Μια ιστορική μορφή του ελληνικού αθλητισμού, η Δομνίτσα Λανίτου – Καβουνίδη, έφυγε από τη ζωή στα 97 της χρόνια. Η εκλιπούσα ήταν η σπουδαιότερη αθλήτρια στίβου προπολεμικά και η πρώτη Ελληνίδα που συμμετείχε σε Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1936 στο Βερολίνο.
Γεννήθηκε το 1914 στη Λεμεσσό της Κύπρου, κόρη του κύπριου αγωνιστή Νικολάου Λανίτη και της Σαπφούς Κολακίδη.
Το 1931 ήλθε στην Αθήνα και φοίτησε στο Κολλέγιο Θηλέων. Στους πανελλήνιους αγώνες γυναικών του 1931 έλαβε μέρος και πήρε 7 πρώτες θέσεις (σε όλα τα αγωνίσματα που έλαβε μέρος) κάνοντας αντίστοιχα 7 νέα πανελλήνια ρεκόρ (μήκος, μήκος άνευ φοράς, ύψος, ύψος άνευ φοράς, 100m, 60m, σκυταλοδρομία 4×100). Διακρίθηκε ιδιαίτερα στα 80 εμπόδια, αγώνισμα στο οποίο έφθασε μέχρι τα ημιτελικά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου.
Κατείχε τα πανελλήνια ρεκόρ γυναικών σε όλα τα άλματα και τους δρόμους για πολλά χρόνια. Τα τελευταία της ρεκόρ καταρρίφθηκαν τη δεκαετία του ’60. Προς το τέλος της αθλητικής της καριέρας έλαβε μέρος (πάλι μόνη ελληνίδα) και στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου το 1948. Το 1939 αποφοίτησε από τη Σχολή Πολιτικών Επιστημών της Παντείου.
Η Δομνίτσα παντρεύτηκε το 1941 τον πολιτικό μηχανικό Κώστα Καβουνίδη με τον οποίο απέκτησε ένα γιο, τον Σπύρο. Όταν τερμάτισε την αθλητική της καριέρα συνέχισε να ασχολείται με τον αθλητισμό γυναικών από διοικητικές θέσεις. Διετέλεσε Γενική Γραμματέας και μετά Πρόεδρος της Τεχνικής Επιτροπής Αθλητισμού Γυναικών του ΣΕΓΑΣ ενώ παράλληλα έγραφε σε εφημερίδες για αθλητικά θέματα.
Εκτός από τον αθλητισμό η Δομνίτσα είχε κοινωνική προσφορά. Στον πόλεμο υπηρέτησε ως εθελόντρια νοσοκόμα. Υπήρξε από τα παλαιότερα μέλη του Συνδέσμου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και του Συλλόγου Ελληνίδων Επιστημόνων.
Από το 1964 ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Κυπρίων Ελλάδας και μάλιστα για πολλά χρόνια αντιπρόεδρος όπως επίσης και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εταιρείας Αυτοδιάθεσης Κύπρου. Ήταν επί σειρά ετών πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων του Κολεγίου Θηλέων. Το 1958 ήταν υποψήφια του Κόμματος Φιλελευθέρων στην Α’ Περιφέρεια Αθήνας. Μαζί με συναθλητές της ήταν στην τιμητική συνοδεία γύρω από το φέρετρο του δολοφονημένου Γρηγόρη Λαμπράκη.
Μέλος της Ελληνικής Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα ήταν από τις βασικές οργανώτριες της πορείας γυναικών προς την Αμμόχωστο. Τα χρόνια της αθλητικής δόξας της έγραψαν γι’ αυτήν πολλοί γνωστοί ποιητές και διανοούμενοι όπως ο Κωστής Παλαμάς, ο Άγγελος Σικελιανός, ο Νίκος Καββαδίας, η Μυρτιώτισσα, ο Παντελής Χόρν, ο Σ. Σκίπης, ο Α. Κύρου και άλλοι.
Τιμήθηκε επανειλημμένα για την προσφορά της από την ελληνική πολιτεία, από το σύλλογο της ΑΟΠΦ, από τον Σύνδεσμο για τα Δικαιώματα της Γυναίκας, από τη Διεθνή Ολυμπιακή Ακαδημία και από την κυβέρνηση της ιδιαίτερης πατρίδας της, της Κύπρου. Στην Κύπρο, στη Λεμεσσό δόθηκε το όνομά της σε δρόμο έξω από το Στάδιο της Λεμεσού.
Η κηδεία της θα γίνει στο Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας την Τετάρτη 22/6 στις 2.00μ.μ..
