Oλα τα στοιχεία και οι πληροφορίες βεβαιώνουν ότι η κατάσταση στη χώρα χειροτερεύει ημέρα με την ημέρα. Πολύ περισσότερο όταν διεθνώς η αμφισβήτηση για τις ελληνικές δυνατότητες χειρισμού της κρίσης χρέους θεριεύει και ασκεί πρωτοφανή πίεση στην εγχώρια πολιτική και οικονομία. Το κλίμα στις διεθνείς αγορές επιδεινώθηκε δραματικά το τελευταίο διάστημα· είναι σαν το θέμα της αναχρηματοδότησης του ελληνικού χρέους να έχει τεθεί σε παγκόσμια διαβούλευση. Η χώρα μας μονοπωλεί ξανά τα πρωτοσέλιδα όλου του κόσμου και όλοι έχουν να πουν έναν κακό λόγο για τις οικονομικές μας υποθέσεις. Εχει μάλιστα ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι σταδιακά άλλαξαν οι διαθέσεις και των Ευρωπαίων.
Το πέπλο προστατευτισμού, που είχε απλωθεί πάνω από την Ελλάδα και πήγαζε από την έστω «κρύα» αναγνώριση των ελληνικών προσπαθειών, φαίνεται να έχει πλέον αφαιρεθεί. Συνέβαλαν σε αυτό διάφορα ξεχωριστά γεγονότα, τα οποία είναι άξια παρατήρησης και αξιολόγησης. Σύμφωνα με ασφαλείς τραπεζικές πηγές, το προηγούμενο διάστημα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σταμάτησε να αγοράζει ελληνικά ομόλογα, τα άφησε στην κυριολεξία στην τύχη τους, στο έλεος των αγορών και εκείνων που έχουν αποφανθεί ότι μόνο μια γενναία αναδιάρθρωση μας σώζει. Και σχεδόν ταυτόχρονα άρχισε να εκδηλώνεται σε καθημερινή βάση αμφισβήτηση από τη Γερμανία.
Οσοι παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις βεβαιώνουν ότι δεν υπήρξε ημέρα τις προηγούμενες δύο εβδομάδες που να μη βγήκε γερμανός παράγοντας ή γερμανικό μέσο ενημέρωσης για να τοποθετηθεί υπέρ της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
Ανώτερα τραπεζικά στελέχη, που ήθελαν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους, σημείωναν στο «Βήμα της Κυριακής» ότι «οι Γερμανοί με τις συνεχείς δηλώσεις τους υπέρ της αναδιάρθρωσης αποσταθεροποιούν την Ελλάδα». Και διερωτώνται μήπως δεν είναι τόσο αθώες οι συνεχείς αναφορές στην αναδιάρθρωση. Και σημειώνουν ότι πίσω από αυτές μπορεί να κρύβονται άλλες ανομολόγητες επιδιώξεις, που ξεπερνούν αυτή καθ΄ εαυτή την αναδιάρθρωση του χρέους.
Στη συνέχεια η αναθεώρηση των στοιχείων της Εurostat για το έλλειμμα του 2010 στο 10,5% του ΑΕΠ από 9,4% που προέβλεπε το μνημόνιο, επαύξησε τις αμφιβολίες και επέτεινε την καχυποψία για τις ελληνικές δυνατότητες ελέγχου των δημοσίων οικονομικών, ενισχύοντας τα σενάρια της αναδιάρθρωσης.
Ολο αυτό το κλίμα επιπλέον φαίνεται να έχει αποσταθεροποιήσει και αποσυντονίσει την ελληνική κυβέρνηση, η οποία έχει προ πολλού πάψει να μεταδίδει σήματα αποφασιστικότητας και για την ώρα δίνει μόνο σήματα αναβλητικότητας, μεταρρυθμιστικής κόπωσης και πολιτικών διαφωνιών.
Συνδυαζόμενα τα παραπάνω κατέστησαν τις αγορές ακόμα πιο επιθετικές. Κάπως έτσι οι τιμές των ελληνικών δεκαετών ομολόγων έπεσαν κάτω από το 50% της ονομαστικής τους αξίας και οι αποδόσεις των διετών ομολόγων εκτινάχθηκαν στα πρωτοφανή για χώρα της ευρωζώνης επίπεδα του 25%.
Το μόνο ενθαρρυντικό για την ώρα πηγάζει από τη στάση της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτών, που αντιμετωπίζει ψύχραιμα τις συνθήκες, δεν προβαίνει σε κινήσεις πανικού και ούτε δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα στο πιστωτικό σύστημα. Οι τραπεζίτες αναγνωρίζουν ότι το αποταμιευτικό κοινό επιδεικνύει ωριμότητα, εκτός και αν πρόκειται για μοιρολατρία.
Οπως κι αν έχει ο ελληνικός λαός διατηρεί την ψυχραιμία του. Η αγωνία ωστόσο είναι μεγάλη.
Στις μεγάλες εμπορικές τράπεζες δεν κρύβουν την ανησυχία τους.
Τυχόν παράταση του κλίματος αβεβαιότητας και αναποφασιστικότητας, σε συνδυασμό με τη διατήρηση της πίεσης των αγορών και των spreads στα υψηλά επίπεδα των 1.300 μονάδων, θα έχει ως αποτέλεσμα να καταγραφούν γρήγορα δυσάρεστες παρενέργειες. Τα επιτόκια καταθέσεων θα αυξηθούν, το κόστος του χρήματος θα ανέλθει, τα επιτόκια δανεισμού θα ανέβουν ακόμη περισσότερo και έτσι θα μολυνθούν και υγιείς επιχειρήσεις που μέχρι σήμερα αντιστέκονται στην κρίση.
Ολη αυτή η κατάσταση, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ανώτερων τραπεζικών στελεχών, δεν μπορεί να διατηρηθεί επί μακρόν και επιμένουν ότι είναι απαραίτητο το ταχύτερο να εκδηλωθούν παρεμβάσεις τόσο στη ζώνη της οικονομίας όσο και της πολιτικής ικανές να μεταδώσουν κλίμα αποφασιστικότητας στις αγορές και στους εταίρους.
Οπως λένε χαρακτηριστικά «όλα θα παιχθούν στις επόμενες τρειςτέσσερις εβδομάδες» και από αυτή την άποψη σχεδόν διεκδικούν πρωτοβουλίες τόσο από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης όσο και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, χωρίς να αφήνουν έξω τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον ρόλο του οποίου θεωρούν κρίσιμο στην αντιμετώπιση της κρίσης.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
