Το όνομα τους; «Los Indignados» – οι εξοργισμένοι. Σύνθημα τους (και «κλειδί» στο Twitter); #notenemosmiedo, δε φοβόμαστε. Πρόθεση τους; Να μείνουν στην «πύλη του ήλιου» από σήμερα μέχρι την λήξη των εκλογών για την τοπική αυτοδιοίκηση, το βράδυ της Κυριακής. Στόχος τους; Να επιτύχουν, κάποτε, την «democracia real ya», την πραγματική δημοκρατία τώρα – και την κοινωνική δικαιοσύνη, που τους έχουν «κλέψει» οι Ισπανοί πολιτικοί της δεξιάς και της αριστεράς, μαζί με τους τραπεζίτες και τους μεγαλοεπιχειρηματίες.
Η χτεσινή απόφαση της εκλογικής επιτροπής για απαγόρευση της συγκέντρωσης είχε όπως φαίνεται το αντίθετο αποτέλεσμα: οργίλα μηνύματα στο Facebook και του Twitter, αλλά και μέσω κινητών τηλεφώνων καλούσαν όλη μέρα τους πολίτες να «αντισταθούν» έμπρακτα. Περισσότεροι από 500 αστυνομικοί παρατάχθηκαν γύρω από την πλατεία, αλλά δεν παρενέβησαν: άλλωστε ο ίδιος ο Ισπανός πρωθυπουργός Χοσέ Λουΐς Θαπατέρο τόνισε σήμερα πως «βλέπει δίκαιους λόγους» πίσω από το κίνημα διαμαρτυρίας των νεολαίων, παρά το ότι στρέφεται ξεκάθαρα ενάντια στην πολιτική λιτότητας του κόμματος του, που έχει εκτοξεύσει το επίσημο ποσοστό της ανεργίας στο ύψος ρεκόρ του 21,19% για το πρώτο τρίμηνο του έτους!
«Οφείλουμε να τους αφουγκρασθούμε και να ευαισθητοποιηθούμε διότι υπάρχουν δίκαιοι λόγοι για να εκφρασθούν αυτή η δυσαρέσκεια και η κριτική», τόνισε ο κ.Θαπατέρο, στις πρώτες του δηλώσεις για το κίνημα, που όλο και γιγαντώνεται. «Εξ αφορμής αυτού θα πρέπει να ενισχυθούμε, να βελτιωθούμε. Τα κόμματα τα ίδια πρέπει να βελτιωθούν; Βεβαίως και ναι», τόνισε επίσης ο Ισπανός πρωθυπουργός, το σοσιαλιστικό κόμμα του οποίου αναμένεται πως θα υποστεί πραγματική πανωλεθρία στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της Κυριακής.
Αντίστοιχες με της Μαδρίτης αυθόρμητες, ακομμάτιστες, χωρίς αρχηγούς και «καπελώματα» συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας των «indignados» πραγματοποιούνται από την Τρίτη, μέρα και νύχτα στις περισσότερες μεγάλες πόλεις της Ισπανίας, από την Βαρκελώνη ως τη Σεβίλλη και από το Βίγκο ως την Βαλένθια. Όπως λένε σαφώς στα κείμενα τους, που κυκλοφόρησε μετά τις πρώτες τους κινητοποιήσεις την προηγούμενη Κυριακή, οι «εξοργισμένοι» εμπνέονται για την δράση τους «από τις αραβικές εξεγέρσεις και τις θερμές λαϊκές αντιδράσεις στην Ελλάδα και την Ισλανδία»!
Όπως λένε και στο μανιφέστο τους: « Είμαστε απλοί, καθημερινοί άνθρωποι. Είμαστε σαν και σένα: άνθρωποι που κάθε πρωί σηκώνονται να πάνε να σπουδάσουν, να δουλέψουν ή να βρουν δουλειά, άνθρωποι με οικογένειες και φίλους. Είμαστε άνθρωποι που εργάζονται σκληρά κάθε ημέρα για να ζήσουμε, και να προσφέρουμε ένα καλύτερο μέλλον στους γύρω μας.
Κάποιοι από εμάς θεωρούμε τους εαυτούς μας πιο προοδευτικούς, κάποιοι άλλοι πιο συντηρητικούς. Άλλοι είναι πιστοί, άλλοι όχι. Άλλοι έχουμε ξεκάθαρες ιδεολογίες, άλλοι θεωρούμε τους εαυτούς μας απολιτικούς… Ολοι μας όμως είμαστε ανήσυχοι και εξοργισμένοι από το πολιτικο, οικονομικό και κοινωνικό τοπίο που βλέπουμε γύρω μας. Από τη διαφθορά των πολιτικών, των επιχειρηματιών, των τραπεζιτών… Από το πόσο ανυπεράσπιστοι είναι οι απλοί, «πεζοί» άνθρωποι αισθάνονται αβοήθητοι. Αυτή η κατάσταση μας πληγώνει όλους καθημερινά. Ομως αν ενωθούμε μπορούμε να την αλλάξουμε. Ήρθε η ώρα να κινηθούμε, να ξεκινήσουμε μαζί το χτίσιμο μιας καλύτερης κοινωνίας.
Πιστεύουμε ότι προτεραιότητα για κάθε προηγμένη κοινωνία πρέπει να είναι η ισότητα, η πρόοδος, η αλληλεγγύη, η ελευθερία της συμμετοχής στον πολιτισμό, την οικολογική βιωσιμότητα και την ανάπτυξη, την ευημερία και την ευτυχία των ανθρώπων. (…) «Η συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια των λίγων παράγει ανισότητα, προκαλεί εντάσεις, φέρνει αδικία, η οποία οδηγεί στη βία. Κι εμείς την απορρίπτουμε (…) Είμαστε ανώνυμοι, αλλά χωρίς εμάς τίποτα δεν θα μπορούσε να υπάρξει, γιατί εμείς κινούμε τον κόσμο. Έχουμε θέσει το χρήμα πάνω από το ανθρώπινο είδος, και πρέπει να το ξαναθέσουμε υπό την υπηρεσία μας. Χρειάζεται μια Ηθική Επανάσταση. Δεν είμαι μόνο αυτό που αγοράζω»…
Να σημειωθεί εδώ πως το «από τα κάτω» κίνημα έχει ήδη απλωθεί και εκτός Ισπανίας – έχουν προκηρυχθεί ολονύκτιες διαδηλώσεις μπροστά στις ισπανικές πρεσβείες στις Βρυξέλλες, την Βιέννη, το Παρίσι, αλλά και το μακρινό Μπουένος Αίρες, την πόλη του Μεξικού και την Μπογκοτά.
