Oταν το μοιραίο εκείνο Σάββατο του Απρίλη εξερράγη ο αντιδραστήρας του Τσερνόμπιλ, ο ρώσος σκηνοθέτης Αλεξάντρ Μιντάτζε βρισκόταν στο Μινσκ γυρίζοντας μια ταινία. «Στην αρχή εντυπωσιάστηκα από την ομορφιά του χρώματος που είχε πάρει ο ουρανός γιατί έκανε τις δικές μου εικόνες πιο ατμοσφαιρικές» μας είπε ο σκηνοθέτης στο τελευταίο Φεστιβάλ του Βερολίνου, όπου παρουσίασε την ταινία του «Αθώο Σάββατο». «Χρειάστηκε να περάσουν 18 ολόκληρες ημέρες ώσπου η είδηση της τραγωδίας να γνωστοποιηθεί επισήμως όχι μόνο στον λαό της Ρωσίας,αλλά σε όλον τον πλανήτη.Τότε αντιληφθήκαμε ότι η ζωή μας ως Ρώσων δεν άξιζε και τόσο πολλά». Το «Αθώο Σάββατο» εστιάζει στην περίπτωση ενός μέλους του Κομμουνιστικού Κόμματος ( Αντον Σάγικιν ) ο οποίος βλέποντας το μέγεθος της τραγωδίας θα προσπαθήσει να φύγει από το Τσερνόμπιλ. Μια σειρά από αναποδιές θα εμποδίσουν τη φυγή του και μέσα από αυτά ακριβώς τα περιστατικά αναδύεται η άποψη της ταινίας του Μιντάτζε που είναι μάλλον ρομαντική. Στην ουσία το φιλμ λέει ότι ακόμη και μέσα από μια τόσο μεγάλη τραγωδία μπορεί να ανθήσει η ζωή. Σύντομα ο κοινωνικός περίγυρος του Τσερνόμπιλ δείχνει να υιοθετεί στη συνείδησή του την τραγωδία της πυρηνικής καταστροφής, έτοιμος να προχωρήσει τη ζωή του. Οι τραγικές εικόνες του συμβάντος στο Τσερνόμπιλ έχουν κατά καιρούς περάσει στη μικρή οθόνη μέσα από ρωσικά ντοκυμαντέρ που γυρίστηκαν για το θέμα λίγο μετά την έκρηξη. Στο «Αθώο Σάββατο» όμως το ίδιο το συμβάν βρίσκεται στο φόντο της ιστορίας. «Ηθελα να κάνω μια ταινία για το Τσερνόμπιλ, όχι όμως μια ταινία καταστροφής» είπε ο σκηνοθέτης, ο οποίος άρχισε να γράφει το σενάριο της ταινίας το 2005. «Στην ουσία αυτό που μας ενδιέφερε ήταν το δράμα του ψέματος και της σιωπής. Αυτό θα έκανε τη διαφορά στη δική μας ταινία. Γι΄ αυτό άλλωστε,ενώ το φιλμ δείχνει να μην είναι πολιτικό, στην πραγματικότητα είναι.Το ψέμα της πολιτείας προς τον λαό με όλα τα τεχνικά ρίσκα που συνεπάγονται είναι μια πολιτική κίνηση».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
