Υπάρχουν ορισμένα βιβλία που χαράσσονται στη μνήμη μας ανεξίτηλα και η ανάγνωσή τους αποδεικνύεται πραγματική εμπειρία. Ο Ματωμένος μεσημβρινός ή Το κόκκινο του δειλινού στη Δύση (1985), το αριστούργημα του 78χρονου αμερικανού συγγραφέα Κόρμακ Μακ Κάρθυ (στη φωτογραφία κάτω), είναι ένα σκοτεινό έπος, μια ανατριχιαστική ελεγεία για τη βία ως δομικό συστατικό του πολιτισμού και μια τρομακτική παρουσίαση των φονικών ενστίκτων που ενυπάρχουν σε κάθε άνθρωπο.
Ο κριτικός Χάρολντ Μπλουμ έχει συγκρίνει το βιβλίο με το Μόμπι Ντικ του Χέρμαν Μέλβιλ και το έχει χαρακτηρίσει ένα από τα 20 καλύτερα μυθιστορήματα της αμερικανικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα, «το απόλυτο γουέστερν», ως μια αισθητική τελειοποίηση του είδους έξω από τις οποιεσδή ποτε χολιγουντιανές (και παραπλανητικές εν προκειμένω) αναφορές.
Ο αναγνώστης προσκρούει κυριολεκτικά πάνω σε κάτι που ορθώνεται μπροστά του σαν πέτρινο μνημείο της απόλυτης αποκτήνωσης του ανθρώπινου είδους. Η βία γεμίζει τον κόσμο σε όλες τις πιθανές εκδοχές της: υπάρχουν δέντρα που από τα κλαδιά τους κρέμονται νεκρά μωρά, κάποιος από τους ήρωες φοράει στον λαιμό ένα περιδέραιο από τα κομμένα αφτιά των θυμάτων του, ένας άλλος έχει για γούρι μια μαραζωμένη ανθρώπινη καρδιά, ενώ τα στόματα των νεκρών είναι φραγμένα με τα γεννητικά τους όργανα.
Με μια χαλαρή πλοκή ο Κόρμακ Μακ Κάρθυ μάς μεταφέρει στην Αγρια Δύση στα μέσα του 19ου αιώνα. Η δράση εκτυλίσσεται στις νοτιοδυτικές συνοριακές (με το Μεξικό) περιοχές των ΗΠΑ κατά την περίοδο 1841-1890, σε μια αμφίσημη επικράτεια, ένα αχανές κομμάτι της ίδιας της Κόλασης ίσως, όπου διαπράττονται όλων των ειδών οι φρικαλεότητες και ο μοναδικός θεός, σε μια ηρακλείτεια θεώρηση, είναι ο πόλεμος.
Σε αυτό το αιματοβαμμένο χρονικό αποκρουστικών κατορθωμάτων βάρβαρες συμμορίες μισθοφόρων και άγριων ιθαγενών συγκρούονται και αλληλοεξοντώνονται σε μια φυσική, όπως υπονοεί ο συγγραφέας, τάξη των πραγμάτων. Η πρώτη εμφάνιση των Απάτσι είναι καθηλωτική, σε μια εποχή που τα σκαλπ των Ινδιάνων απέφεραν πολλά στους κυνηγούς κεφαλών που τους σκότωναν και τα εμπορεύονταν.
Δύο είναι οι βασικοί πρωταγωνιστές των οποίων οι ιστορίες, συνυφασμένες, φθάνουν αυτόν τον υπέροχο λογοτεχνικό εφιάλτη στο τέλος του. Το «αγόρι» είναι ένας δεκατετράχρονος έφηβος που ενηλικιώνεται μέσα στο αίμα και κάτω από τον βαρύ ίσκιο του μεφιστοφελικού δικαστή Χόλντεν. Ο τελευταίος, που έχει συμβάλει όσο κανένας άλλος στις ποικίλες ερμηνείες με τις οποίες έχει προσεγγιστεί το βιβλίο, είναι αποπνικτικά αξέχαστος. Δύο μέτρα ψηλός, αηδιαστικά άτριχος, η φύση του Κακού προσωποποιημένη, κυνικός και μανιχαϊστής, με τα λόγια του φθάνει τη στιβαρή γραφή του μόνου αυθεντικού συνεχιστή (μαζί με την Ανι Πρου ) του Φόκνερ και της συγγραφικής παράδοσης του γοτθικού αμερικανικού Νότου, στις πλέον αλληγορικές και τελεολογικές απολήξεις της.
Ο Κόρμακ Μακ Κάρθυ είναι ένας λυρικός συγγραφέας που πετάει την ανθρώπινη ψυχή στη βραχώδη και δυσοίωνη επικράτεια της αμερικανικής υπαίθρου για να τη βασανίσει και να την εγκαταλείψει στην εσχατιά της απογύμνωσής της από την οποιαδήποτε παρηγορητική μεταφυσική. Είναι λακωνικός όπως ο Χεμινγκγουέι, έχει μια αποκαλυψιακή δύναμη υποβολής που ακινητοποιεί τον αναγνώστη και τα βίαια ποιητικά ξεσπάσματα ενός καταραμένου ποιητή που προφητεύει όλα τα δεινά του βάρβαρου πολιτισμού μας. Ενα πραγματικά αλησμόνητο μυθιστόρημα.
Ο Κόρμακ Μακ Κάρθυ και οιΦίλιπ Ροθ,Ντον ΝτελίλοκαιΤόμας Πίντσον αποτελούν την (ετερόκλητη) αγία τετράδα της σύγχρονης αμερικανικής πεζογραφίας μετά τον θάνατο των Νόρμαν Μέιλερ και Τζον Αμπντάικ. Ο Μακ Κάρθυ γεννήθηκε στο Ρόουντ Αϊλαντ το 1933, αλλά μεγάλωσε στο Τενεσί και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Τέξας.Ηδη με το πρώτο του μυθιστόρημα, The Οrchard Κeeper (1955), κερδίζει το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του Ιδρύματος Φόκνερ.
Πέρα από το magnum opus του,τον Ματωμένο μεσημβρινό, έχει γράψει την περίφημη Τριλογία των συνόρων: Ολα τα όμορφα άλογα (1992), Το πέρασμα (1994) και Πεδινές πολιτείες (1998).Η φήμη του συγγραφέα,ο οποίος έχει ζήσει ακόμη και σε συνθήκες απίστευτης ένδειας,άρχισε να εξαπλώνεται σταθερά (και) λόγω των επιτυχημένων κινηματογραφικών μεταφορών έργων του.Το 2005 εκδίδει το Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους και το 2007 οι αδελφοί Κοέν μεταφέρουν το βιβλίο στη μεγάλη οθόνη κερδίζοντας τέσσερα Οσκαρ.Την ίδια χρονιά,το πιο πρόσφατο μυθιστόρημά του, Ο δρόμος (2006),απέσπασε το Βραβείο Πούλιτζερ,ενώ στη συνέχεια μεταφέρθηκε επίσης στη μεγάλη οθόνη από τονΤζον Χίλκοτ.Ο Ματωμένος μεσημβρινός είναι το τρίτο μυθιστόρημα του συγγραφέα που μεταφράζει προσηλωμένα οΑύγουστος Κορτώ.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
