* Τελικά η τηλεόραση δεν βλάπτει μόνο τα μάτια των παιδιών. Σύμφωνα με νέα έρευνα, η υπερβολική παρακολούθησή της μπορεί να τους προκαλέσει ακόμη και καρδιακά νοσήματα, υπέρταση ή διαβήτη. (Να μην ξεχνάμε, βεβαίως, και τον εθισμό τους στην ανοησία, ειδικά όταν τα παρεχόμενα προγράμματα είναι στο σύνολό τους όλο και πιο χαμηλής ποιότητας.)

* Στην έρευνα συμμετείχαν παιδιά ηλικίας 6 ως 7 ετών, τα οποία περνούν καθημερινά πολλές ώρες μπροστά στη μικρή οθόνη. Τι διαπίστωσαν οι ειδικοί; Οτι διαμορφώνουν στενότερες αρτηρίες πίσω από τα μάτια, γεγονός που ενίοτε προκαλεί δυσλειτουργίες. Αντιθέτως, τα παιδιά που αφιέρωναν χρόνο στην άθληση και σε φυσικές δραστηριότητες, είχαν φαρδύτερες αρτηρίες. Το πήρατε το μήνυμα; Κλείστε την τηλεόραση, πάρτε την οικογένειά σας και βγείτε στη φύση. Ομορφες ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές ημέρες έρχονται, απολαύστε τες. Για να φαρδύνουν και οι αρτηρίες!

* Πείνα – ξεπείνα, υπάρχουν και εκείνοι που δεν γνωρίζουν τι σημαίνει οικονομική κρίση. Εις εξ αυτών, ο ουκρανός βιομήχανος Ρινάτ Αχμέτοφ, κατέρριψε όλα τα ρεκόρ στον τομέα της αγοράςακινήτων στη Βρετανία. Ξοδεύοντας για δύο διαμερίσματα, συνολικής εκτάσεως 2.323 τ.μ., 155 εκατ. ευρώ! Τα οποία διαμερίσματα σκοπεύει να ενοποιήσει, γιατί δεν μπορεί, ως φαίνεται, τα… μικρά σπίτια. Οι εργασίες ανακαίνισής τους θα κοστίσουν περί τα 70 εκατ. ευρώ.

* Λεπτομέρεια: η περιουσία του ζάπλουτου Ουκρανού ανέρχεται στα 11 δισ. ευρώ και φημολογείται ότι εν πολλοίς είναι… άγνωστης προέλευσης.

* Καυστική απάντηση στις σπατάλες και στην έπαρση των ανά την υδρόγειο Αχμέτοφ, το πασχαλινό μήνυμα του ΠατριάρχηΑλεξανδρείας Θεόδωρου Β’: «Στις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων σε ολόκληρη την αφρικανικήήπειρο, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, η ελπίδα λιγοστεύει επικίνδυνα. Η σκέψη μου τρέχει σε εκείνους που ψάχνουν για διεξόδουςστις αδιέξοδες συνθήκες της ζωής τους. Σε εκείνους που είναι εγκλωβισμένοι σεμια πραγματικότητα που δεν τους παρέχει καμία προοπτική. Σε εκείνους που δενμπορούν να προσφέρουν στον εαυτό τους ούτε καν τα απαραίτητα.Σε εκείνους που προκειμένου να επιβιώσουν θυσιάζουν το δικαίωμα στηνπροσωπική ελευθερία. Σε εκείνους που πέφτουν στα χέρια των εμπόρων τηςανθρώπινης ελπίδας και δέχονται να διακινηθούν παράνομα και να γίνουναντικείμενο κάθε είδους εκμετάλλευσης.Η σκέψη μου βρίσκεται κοντά σε εκείνους που πέφτουν θύματα του trafficking τηςσύγχρονης αυτής μορφής δουλείας, αυτού του εγκλήματος κατά της ανθρωπότητος πουμας ντροπιάζει όλους». Και η δική μας σκέψη κοντά τους βρίσκεται…

* «Πολύ φοβούμαι ότι η πλημμυρίδα της δυστυχίας αργά ή γρήγορα θα γίνειασυγκράτητη» συνεχίζει ο Αλεξανδρείας και προτρέπει: «Είναι καιρός να θεραπευθούν σε τοπικό επίπεδο οι συνθήκες από τιςοποίες προσπαθούν να ξεφύγουν εκείνοι που εξαναγκάζονται να διακινηθούνπαράνομα και να χαθούν στις σκοτεινές ατραπούς της εκμετάλλευσης. Είναι καιρόςνα δοθούν σε κάθε άνθρωπο, ως προσωπική ύπαρξη, ως πλήρη και τέλεια εικόνα τουΘεού, τα μέσα ώστε ελεύθερα να αποφασίζει για τη ζωή του. Και είναι καιρός, όσοσκληρό κι αν ακούγεται, κάποιοι κατ’ όνομα μόνο χριστιανοί να πάψουν ναχρησιμοποιούν βασανισμένους συνανθρώπους μας με κάθε τρόπο». Αμήν!

***

Κύριε διευθυντά.

Δεδομένου ότι στην Ευρώπη η απουσία ενός στιβαρού ηγέτη, ο οποίος να μπορεί εν μέσω κρίσης να δώσει ουσιαστικές λύσεις, είναι δεδομένη, λέτε η λύση να μας έρθει εξ Αμερικής; Και για την ακρίβεια, από την Καλιφόρνια; Οχι, δεν αναφέρομαι στον επαναπατρισμό κάποιου από τα λαμπρά ονόματα της Σίλικον Βάλεϊ, π.χ. ενός διαπρεπούς επιστήμονα ο οποίος θα μπορούσε να επενδύσει την καινοτόμο γνώση του στη Γηραιά Ηπειρο δίνοντάς της το φιλί της ζωής. Αναφέρομαι στον πρώην κυβερνήτη της Πολιτείας, τον ηθοποιόΑρνολντ Σβαρτσενέγκερ (στο σκίτσο), που έχει ως φαίνεται πολιτικές βλέψεις και πέρα από τα σύνορα των ΗΠΑ. Ερωτηθείς ο σταρ πώς διαβλέπει το πολιτικό μέλλον του, απάντησε ότι οι συνεργάτες του τον προτρέπουν να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και άφησε να εννοηθεί ότι το σκέπτεται… Τι να πω τώρα εγώ, η καραβοτσακισμένη από τη συγκυρία Ευρωπαία; Υπό άλλες συνθήκες κάτι τέτοιο θα το χαρακτήριζα ως το ανέκδοτο της χρονιάς. Τώρα όμως που πιάνω πάτο, δεν σας κρύβω ότι έχω αρχίσει, μαζί με άλλα τρελά και απονενοημένα, να το σκέφτομαι και αυτό: Αφού κανένας από τους υπάρχοντες δεν φαίνεται ικανός να αναλάβει την ανέλκυση του «Τιτανικού» μας, ε, ας δοκιμάσουμε τον σκληροτράχηλο «Εξολοθρευτή»! Γιατί, ενίοτε, ο πνιγμένος από τα… μούσκλα πιάνεται!

Μετά τιμής

Πανδώρα