Πανθομολογείται πλέον το κενό εξουσίας και το έλλειμμα ηγεσίας. Το μέγα οικονομικό πρόβλημα, το βάρος και η έντασή του, εξάντλησε την κυβέρνηση, αφαίρεσε δυνάμεις και δυνατότητες και εξασθένησε, πολιτικά και ψυχικά, τον ηγήτορά της.
Ο κ. Παπανδρέου σχοινοβατώντας διαρκώς ανάμεσα στο οικονομικό πρόβλημα και στις αγκυλώσεις, ιδεολογικές και πολιτικές, του κόμματός του, έχασε πολύτιμο χρόνο, δεν αξιοποίησε την ανοχή και τη δύναμη που του προσέφερε το εκλογικό αποτέλεσμα του 2009, δεν έδρασε με τη δέουσα ταχύτητα, αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα, προδόθηκε από το σχήμα διακυβέρνησης, η κυβερνητική ομάδα που συγκρότησε απεδείχθη κατώτερη των περιστάσεων, μη ικανή να χειρισθεί την πολύπλευρη κρίση.
Ο κ. Παπανδρέου υποεκτίμησε την κρίση και αντί να κηρύξει πανστρατιά, επιστρατεύοντας ό,τι καλύτερο διέθετε η δημοκρατική παράταξη, επέλεξε κυρίως μεταξύ φίλων, με αποτέλεσμα η κυβέρνησή του να εμφανίσει από την αρχή προβλήματα συνοχής, συντονισμού και αποφασιστικότητας.
Προϊόντος του χρόνου, βρέθηκε να παλεύει με αμήχανες δυνάμεις, με πρόσωπα που δεν πίστευαν την επιλογή της ταχείας και δυναμικής δημοσιονομικής προσαρμογής και δεν είχαν τις εμπειρίες, ούτε τη διάθεση να χειρισθούν σύνθετα και δυσεπίλυτα προβλήματα.
Κάπως έτσι φθάσαμε στη σημερινή σχεδόν ανεξέλεγκτη κατάσταση.
Αυτή τη στιγμή η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με πανίσχυρα ετερογενή διεθνή σχήματα, χωρίς να διαθέτει πίστη, σαφή στόχευση και μέθοδο. Εχει απέναντί της αδηφάγες αγορές που έχουν προεξοφλήσει την τύχη μας, κερδοσκόπους που θέλουν να πάρουν το στοίχημα της πτώχευσης και εταίρους καχύποπτους που μας μέτρησαν, μας ξαναμέτρησαν και κατέληξαν ότι είτε δεν μπορούμε, είτε δεν θέλουμε.
Ολοι τους, φίλοι και εχθροί, προκρίνουν ως επικρατέστερο για μας το σενάριο της αναδιάρθρωσης των χρεών μας, με την όποια της μορφή. Κατά βάση θεωρούν ότι δεν έχουμε τύχη χωρίς ουσιαστική βοήθεια.
Κακά τα ψέματα, η χώρα βρίσκεται ξανά στο χείλος του γκρεμού. Αντιμέτωπη με μια καταστροφή εθνικών διαστάσεων. Η απειλή είναι συγκεκριμένη. Αν η χώρα πτωχεύσει ακαριαία ή οδηγηθεί σε μονομερή μη ελεγχόμενη διαγραφή χρεών, θα κινδυνεύσει να χάσει ό,τι κέρδισε στα μεταπολεμικά χρόνια.
Η μετάπτωση από τη μια κατάσταση στην άλλη θα είναι αντίστοιχη της μετάπτωσης των άλλοτε χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού στο καθεστώς της ελεύθερης οικονομίας. Και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι αυτή η μετάπτωση θα γίνει χωρίς εθνικές απώλειες.
Αυτή λοιπόν η επερχόμενη κατάρρευση δεν μπορεί να αφήσει κανένα ασυγκίνητο.
Η χώρα δεν μπορεί να παραδοθεί αμαχητί, χωρίς προσπάθεια οργανωμένη, χωρίς άμυνα, χωρίς κινητοποίηση όλων των εθνικών δυνάμεων.
Και την ευθύνη γι΄αυτή την πανεθνική κινητοποίηση έχει ο πρωθυπουργός της χώρας. Ο κ. Παπανδρέου, με τα ελαττώματα και τις αδυναμίες του, δεν μπορεί παρά να αναλάβει δράση. Από την επομένη του Πάσχα οφείλει να κηρύξει τη χώρα πραγματικά σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Να αναλάβει πρωτοβουλίες στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Να συνενώσει τις δυνάμεις, να κινητοποιήσει τους καλύτερους, να κάνει ό,τι κάνουν τα οργανωμένα κράτη σε περιόδους μεγάλων κρίσεων, να συγκροτήσει εθνικές επιτροπές με ειδικούς για το χρέος, για τις αποκρατικοποιήσεις, για τις Τράπεζες, για τις επιχειρήσεις, για την παραγωγή και τις υπηρεσίες.
Να προβεί σε κινήσεις αποφασιστικές. Να βγει μπροστά, να πουλήσει με συνοπτικές διαδικασίες σε ένα μήνα όλο το ποσοστό του ΟΤΕ (έτσι κι αλλιώς δεν έχει κανένα ρόλο στον οργανισμό τηλεπικοινωνιών), να τρέξει άλλα σχέδια ταχείας ιδιωτικοποίησης, να εκπλήξει τους πάντες, να δείξει ότι δεν περιμένει το μοιραίο. Κοινώς να δράσει ως ηγέτης σε περίοδο κρίσης. Να δείξει ότι η χώρα πιστεύει την υπόθεσή της και μάχεται πραγματικά χωρίς ενδοιασμούς και επιφυλάξεις.
Δυστυχώς, η χώρα κινδυνεύει και ο ελληνικός λαός απειλείται να επιστρέψει στα πέτρινα χρόνια της φτώχειας και της ανέχειας. Δεν θα υπάρξει άλλη ευκαιρία για τον κ. Παπανδρέου. Δεν είναι καιρός για πείσματα και εγωισμούς. Αν πιστεύει στη χώρα και αγαπά τον ελληνικό λαό οφείλει να κινηθεί αμέσως, πριν άλλα θλιβερά γεγονότα έλθουν να ρημάξουν τους πάντες και τα πάντα.
