Eνας ειδικός χώρος για τη φιλοξενία αιχμάλωτων λύκων, οι οποίοι προέρχονται είτε από κατασχέσεις, είτε από ζωολογικούς κήπους, έχει δημιουργηθεί από τον «Αρκτούρο» στην περιοχή Αμυνταίου του νομού Φλώρινας. Εκεί φιλοξενούνται ζώα τα οποία από πολύ μικρή ηλικία είχαν ζήσει σε άμεση εξάρτηση από τον άνθρωπο, άρα δεν γνωρίζουν τους βασικούς μηχανισμούς επιβίωσης και κατά συνέπεια είναι αδύνατο να επανενταχθούν στο φυσικό τους περιβάλλον.
Οι πρώτοι λύκοι που φιλοξένησε το Περιβαλλοντικό Κέντρο προήλθαν από το Κέντρο Περίθαλψης Αγριων Ζώων της Αίγινας, στο οποίο είχαν καταλήξει μετά το κλείσιμο ζωολογικών κήπων της Αθήνας (Εθνικός Κήπος, Νέα Φιλαδέλφεια). Επειτα μεταφέρθηκαν στο Αμύνταιο και άλλοι λύκοι που βρίσκονταν σε αιχμαλωσία και κατασχέθηκαν, ζώα που βρέθηκαν τραυματισμένα στη φύση καθώς και λύκοι από τον ζωολογικό κήπο της Φλώρινας. Το «Καταφύγιο του λύκου» φιλοξενεί και ζώα τα οποία γεννήθηκαν σε αιχμαλωσία.
Δέκα φιλοξενούμενοι
Σήμερα δέκα λύκοι ζουν προφυλαγμένοι σε ένα ειδικά περιφραγμένο τμήμα ενός φυσικού δάσους βελανιδιάς, συνολικής έκτασης 70 στρεμμάτων. Δίπλα στο δάσος λειτουργεί και υποδέχεται επισκέπτες, καθημερινά, το Κέντρο Ενημέρωσης για το λύκο με στόχο την αντιστροφή της αρνητικής εικόνας που κατέχει ο λύκος στη συνείδηση των ανθρώπων.
Στην ελληνική φύση ο «κακός» λύκος επιβιώνει χάρη στην κτηνοτροφία ελεύθερης βοσκής, στους σκουπιδότοπους και στα νεκρά ζώα, καθώς τα άγρια, που αποτελούν τα θηράματά του, σπανίζουν. Οι επιθέσεις αυτού του άγριου σαρκοφάγου θηλαστικού σε αιγοπρόβατα και άλλα κτηνοτροφικά ζώα είναι συχνές. Μάλιστα, υπάρχουν κτηνοτρόφοι που έχουν χάσει ακόμη και 40 ζώα από λύκο. Γι’ αυτό συνεχίζεται η θανάτωσή του – αν και η θήρα του απαγορεύεται από το 1992 και το είδος θεωρείται αυστηρά προστατευόμενο – συνήθως με πυροβόλο όπλο, δηλητηριασμένα δολώματα ή παγάνες.
Επιβεβλημένη για τη διατήρηση του πληθυσμού τους, αλλά και την προστασία των κοπαδιών, θεωρείται η αποκατάσταση στην ελληνική ύπαιθρο των πληθυσμών άγριων οπληφόρων όπως είναι ο αγριόχοιρος, το ζαρκάδι και το αγριόγιδο. Απαραίτητη κρίνεται και η βελτίωση του συστήματος αποζημιώσεων και η ενίσχυση των κτηνοτρόφων ώστε να εφαρμόσουν προληπτικά μέτρα με τη χρήση ποιμενικών σκύλων, τοποθέτηση ηλεκτροφόρων φρακτών κ.ά
Στη χώρα μας υπολογίζεται ότι επιβιώνουν περίπου 120 αγέλες λύκων, δηλαδή 600 ζώα τα οποία κατανέμονται σε Θράκη, Χαλκιδική, Κεντρική και Δυτική Μακεδονία, Ήπειρο, Κεντρική και Νότια Πίνδο, Ρούμελη και ορεινή Ναυπακτία. Από την Πελοπόννησο το είδος εξαφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1930.
