Το καμπαναριό του ναού,
το οποίο υψώθηκε το 1900
Από το 1852 έχει υποδεχτεί αμέτρητες φορές το Αγιο Φως. Λίγο πριν την εφετινή Ανάσταση όμως, ο Ιερός Ναός Ζωοδόχου Πηγής της οδού Ακαδημίας έλαβε και ένα άλλο φως. Το φως της τεχνολογίας. Το φως για την ακρίβεια, που επιμελήθηκαν οι ειδικοί ώστε να συνεχίσει το ιερό έργο του με τη λάμψη που αρμόζει στα περισσότερα από 150 χρόνια που αδιάκοπα υπηρετεί τον Χριστιανισμό αλλά και τον Πολιτισμό.
Αυτό το ιστορικό και καλλιτεχνικό οικοδόμημα, όπως έχει χαρακτηριστεί και από το Υπουργείο Πολιτισμού, άρχισε να χτίζεται το 1846 σε οικόπεδο που πρόσφερε ο διδάσκαλος του Γένους Γ. Γεννάδιος και με βάση σχέδια του αρχιτέκτονα Δημήτριου Ζέζου. Γύρω στο 1900 υψώθηκε το κωδωνοστάσιο ενώ στην τρίκλιτη αρχικά Βασιλική με επιμήκη κάτοχη ορθογώνιου παραλληλόγραμμου το 1950 ο αρχιτέκτονας Β. Κασσάνδρας πρόσθεσε άλλο ένα κλίτος.
Και αν το εξωτερικό προσδιόρισε το ταλέντο σπουδαίων αρχιτεκτόνων, στο εσωτερικό του ο ιστορικός αυτός ναός έγινε ένας ιερός καμβάς με εξαιρετικές τοιχογραφίες, αντίγραφα εικόνων του Ειρ. Θιρς, και από το 1920, με αγιογραφίες του ζωγράφου Α. Λουκίδη. Μικρότερα θέματα και τις εικόνες του Τέμπλου, φιλοτέχνησε ο Π. Γεραλής.
Η συντήρηση του εσωτερικού διάκοσμου, την οποία πρόσφατα ανέλαβε το Υπουργείο Πολιτισμού, ήταν επομένως απαραίτητη. Προκειμένου όμως να αναδείξει σε όλο του το μεγαλείο το μοναδικό του κάλλος, ο αφιερωμένος στη Ζωοδόχο Πηγή ναός χρειαζόταν και κάτι ακόμη: τον κατάλληλο φωτισμό.
Αυτό θα το αναλάμβανε η Αννα Παπαγιάννη. Με τη μεγάλη της εμπειρία στα διατηρητέα κτίρια, η γνωστή ειδικός στον σχεδιασμό φωτισμού φρόντισε να δώσει τη λάμψη που θα αναδείκνυε αισθητικά το ιστορικό κτίσμα. Πάντα βεβαίως με οικολογική συνείδηση και έχοντας στο μυαλό την ανάγκη για χαμηλή κατανάλωση.
«Τοποθετήθηκαν πολύ μικρά φωτιστικά τελευταίας τεχνολογίας, απόλυτα φιλικά με το περιβάλλον αλλά με λάμψη και συγκεκριμένες δέσμες» εξηγεί η ίδια. «Χωρίς να γίνει καμία επέμβαση στους χώρους της εκκλησίας, ειδικά οι εργασίες στο εσωτερικό του ναού πραγματοποιήθηκαν χωρίς να αγγίξει κανείς καν τις τοιχογραφίες. Το ίδιο έγινε και στις εξωτερικές πλευρές του κτιρίου» προσθέτει η Αννα Παπαγιάννη.
Οι τεχνικές όμως λεπτομέρειες αναδεικνύουν και την τέχνη με την οποία χρησιμοποιήθηκαν. Πουθενά δεν θα δει κανείς καλώδια, ούτε καν φωτιστικά. Μόνο φως που αναδεικνύει τις εξαιρετικές αρχιτεκτονικές γραμμές και τις τοιχογραφίες του Ιερού Ναού που εφέτος, θα υποδεχτεί το Αγιο Φως πιο λαμπερός από ποτέ.
