Στο μέτωπο του πολέμου των συνδικαλιστών από τη μία πλευρά βρίσκεται ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ κ. Ν. Φωτόπουλος, ο οποίος τάσσεται υπέρ των απεργιακών κινητοποιήσεων διαρκείας με στόχο τη ματαίωση των αποκρατικοποιήσεων. Στην άλλη άκρη βρίσκονται συνδικαλιστές, όπως ο κ. Γ. Βασιλόπουλος των ΕΛΤΑ, ο οποίος πιστεύει ότι με διάλογο και με επιχειρήματα μπορεί να τροποποιηθεί ο αρχικός σχεδιασμός και να εξαιρεθούν δυναμικά τμήματα των ΔΕΚΟ όπως πρόσφατα συνέβη με τις ταχυμεταφορές. Και στη μέση βρίσκονται όλοι οι υπόλοιποι «πράσινοι» συνδικαλιστές που αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορούν να υποστείλουν τη σημαία των κινητοποιήσεων, αλλά ούτε και να επιχειρήσουν να ακυρώσουν τη σημαντικότερη προσπάθεια της κυβέρνησης που και οι ίδιοι στηρίζουν.
Στη μέση της αντιπαράθεσης των «πράσινων» συνδικαλιστών βρίσκεται και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Ι. Παναγόπουλος , ο οποίος αρνείται να συντονίσει τον απεργιακό αγώνα των ΔΕΚΟ, όπως του ζητούν οι συνδικαλιστές του, καταφεύγοντας προς το παρόν στη λύση των γενικών απεργιών, όπως αυτή που έχει προγραμματιστεί για τις 11 Μαΐου και είναι η 14η από τότε που το μνημόνιο μπήκε στη ζωή των Ελλήνων.
«Ο εμφύλιος στο Συνδικαλιστικό του ΠαΣοΚ είναι απλώς θέμα χρόνου» παρατηρούν κορυφαία στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, στα οποία παρατηρείται επίσης διχογνωμία για το αν θα πρέπει να οργανωθούν αντιδράσεις στα νέα μέτρα που έρχονται.
Από την περασμένη εβδομάδα σημαιοφόρος του απεργιακού αγώνα κατά των αποκρατικοποιήσεων ανέλαβε και επισήμως ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ κ. Ν. Φωτόπουλος. Με συνέντευξη Τύπου που έδωσε την Πέμπτη υποστήριξε ότι το πόρισμα του κ. Ρακιντζή έγινε «κατά παραγγελία της τρόικας» για να ακυρωθούν οι 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες που έχει ήδη εξαγγείλει.
Με κορυφαίο επιχείρημά του ότι το συνέδριο του ΠαΣοΚ έχει ταχθεί υπέρ της διατήρησης του ελέγχου της ΔΕΗ από το Δημόσιο, ο κ. Φωτόπουλος δηλώνει ότι θα αγωνιστεί μέχρι τέλους, βάλλοντας ευθέως κατά του υπουργού Οικονομικών κ. Γ.Παπακωνσταντίνου με την επισήμανση ότι τον ενοχλούν η στάση και η δράση της ΓΕΝΟΠ.
Από τη στάση και από την ακραία συμπεριφορά του κ. Φωτόπουλου κρατά όλο και μεγαλύτερες αποστάσεις το ΠαΣοΚ, και ιδίως ο Γραμματέας του κόμματος κ. Μ.Καρχιμάκης και ο κ. Παναγόπουλος. «Είναι καλό παιδί, έντιμος και αγωνιστής» τονίζουν. «Αλλά δεν έχει αντιληφθεί ότι ο καιρός που μπορούσες να κάνεις επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες έχει περάσει».
Στους «σκληρούς» συνδικαλιστές του ΠαΣοΚ συγκαταλέγεται και ο πρόεδρος της ΟΜΕ-ΟΤΕ κ. Π.Κούτρας, ο οποίος προετοιμάζει ήδη έναν νέο κύκλο απεργιακών κινητοποιήσεων κατά της παραχώρησης 10% του ΟΤΕ στην Deutsche Τelecom. «Οι κινήσεις μας θα ανακοινωθούν μετά τη γενική απεργία της 11ης Μαΐου» τονίζει μιλώντας στο «Βήμα» ο κ. Κούτρας, υπενθυμίζοντας ότι ο απεργιακός μαραθώνιος της ΟΜΕΟΤΕ διαρκεί πέντε χρόνια. Ταυτόχρονα ανακοινώνει ότι θα υπάρξουν και ορισμένες νομικές ενέργειες για να ακυρωθεί η κυβερνητική απόφαση, όπως η προσφυγή στην Επιτροπή Ανταγωνισμού της ΕΕ. Για τον προσδιορισμό των μελλοντικών κινητοποιήσεων, ο κ. Κούτρας προτείνει να αναλάβει ρόλο συντονιστή η ΓΣΕΕ, έτσι ώστε να ενωθούν οι φωνές των εργαζομένων που διαφωνούν με τις ιδιωτικοποιήσεις.
Συντονισμό των κινητοποιήσεων από τη ΓΣΕΕ προτείνει και ο πρόεδρος των εργαζομένων στον ΟΣΕ κ. Αθ. Λεβέντης , προσθέτοντας ότι η συμμετοχή στην απεργία της 11ης Μαΐου είναι απαραίτητη για όσους πιστεύουν πως θα πρέπει να διασφαλιστεί το δικαίωμα στην εργασία.
Οπως υπογραμμίζει στο «Βήμα» ο κ. Λεβέντης, οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ θα εξακολουθήσουν να αγωνίζονται κατά των μετατάξεων από τον Οργανισμό, έστω και αν οι πρώτοι χίλιοι έχουν ήδη μεταταγεί στα μουσεία και στο υπουργείο Πολιτισμού.
«Η κυβερνητική πολιτική είναι μονόπλευρη» επισημαίνει. «Ασχολείται μόνο με μείωση δαπανών, χωρίς να υπάρχει καμία πολιτική για αύξηση εσόδων.Ο εμπορευματικός σταθμός στο Θριάσιο έχει κολλήσει, η μεταφορά εμπορευμάτων έχει πέσει σε σχεδόν μηδενικά επίπεδα, ενώ και η κίνηση των επιβατών έχει μειωθεί αισθητά στο πρώτο τετράμηνο» σημειώνει και καταλήγει: «Δεν αισθάνομαι ιδιοκτήτης αλλά εργαζόμενος στον ΟΣΕ.Εχουμε κι εμείς ευθύνεςγια την κατάσταση του Οργανισμού,αλλά δεν είναι τόσο μεγάλες όσο οι ευθύνες των πολιτικών ηγεσιών».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
