Το απόγευμα της Τρίτης 19 Απριλίου ανακοινώνεται το πρόγραμμα του εφετινού 15 θημέρου Σκηνοθετών, δημοφιλούς παράλληλου προγράμματος στο φεστιβάλ των Καννών, στο οποίο, θυμίζω, πολλοί σκηνοθέτες οφείλουν πολλά. Ανάμεσά τους και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος γιατί εκεί πρωτοπροβλήθηκε ο «Θίασος».
Εχω λοιπόν μεγάλη περιέργεια να δω αν εφέτος θα συμπεριλαμβάνεται στο 15θήμερο κάποια ελληνική μεγάλου μήκους ταινία. Γνωρίζω ότι έχουν υποβληθεί αρκετές. Περί τις 15. Ανάμεσά τους το «Απ’ τα κόκαλα βγαλμένα» του Σωτήρη Γκορίτσα, το «J.A.C.E.» του Μενέλαου Καραμαγγιώλη, τα «Μετέωρα» του Σπύρου Σταθουλόπουλου, ο «Αννίβας προ των πυλών» της Ελισάβετ Χρονοπούλου και ο «Αδικος κόσμος» του Φίλιππου Τσίτου.
Αν κάποια ελληνική ταινία όντως περάσει τις δύσκολες «εξετάσεις» του 15θημέρου αυτή θα είναι και η μοναδική παρουσία ελληνικής μεγάλου μήκους ταινίας στο 64ο φεστιβάλ των Καννών που το 2009 άνοιξε τις πόρτες και πάλι στην Ελλάδα επιλέγοντας τον «Κυνόδοντα» του Γιώργου Λάνθιμου στο πρόγραμμα «Ένα κάποιο βλέμμα» όπου και βραβεύθηκε.
Αν δεν τις περάσει δεν χάθηκε μεν ο κόσμος αλλά θα είναι κρίμα γιατί τώρα που το ελληνικό σινεμά έχει αλλάξει τόσο πολύ προς το πολύ καλύτερο και είναι σαφώς ανταγωνιστικό, τώρα είναι που αξίζει να στηριχθεί περισσότερο από θεσμούς του εξωτερικού που υποτίθεται ότι προάγουν τον καλό κινηματογράφο. Οι οποίοι θεσμοί βεβαίως, είναι και αυτοί δέσμιοι των ισορροπιών που πρέπει να διατηρήσουν. Και καλώς ή κακώς σε αυτές τις ισορροπίες η ποιότητα μιας ταινίας συχνά παίζει τον μικρότερο ρόλο.
