«ΕΠΡΕΠΕ να το πω. Πολιτικοί, τολμήστε να κάνετε το καθήκον σας. Να διαλύσετε το τέρας που δημιουργήσατε. Τα συνδικάτα και ο γιγαντιαίος δημόσιος τομέας που ορθώσατε θα καταστρέψουν τη χώρα. Το πρώτο που έχετε να κάνετε είναι να κόψετε από τον εαυτό σας. Κατεβάστε τους μισθούς σας και βγείτε να το διαλαλήσετε. Αν ο στρατηγός δεν βγει πρώτος στη μάχη, δεν γίνεται τίποτε…». Παραστατική όπως πάντα, η συγγραφέας κυρία Αθηνά Κακούρη περιγράφει τους λόγους που την έκαναν να υπογράψει την περασμένη εβδομάδα τη «Διακήρυξη των 32», το κείμενο που συντάχθηκε από προσωπικότητες των τεχνών, των γραμμάτων και της πανεπιστημιακής κοινότητας,με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Τολμήστε». Πρόκειται για μια κίνηση εκπροσώπων του πνευματικού κόσμου της χώρας να εκφράσουν την αγωνία τους, να παρέμβουν στην πρωτοφανή κρίση που μαστίζει τη χώρα και να προτείνουν μια διαφορετική οδό.
«Υπογράψαμε το συγκεκριμένο κείμενο ως πολίτες. Δεν είμαστε πολιτικοί και, υπ΄ αυτή την έννοια, δεν μπορούμε να υποκαταστήσουμε αυτούς που έχουν την ευθύνη για την πορεία της χώρας, είτε βρίσκονται στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση» λέει η κυρία Βάσω Κιντή, αναπληρώτρια καθηγήτρια Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
« Εμείς τους καλούμε να τολμήσουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Μας ρωτούν αν προτείνουμε οικουμενική κυβέρνηση ή εκλογές. Κατά τη γνώμη μου αυτές οι προτάσεις είναι άλλη μια εκδήλωση της διάθεσης για μετάθεση ευθυνών. Υπάρχει κυβέρνηση και ευρεία αντιπολίτευση. Ας αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες που έχουν τώρα και ας μην τις παραπέμπουν στο μέλλον ελπίζοντας ότι δια της αναβολής θα εξαφανιστούν, θα τις μεταθέσουν ή θα τις αποφύγουν.
Ας τολμήσουν!» επισημαίνει. Λύσεις συγκεκριμένες, βέβαια, όπως αναφέρουν οι περισσότεροι, δεν μπορούν να προτείνουν. Προτείνουν όμως συναίνεση. Προτείνουν σοβαρότητα. Προτείνουν να αντιληφθούμε την πραγματικότητα. Ή, όπως λέει ο οικονομολόγος κ. Αρίστος Δοξιάδης, «οι επιλογές που έχουμε μπροστά μας είναι πολύ σκληρές, αλλά δυστυχώς είναι οι μόνες που έχουμε…». «Δεν κατεβήκαμε με τις Δέκα Εντολές» λέει για τη διακήρυξη ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιώργης Γιατρομανωλάκης , «αλλά θέλαμε να δώσουμε μια προοπτική, να προκαλέσουμε μια συζήτηση». Οι 32 άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών θέλησαν επιπλέον να διαχωρίσουν τη θέση τους από κινήσεις που χαρακτηρίστηκαν τις προηγούμενες ημέρες ως λαϊκιστικές και να… βάλουν τα πράγματα στη θέση τους.
«Αυτό το καρκίνωμα που λέγεται δημόσιος τομέας δεν το έφτιαξαν οι ξένοι, εμείς το φτιάξαμε» λέει η κυρία Αθηνά Κακούρη: «Εδώ που φτάσαμε, αυτόν τον κόλαφο τον εισπράττουμε. Βγαίνουμε από τη χώρα και ντροπιαζόμαστε με όσα μας ρωτούν και με εκείνα που μας λένε. Καμία πολιτική μερίδα δεν είναι άμοιρη ευθύνης. Πρέπει να κάνουν τώρα όσα υποσχέθηκαν. Να προχωρήσουν άμεσα σε αποκρατικοποιήσεις» .
«Το κείμενο που υπογράφουμε είναι γενικόλογο και τέτοια κείμενα δεν υπάρχουν για να δίνουν λύσεις, αυτή άλλωστε είναι και η αδυναμία τους» λέει ο κ. Γιατρομανωλάκης ο οποίος, παρ΄ ότι δηλώνει εξαιρετικά αγανακτισμένος, δεν πιστεύει ότι η λύση έρχεται με ατάκες τύπου «να διώξουμε την τρόικα»…
«Η κυβέρνηση δείχνει ατολμία να λάβει τα απαραίτητα μέτρα και τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο» τονίζει και συνεχίζει: «Υπάρχει κανένας σοβαρός άνθρωπος σε αυτή τη χώρα που να πιστεύει ότι μπορούμε να διαγράψουμε το μνημόνιο; Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι περπατάμε στο δάσος και ότι ο λύκος απλώς δεν είναι εδώ; Μπορούμε να διαγράψουμε το χρέος που έχουμε; Μπορούμε να πούμε ότι πάει ο εφιάλτης, τελείωσε και είμαστε μια χαρά; Δυστυχώς, είμαστε στριμωγμένοι. Και η λύση μπορεί να δοθεί μόνο μέσα από τη συναίνεση».
Στην ερώτηση για το αν πρέπει να γίνουν εκλογές ο κ. Γιατρομανωλάκης απαντάει ακαριαία: «Ρωτήστε τον Παπανδρέου. Εγώ έχω αγωνία. Εχω την εντύπωση ότι στην κυβέρνηση δεν ξέρουν καν πού είμαστε τώρα. Δεν λυπάμαι κανέναν από τους βουλευτές που ο κόσμος βρίζει καθημερινά, ωστόσο στο πρόσωπο ακόμη και των πιο ασήμαντων από αυτούς υπάρχει μια εικόνα της δημοκρατίας. Και όχι, δεν συμφωνώ με το μνημόνιο. Επρεπε να το διαπραγματευτούν καλύτερα. Και λύση τώρα δεν είναι να ανεβάζεις στο 23% τον ΦΠΑ και να κόβεις μισθούς. Αυτές είναι εκδηλώσεις αμηχανίας, δεν είναι μέτρα».
Για τις αντιδράστες των πολιτών προς τους πολιτικούς η κυρία Κιντή λέει πως τις κατανοεί αλλά δεν δικαιολογεί και όλες τις εκφάνσεις τους. « Οι πολίτες έχουν κατέβει στους δρόμους για διάφορους λόγους. Ορισμένους από αυτούς τους κατανοώ, άλλους τους βρίσκω δίκαιους (π.χ., ότι οι πολιτικοί δεν πρέπει να έχουν ασυλία). Με πολλούς όμως διαφωνώ. Οι κρεμάλες που κυκλοφορούσαν μεταξύ των “αγανακτισμένων” είναι θέαμα αποτρόπαιο. Η κυριότερη επιφύλαξή μου όμως είναι ότι η συνολική καταδίκη και ο προπηλακισμός συλλήβδην των πολιτικών σήμερα δείχνει ότι κι εμείς ως πολίτες δεν θέλουμε να αντικρίσουμε την αλήθεια και να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα. Να τιμωρήσουμε», επισημαίνει , «τους υπεύθυνους πολιτικούς. Και μετά τι; Θα λυθούν τα προβλήματα; Πρέπει κι εμείς ως πολίτες να τολμήσουμε την αλλαγή. Δεν μπορούμε να ζητάμε την πολιτική που μας έφερε στη χρεοκοπία».
«Δεν ζητάμε εκλογές,ζητάμε συναίνεση»λέει και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και ποιητής κ.Νάσος Βαγενάς.«Να υπερβούν οι πολιτικές δυνάμεις τις διαφορές τους.Να δουν την πραγματικότητα όπως είναι.Η κυβέρνηση είναι σε σύγχυση.
Τα υπόλοιπα κόμματα καταφεύγουν σε διαρκείς λαϊκισμούς.Η πραγματικότητα, όμως,είναι δεδομένη.Αν δεν μας βοηθήσει η Ευρώπη,θα χρεοκοπήσουμε.Θα γίνουμε μια χώρα τριτοκοσμική.Κατά τη γνώμη μου,δύο είναι τα καίρια θέματα.Η μείωση του δημόσιου τομέα και η πάταξη της φοροδιαφυγής.Και κανένα δεν έχει γίνει ως σήμερα». «Επειδή κανείς από εμάς δεν είναι σίγουρος για το ποια θα είναι η καλύτερη λύση εξόδου από την κρίση,προτείνουμε να φερθούν υπεύθυνα οι πολιτικοί» λέει από την πλευρά του ο κ.Δοξιάδης. «Η δική μου θέση είναι ότι η μεν κυβέρνηση πρέπει να κυβερνήσει και να μην κρύβεται πίσω από την αντιπολίτευση,η δε αντιπολίτευση να πάψει να αντιπολιτεύεται ως συνήθως.Ολοι ξέρουν ότι τα σκληρά μέτρα χρειάζονται. Και πως ό,τι γίνει πρέπει να γίνει σε συνεργασία με τους κοινοτικούς μας εταίρους.Την ύφεση κατά την άποψή μου δεν μπορούσαμε να τη γλιτώσουμε,είτε με μνημόνιο είτε χωρίς.Είμαστε ένα κράτος που από τη μία πλευρά δεν παράγουμε και από την άλλη καταναλώνουμε πολύ.Θα ήθελα, βεβαίως,να υπάρξει συμφωνία με την ΕΕ αλλά από εκεί και πέρα είναι ευθύνη όλων να προσπαθήσουν να εξηγήσουν στον κόσμο ότι αυτή είναι η καλύτερη από τις κακές επιλογές που έχουμε…».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
