Μετά την αναγγελία δημιουργίας συνοικίας του Ερωτα, τη μετατροπή του σπιτιού του Κεμάλ Ατατούρκ σε τουριστική ατραξιόν για την προσέλκυση Τούρκων επισκεπτών και την έγερση παιδαριωδών προσκομμάτων στην τοποθέτηση του αγάλματος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, έρχεται τώρα μια ακόμα ιστορική απόφαση του δημάρχου Θεσσαλονίκης που συζητείται πέρα από τα σύνορα της πόλης του. Όμως, αυτή η απόφαση, έχει μια σημαντική διαφορά από τις άλλες: βλάπτει σοβαρά τη δημοκρατία. Και, μάλιστα, σε μια πολύ ευαίσθητη στιγμή.
Ο κ. Μπουτάρης κέρδισε από προχθές με το σπαθί του τον τίτλο του πρώτου μεταχουντικού αξιωματούχου που απαγορεύει στον Μίκη Θεοδωράκη να μιλήσει σε μια πλατεία. Μια πλατεία που επί δεκαετίες αδιάλειπτα χρησιμοποιείται ως ο κατεξοχήν τόπος πολιτικών εκδηλώσεων στη Θεσσαλονίκη.
Δεν ξέρω αν το κάνει επειδή πιστεύει ότι με αυτό τον τρόπο θα προσελκύσει και πάλι την προσοχή, ή επειδή του το επιβάλλουν κάποιοι που τον στήριξαν να γίνει «ακομμάτιστος» δήμαρχος, ή για κάποιον άλλο λόγο. Το μόνο σίγουρο, είναι ότι λειτουργεί ως ωμός λογοκριτής που θέτει την εξουσία του σε δράση επειδή απλώς διαφωνεί με αυτό που λέει ο Θεοδωράκης, παρά το ότι δήθεν δεν απαγορεύει γι αυτό τη χρήση της πλατείας. Είπε δε ότι θα στείλει τη δημοτική αστυνομία να βάλει πρόστιμο στον Μίκη Θεοδωράκη. Ας τη στείλει. Τουλάχιστον, η κλήση που θα κόψει καθιστά την απαγόρευση καρικατούρα και τη φέρνει στα μέτρα του δημάρχου…
Όμως, ο κ. Μπουτάρης, τελικά, αυτοπροδίδεται για τις προθέσεις του. Μια δήλωσή του χθες στον ΒΗΜΑ FM το πιστοποιεί: «Για την άποψή του να φύγει αυτή η κυβέρνηση, δεν με ενδιαφέρει αυτό» είπε. «Δεν με ενδιαφέρει αν η κυβέρνηση είναι του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ. ή του ΚΚΕ. Είναι να καθίσουν οι πολιτικοί και να συμφωνήσουν πώς θα βγούμε από την κρίση. Και εμένα δεν μου αρέσει το μνημόνιο, αλλά τι αντιπροτείνουν όλοι αυτοί;». Αρα, τα «δεν με ενδιαφέρει η άποψή του» είναι αστειότητες…
Η απολύτως ανάρμοστη δήλωση του κ. Μπουτάρη ότι «δεν θα περάσει το νταηλίκι του κ. Θεοδωράκη», είναι ακόμα πιο εξοργιστική από την ίδια την απαγόρευση χρήσης της πλατείας και φυσικά, είναι απολύτως ανάξια σχολιασμού. Απλώς δείχνει την αμετροέπεια του ανδρός και ότι ίσως τελικά το κάνει επειδή πιστεύει ότι με το να θέσει απαγορεύσεις στον Θεοδωράκη, θα γίνει κάποιος.
Αυτό, το πέτυχε. Εγινε. Κέρδισε επάξια τον τίτλο του πρώτου μεταχουντικού αξιωματούχου που διατάζει απαγόρευση στον Μίκη Θεοδωράκη. Σημεία των καιρών…Καλά θα κάνει όμως να ξανασκεφτεί το ρόλο του ως φορέας δημοσίου αξιώματος, ειδικά σε τέτοιες εποχές. Ας μείνει καλύτερα στη συνοικία του έρωτα και στα άλλα συναφή που αντιλαμβάνεται ως σημαντικά θέματα για την πόλη του – είναι κι αυτά μεγάλα έργα που θα διασφαλίσουν τη θέση του στη μακρά ιστορία της συμπρωτεύουσας. Δεν χρειάζεται να μπαίνει στα χωράφια του φασισμού για να το πετύχει. Η θέση του, είναι ήδη κατοχυρωμένη.
