυτές είναι αλλαγέςοι οποίες πραγματικά χρειάζονται». Στις ατελείωτες καταγγελίες για κακή εξυπηρέτηση και «πείραγμα» του ταξιμέτρου, έχει απαντήσει: «Μη θέλουμε να κάνουμε “άγια” την κοινωνία γιατί ένας ταξιτζής- και κακώς – έκανε παράβαση του επιπέδου να πάρει δύο ευρώ παραπάνω».
Με το άνοιγμα της συζήτησης της απελευθέρωσης των ταξί,ο πρόεδρος του Σωματείου Οδηγών Ταξί Αττικής- δηλαδή των υπαλλήλων- κ. Χρ. Πέτρουέδωσε μερικές συνεντεύξεις, αναλύοντας τι κρύβεται στην «αθέατη» πλευρά του κλάδου και βρέθηκε απολυμένος και δαρμένος,αφού έπεσε θύμα ξυλοδαρμού από αγνώστους.Επίσης,απολύθηκαν άμεσα αρκετά μέλη του διοικητικού συμβουλίου του σωματείου.
Τα συμφέροντα που πλήττονται από την απελευθέρωση του επαγγέλματος είναι πολλά.Πέρα από τους νέους επαγγελματίες που χρεώθηκαν στις τράπεζες με δεκάδες χιλιάδες ευρώ για να αγοράσουν μία άδεια ταξί και σήμερα κινδυνεύουν να χάσουν την επένδυσή τους,οδηγούμενοι σε αδιέξοδο,υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα που έμαθε να βγάζει λεφτά εκμισθώνοντας ταξί, το οποίο σήμερα βρίσκεται στον «αέρα».Δεν είναι τυχαίο ότι με την ολοκλήρωση του ΠΔ Ρέππα άρχισε μια απροσδόκητη εξαγορά αδειών από τις «μάντρες», οι ιδιοκτήτες των οποίων ήθελαν να στήσουν εταιρείες με αυτοκίνητα.Και αυτό διότι η αποσυρθείσα πλέον ρύθμιση προέβλεπε «φραγή» στην έκδοση νέων αδειών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Κύκλοι της αγοράς εκτιμούν ότι ήδη περί τα 5.000 άτομα κατέχουν άδειες δίχως να πληρούν τις νόμιμες προϋποθέσεις.Το παζάρι των αδειών ξεκίνησε με τον Ν.588/1977. Ως τότε οι άδειες ήταν προσωποπαγείς,αμεταβίβαστες και ταυτισμένες με τον επαγγελματία που βρισκόταν πίσω από το τιμόνι.Το 1977 άρχισε η μαζική αγοραπωλησία αδειών ταξί,που οδήγησε μάλιστα στη δημιουργία αειθαλών «μυθολογιών»- όπως η κατοχή δεκάδων αδειών ταξί από πολιτικούς,επιχειρηματίες και ηθοποιούς,που ενέπλεκαν ως και την αείμνηστη Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Σύμφωνα με τον νόμο κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο μπορεί να διαθέτει ως και δύο άδειες.Μέσω όμως παρένθετων προσώπων,συγγενών ή τρίτων,υπάρχουν άτομα που κατέχουν δεκάδες άδειες ταξί.
Η αγορά ταξί γίνεται παράτυπα,με το Δημόσιο και τις τράπεζες να κάνουν τα «στραβά μάτια».Μέχρι πρότινος- διότι τώρα οι αγοραπωλησίες έχουν «παγώσει»- ο ενδιαφερόμενος πήγαινε στη «μάντρα» και αγόραζε ένα ταξί και την άυλη αξία της αδείας αντί περίπου 150.000 ευρώ (το ποσό ήταν διπλάσιο ως το 2005).Εάν δεν είχε χρήματα,έπαιρνε δάνειο (με επιτόκιο 3,5%-5,5%) από την τράπεζα η οποία του χορηγούσε κεφάλαιο για το 80% της αξίας του ταξί μέσω «επισκευαστικού δανείου».Για το υπόλοιπο 20% του ποσού ο «μαντράς» εξέδιδε γραμμάτια,τα οποία εξοφλούνταν σταδιακά.
Οι «σκληροί» μαντράδες,οι οποίοι κατέχουν δεκάδες άδειες,δεν ξεπερνούν τους πέντε,ενώ γύρω τους και δορυφορικά κινούνται άλλοι 15. Αυτοί είναι οι οποίοι πλήττονται περισσότερο από όλους με τη μεταρρύθμιση Ραγκούση.Επίσης,«κλειστός» και άμεσα εξαρτώμενος κλάδος από τους αυτοκινητιστές είναι οι «ταξιμετράδες»,οι οποίοι δεν ξεπερνούν τους 25 στην Αθήνα.Στο ίδιο «σύμπαν» βρίσκονται και τα γραφεία ενοικίασης ταξί,τα οποία κατά την τυπική ερμηνεία του νόμου απαγορεύονται,ωστόσο λειτουργούν κανονικότατα.Σε αυτά οδηγοί ενοικιάζουν ταξί με αντίτιμο 40-45 ευρώ ανά βάρδια.
Συνολικά οι άδειες ταξί ξεπερνούν τις 35.000 σε ολόκληρη την Ελλάδα.Στην Αθήνα εντοπίζονται 14.000 άδειες και στις περισσότερες των περιπτώσεων τις μοιράζονται δύο άτομα που δουλεύουν το ταξί.Παράλληλα,στην πρωτεύουσα περί τις 8.000 εργάζονται ως οδηγοί,δηλαδή ως υπάλληλοι που εκμισθώνουν το όχημα, ενώ άλλοι 15.000 βρίσκονται στην επαρχία.Σε σχετικό έλεγχο του ΙΚΑ είχε καταγραφεί ως και 90% ανασφάλιστη εργασία.Οι άδειες αγοράζονται με συμβολαιογραφική πράξη, στην οποία αναγράφεται όχι το πλήρες ποσό που καταβάλλεται αλλά ένα πλασματικό,το οποίο είναι υποπολλαπλάσιο του αληθινού,με αποτέλεσμα το παζάρι των αδειών να έχει χρησιμοποιηθεί και για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
