Συναντηθήκαμε την περασμένη Πέμπτη, στον απόηχο των επεισοδίων στο κέντρο της Αθήνας και της δολοφονίας του 44χρονου στην οδό Ηπείρου. Ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη, ανάμεικτα συναισθήματα, αμηχανία. Η Ευγενία Δημητροπούλου είναι πολύ νέα. Πρόσωπο φωτεινό, μάτια μεγάλα και καθαρά, αφοπλιστικό χαμόγελο. Ομορφο κορίτσι και προσγειωμένο. Η αφορμή της συζήτησής μας είναι ο ρόλος της Αννας που υποδύεται στο «Νησί». Ωστόσο είναι δύσκολο, ή μάλλον αδύνατο, να παρακάμψουμε όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Η κουβέντα μας λοιπόν ξετυλίγεται με αφορμή τα γεγονότα. Η ίδια άλλωστε τα έζησε κατά κάποιο τρόπο από κοντά καθώς το προηγούμενο βράδυ βρέθηκε στο κέντρο της πόλης.
«Ξύπνησα νιώθοντας οργή σήμερα. Νιώθω ότι ζούμε σε ένα κράτος το οποίο αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε πανικό. Χθες, επειδή δούλευα όλη την ημέρα,δεν είχα ενημερωθεί για το τι γινόταν.Το βράδυ,περνώντας από τα Εξάρχεια, μου ήλθαν δακρυγόνα μέσα στο αυτοκίνητο, είδα πολλούς αστυνομικούς,αποκαΐδια και τους δρόμους έρημους. Κατάλαβα ότι κάτι έγινε. Γυρίζοντας σπίτι προσπάθησα μέσω Ιnternet να δω τι συνέβη.Νόμιζα ότι όλο αυτό έγινε για τη δολοφονία του 44χρονου. Κατάλαβα όμως ότι είχε γίνει και κάτι άλλο. Και τότε έμαθα για τον νεαρό διαδηλωτή. Το κράτος βρίσκεται σε πανικό και δεν ξέρει πώς να αντιδράσει…» λέει η «πέτρα του σκανδάλου» του «Νησιού».
Ο ρόλος παραμερίζεται, για λίγο τουλάχιστον, καθώς η συζήτηση περιστρέφεται στα φλέγοντα ζητήματα της επικαιρότητας. Η ίδια άλλωστε είναι ένα κορίτσι βαθιά πολιτικοποιημένο, με άποψη και εμπειρία.
– Εφέτος γίνατε ευρέως γνωστή από τη συμμετοχή σας στο «Νησί».Πώς το αντιμετωπίσατε; «Ομολογώ ότι δεν το είχα πολυκαταλάβει ώσπου ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα και επιστρέψαμε από την Κρήτη. Ως τότε ήμασταν προστατευμένοι και πιστεύαμε ότι τη σειρά τη βλέπουν πολλοί στην Κρή τη. Οταν τα Χριστούγεννα πήγα στους γονείς μου στη Λαμία, κατάλαβα πόσο κόσμο αφορά αυτή τη σειρά και ξαφνιάστηκα ευχάριστα».
– Τι σας λέει ο κόσμος που σας συναντά στον δρόμο; «Θα σας πω κάτι πολύ γλυκό που συνέβη τις προάλλες στον φούρνο όπου πήγα να ψωνίσω. Με πλησίασε μια κυρία πολύ ευγενική και με ρώτησε: “Πόνεσε το χαστούκι, κορίτσι μου;”. Μου μιλούν και τους κάνει εντύπωση το ότι τους χαμογελώ και τους μιλώ γλυκά. Είναι ευχάριστο για μένα όλο αυτό».
– Εκτιμάτε ότι ανέβηκαν οι «μετοχές» σας μετά τον ρόλο της Αννας και της νεαρής Αλέξις; «Σίγουρα για μένα αυτό ήταν ένα πολύ σημαντικό βήμα. Υποδύθηκα δύο ρόλους σε μια τόσο σπουδαία παραγωγή. Αλλά δεν πρέπει να μένω σε αυτό. Ψάχνω το μετά. Το ότι έκανα το “Νησί” δεν σημαίνει ότι θα σταθώ σε αυτό και όλα εντάξει. Μου ήλθαν όμως αρκετές προτάσεις μετά».
– Ποιο ήταν το σημαντικότερο όφελος τελικά; «Οι εμπειρίες που αποκόμισα και οι συνεργασίες. Θα δούλευα ξανά με όλους τους συναδέλφους μου με πολύ μεγάλη χαρά. Νομίζω ότι αυτά που πήρα σε επίπεδο προσωπικό αλλά και επαγγελματικό, βλέποντας τους άλλους να παίζουν, ήταν πολύ σημαντικά για μένα· θα με βοηθήσουν».
– Ο ρόλος σας ήταν ερωτικός.Ολοι το επισημαίνουν και έχουν προκληθεί αρκετές συζητήσεις επάνω σε αυτό.Σας έγιναν προτάσεις να κάνετε αισθησιακές φωτογραφίσεις; «Οπως καταλαβαίνετε, μου έγιναν πολλές προτάσεις για εμφανίσεις και συνεντεύξεις. Εχω πει πολλά “όχι”. Δεν μπορώ να πάω πα ντού. Μου έγιναν προτάσεις για σέξι φωτογραφίσεις, στο πλαίσιο που θα μπορούσα εγώ να κάνω. Δεν θα έκανα ποτέ σέξι φωτογράφιση. Ο ρόλος της Αννας έχει έντονο το ερωτικό στοιχείο. Δεν έχω πρόβλημα να ποζάρω αλλά ο ρόλος είναι κομμάτι της δουλειάς μου. Το να φωτογραφηθώ σέξι δεν έχει νόημα γιατί δεν είμαι μοντέλο. Εχω επιλέξει να μην κάνω κάτι τέτοιο».
– Είναι τόσο σκληρή όσο δείχνει η ηρωίδα σας τελικά; «Η Αννα έχει αρκετά ελαφρυντικά. Η μεγαλύτερη απιστία είναι απέναντι στον πατέρα της. Φοβάται μήπως τον χάσει και προσπαθεί να προστατεύσει και τον εαυτό της. Σίγουρα είναι εγωκεντρική και τη διακατέχει αρρωστημένο πάθος. Φαίνεται ότι είναι άρρωστο παιδί, δεν έχει ηθικούς φραγμούς. Ωστόσο εκείνη θα ομολογήσει και στην ουσία οδηγείται στον θάνατο, την ώρα που ο Μανώλης θα εξαφανιστεί- και όταν ύστερα από χρόνια το παιδί τους θα του χτυπήσει την πόρτα δεν θα του ανοίξει…».
– Επαγγελματικά τι θα κάνετε από ΄δώ και στο εξής; «Θα υποδυθώ την Οφηλία στην παράσταση του “Αμλετ” σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη με συμπρωταγωνιστή τον Αιμίλιο Χειλάκη. Τηλεόραση δεν θα κάνω. Δεν ήθελα άλλωστε να κάνω απαραίτητα τηλεόραση».
– Ζούσατε στο κέντρο της Αθήνας αλλά φύγατε.Γιατί; «Εμενα στο Πεδίον του Αρεως και έφυγα για λόγους ασφαλείας κυρίως.Μου είχαν διαρρήξει πολλές φορές το αυτοκίνητο και μία φορά με κατέβασαν από αυτό και μου πήραν την τσάντα.Αρχισε να επικρατεί ένα περίεργο αίσθημα φόβου στην περιοχή και αποφάσισα να φύγω».
– Νιώσατε απροστάτευτη; Δεν απευθυνθήκατε στις Αρχές; «Ναι,ένιωσα απροστάτευτη.Κάθε φορά έσπευδα στο αστυνομικό τμήμα και έκανα δήλωση.Μου έλεγαν ότι είναι πολύ σύνηθες να ανοίγουν τα αυτοκίνητα.Μάλιστα, όταν τους δήλωσα ότι μπήκαν από την πίσω πόρτα για να με κατεβάσουν,οπότε θα μπορούσαν να πάρουν δακτυλικά αποτυπώματα,μου απάντησαν: “Τώρα…μπορεί να έχουν φύγει”. Κάθε φορά που πήγαινα υπήρχε κόσμος που έκανε καταγγελίες και το αντιμετώπιζαν ως καθημερινότητα στην περιοχή».
– Μου είπατε ότι την περασμένη Τετάρτη,λόγω εργασίας,βρεθήκατε στην «καρδιά» των γεγονότων,στα Εξάρχεια.Τι σας εξοργίζει περισσότερο; «Εχω κατέβει παλαιότερα στους δρόμους.Τώρα τελευταία ομολογώ ότι δεν το έχω κάνει.Αυτό που προσπαθώ είναι να συμπορευθώ με όλα αυτά που επιτάσσει η νέα τάξη πραγμάτων.Θεωρώ ότι πρέπει να κάνουμε κάτι ομαδικό.Το συζητούσαμε αυτό και με συναδέλφους τις προάλλες.Πρέπει όσοι έχουν θέσεις ψηλά να καταλάβουν ότι ο κόσμος είναι εξαγριωμένος.Δεν είμαι υπέρ της αυτοδικίας,αλλά πρέπει να γίνουν κινήματα παρόμοια με αυτό του “Δεν πληρώνω”. Πρέπει να καταλάβουν ότι κάτι γίνεται σε αυτή τη χώρα.Αν όντως οι αστυνομικοί επιτέθηκαν σε διαδηλωτές,είναι ό,τι πιο άδικο και εξοργιστικό μπορεί να συμβεί.Το δικαίωμα στη διαδήλωση και στην απεργία είναι κατοχυρωμένο.Είναι δικαιώματα αναφαίρετα και ξαφνικά το κράτος,αντί να τα περιφρουρεί,τα χτυπάει.Για μένα αυτό είναι αδιανόητο».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
