Ένας παχουλός πενηντάρης, με πυκνά μουστάκια και γεμάτος οργή δήλωσε σε μια ξένη τηλεόραση ότι «δεν χρωστάμε σε κανένα». Αυτόν είδαν και αυτόν άκουσαν στο εξωτερικό όσοι παρακολούθησαν τις σύντομες τηλεοπτικές ανταποκρίσεις για τις «ισπανικού ρυθμού» διαδηλώσεις στο Σύνταγμα. Είναι αμφίβολο ότι αντέδρασαν αποφασίζοντας να δώσουν νέαδάνεια στη χώρα μας ή να αποδεχτούν την παράταση των σημερινών.
Δεν ήταν πολύ διαφορετική η αντίδραση πολλών απλών ανθρώπων στη χώρα μας που έτρεξαν στις τράπεζες για να σώσουν τις μικροκαταθέσεις τους σε ευρώ. Διάβασαν διάφορα, κυρίως στο διαδίκτυο, άκουσαν ραδιόφωνα και τηλεοράσεις και σκέφτηκαν υποχρεώσεις και παιδιά. Όχι βέβαια λόγω των «ισπανών». Αλλά γιατί ειδήσεις και φήμες δημουργούσαν την εντύπωση ότι δεν πρόκειται να εγκριθεί η πέμπτη δόση του δανείου και ότι – όπως πολύ σωστά το υπενθύμισε από τις Βρυξέλλες η Μαρία Δαμανάκη – ορισμένοι εταίροι που έχουν βαρεθεί τα συστηματικά «θα» για μεταρρυθμίσεις και θεσμικά μέτρα πολύ θα ήθελαν να τους απαλλάξουμε από την παρουσία μας.
Η αλήθεια είναι ότι αν το θελήσουν και συμφωνήσουν όλοι οι εταίροι για κάτι τέτοιο μπορούν (αλλά τους συμφέρουν οι συνέπειες που δεν θα είναι τραγικές ΜΟΝΟ για μας;) να παγώσουν την πέμπτη δόση και κάθε κουβέντα αλλά δεν μπορούν να μας πετάξουν έξω από την ΟΝΕ αν δεν το θέλουμε και εμείς. Μπορούν όμως να μας κάνουν τον βίο αβίωτο. Το θέλουμε; Δεν το θέλει η ηγετική ομάδα της κυβέρνησης, αλλά το θέλουν με απίστευτη ελαφρότητα πολλοί άλλοι.
Είτε άμεσα στη λεγόμενη αριστερά. Είτε έμμεσα (οι υπόλοιποι, ακόμα και μέσα στο ΠαΣοΚ και όχι μόνο στη Νέα Δημοκρατία) όταν αρνούνται τη συμμετοχή τους σε μια συλλογική προσπάθεια πενταετίας.
Καθυστέρηση στις αλλαγές, μοναξιά της ηγετικής ομάδας της κυβέρνησης, απουσία σταθερής πλεύσης μέσα στη φουρτούνα, αντιφατικά μαντάτα από Βρυξέλλες και γενικά το εξωτερικό ενώ χάσαμε και τον Στρος Καν, διαδηλώσεις και απεργίες, πώς να διατηρήσει κάποια ψυχραιμία η «λαϊκή αγορά» της τραπεζικής πίστης ενώ η άλλη, η «χονδρική», έχει από καιρό πάρει τους δρόμους της μετανάστευσης;
Όλοι διαισθανόμαστε ότι «χρειάζεται κάτι» πέρα από την περίφημη όποια «πέμπτη δόση» που περιμένουμε όπως οι δύστυχοι που προσφεύγουν στον ΟΚΑΝΑ, και που μεταθέτει το πρόβλημα για αργότερα.
somerit@otenet.gr
