Προφανώς κάποιοι δεν έχουν αντιληφθεί το γεγονός οτι όσο διαρκεί και αυξάνεται ο κίνδυνος να σκοτωθεί πολιτικός από πέτρες των «αγανακτισμένων» τα όποια δίκαια αιτήματα των Ελλήνων, του κάθε ενός από εμάς που ταλαιπωρείται από την κρίση, αυτόματα θα έχουν χάσει τη σημασία τους.

Ας μη φανταζόμαστε οτι αυτό το σενάριο μπορεί να είναι μακρινό. Είτε από σαλταρισμένο ψυχοπαθή ή απελπισμένο άνεργο, το κακό μπορεί να συμβεί. Κι αν συμβεί, ναι μεν κάποιος αιμοδιψής θα χαρεί επειδή ένας πολιτικός πήγε στον Άδη πληρώνοντας την απόλυσή του ή το οτι δεν είχε να ξεπληρώσει την αμαξάρα που είχε αγοράσει θέλοντας να εμφανίζεται ως μεγιστάνας ενώ έπαιρνε μισθό 800 ευρώ, οι συνέπειες όμως του γεγονότος ενδεχομένως να είναι απροσδιόριστα καταστροφικές για το έθνος.

Αν λοιπόν κάποιος πολιτικός σκοτωθεί, το επόμενο πιθανό σενάριο είναι η επέμβαση της αστυνομίας σε μαζικότερο αριθμό με δακρυγόνα και άλλα τέτοια. Ουδείς επίσης μπορεί εδώ να προβλέψει οτι δε θα σκοτωθούν και διαδηλωτές, κάτι το οποίο θα οδηγούσε σε μαζικές διαδηλώσεις, έκτροπα, λεηλασίες και καταστροφή πολλών επιχειρήσεων.

Μπροστά στον κίνδυνο αναρχίας και κατάλυσης της έννομης τάξης, η όποια κυβέρνηση κυβερνά εκείνη τη στιγμή θα καταφύγει σε στρατιωτικό νόμο, απαγόρευση κυκλοφορίας και κάθοδο των αρμάτων στους δρόμους. Ας μη μας φαίνεται σενάριο επιστημονικής φαντασίας, είδαμε τις λεηλασίες με το φόνο του άτυχου Αλέξη Γρηγορόπουλου, τους νεκρούς της Μαρφίν. Αυτά τα συμβάντα γίνονται συχνότατα ανά τον κόσμο και έχουν γίνει άπειρες φορές στο παρελθόν.

Όσοι θυμούνται τη χούντα του 1967 θα παρατηρήσουν οτι τότε έγινε πραξικόπημα από τους συνταγματάρχες, οι οποίοι απλά πρόλαβαν κατά 2 μέρες το πραξικόπημα των στρατηγών. Στις μέρες μας, δε θα γίνει πραξικόπημα αλλά επιβολή στρατιωτικού νόμου με πλήρη απαγόρευση συγκεντρώσεων και απαγόρευση κυκλοφορίας σε συγκεκριμένες ώρες. Είναι ευνόητος ο συγκλονιστικός αντίκτυπος αυτής της ενέργειας ανά τον κόσμο. Οι τουρίστες στην Ελλάδα θα εξαφανιστούν άρον άρον, οι επενδύσεις θα σταματήσουν, η εικόνα της Ελλάδας ως στρατοκρατούμενης χώρας θα κάνει το γύρο του κόσμου. Κάθε διαμαρτυρία θα απαγορευτεί αυστηρά και θα κάνουν ξανά την επανεμφάνισή τους οι «βρικόλακες» των χαφιέδων που θα καταδίδουν κόσμο στις αρχές. Ουσιαστικά, η Ελλάδα θα μπει στο «γύψο» για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα.

Άραγε αυτό θα βελτιώσει τις συνθήκες ζωής; Θα βρει δουλειά στους νέους; Θα δώσει ελπίδα για το μέλλον; Ή θα φέρει πραγματική φτώχεια και εξαθλίωση μαζί με την καταδίκη όλου του κόσμου για τη χώρα μας;

Προτείνω στους δίκαια διαμαρτυρόμενους Indignados να μην καταφεύγουν στη βια και να μην ανέχονται δολοφονικά στοιχεία στις τάξεις τους. Κι επίσης να μην ακούν ανόητους που νομίζουν οτι είμαστε ακόμα στην κατοχή. Και όποιος αντιτείνει οτι είμαστε υπό την κατοχή του ΔΝΤ, να θυμίσω οτι γίναμε ήδη κατεχόμενοι και σκλάβοι των τραπεζών όταν ηδονιζόμασταν με διακοποδάνεια και εορτοδάνεια. Η αληθινή επανάσταση θέλει σφρίγος και πυγμή μεν, αλλά κοσμιότητα και επιχειρήματα δε. Διότι, η βια σε μια ειρηνική επανάσταση ενίοτε επιφέρει κι άλλη βια. Την οποία βία των τανκς, των καταδοτών και της ανελευθερίας δε μπορούμε να ανεχτούμε ξανά.