Αυτή την εποχή που η άνοιξη φεύγει και τα χρώματα της φύσης αλλάζουν, πάρτε το αυτοκίνητο και οδηγήστε
ως την Πύλο. Θα αποκαλυφθούν μπροστά σας εικόνες απαράμιλλης ομορφιάς, λίγες μόνο ώρες από την πόλη.
Στην Πύλο εδώ και χιλιετίες καταφθάνουν ταξιδιώτες, ήρωες του Τρωικού Πολέμου, κατακτητές, στρατιώτες των Μεγάλων Δυνάμεων της Ευρώπης, ρομαντικοί φιλέλληνες, περιηγητές. Ο πιο παράξενος ταξιδιώτης όμως ανήκει στο ζωικό βασίλειο και είναι ο αφρικανικός χαμαιλέοντας. Ο τρόπος που έφτασε εδώ παραμένει μυστήριο.
Πιθανόν να τον έφεραν οι Ρωμαίοι από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, την πατρίδα του αντιβασιλέως Ιμπραήμ που έκανε την περιοχή του Ναβαρίνου ορμητήριό του, οι οποίοι είχαν αυτά τα ερπετά ως κατοικίδια. Περίπου 300 τέτοια εξωτικά είδη ζουν σήμερα στη Χρυσή Ακτή της Γιάλοβας, απέναντι από τον οικισμό της Πύλου. Εσείς πάντως θα φτάσετε εδώ με το αυτοκίνητο. Και όσες διαδρομές θα κάνετε γύρω τριγύρω θα σας φανούν υπέροχες.
{{{ map }}}
Κάποτε, ένας άλλος ταξιδιώτης, ο ελληνολάτρης γάλλος δημοσιογράφος Ρενέ Πυώ (1878-1937), σημείωνε καθ’ οδόν προς την Πύλο: «Ο δρόμος περνά κάτω από σκιερές ελιές και ευκαλύπτους, διασχίζει πλούσιες καλλιέργειες. Αριστερά, η ωχρή ψηλή κορυφογραμμή των βουνών της Μεσσηνίας. Δεξιά, κατά διαστήματα, το βαθύ πράσινο του Ιονίου». Και όταν βρισκόταν στην περιοχή των Γαργαλιάνων – διαβάζουμε στο βιβλίο του Ελλάδα, γη αγαπημένη των θεών – σκεφτόταν: «Το τοπίο είναι μεγαλειώδες, αξίζει να κτιστούν εδώ βίλες και ένα ξενοδοχείο για ονειροπόλους, φίλους της ηρεμίας και των μεγάλων οριζόντων».
Η γαλήνη των ελαιώνων και της εκτεταμένης αμμουδιάς και οι μεγάλοι ορίζοντες είναι τα χαρακτηριστικά αυτής της ακτής. Ειδικά από τους προμαχώνες του Νιόκαστρου της Πύλου, η θέα στα νησιά του κόλπου του Ναβαρίνου είναι συναρπαστική. Η έκπληξη όμως καραδοκεί αριστερά της εισόδου, στο κτίριο των στρατώνων του Μαιζώνος, όπως ονομάζεται κατά παράδοση, όπου εκτίθεται μέρος της θαυμάσιας συλλογής του Ρενέ Πυώ με χαρακτικά περιηγητών, εικόνες και όπλα αγωνιστών της Επανάστασης, αντικείμενα διάσημων φιλελλήνων και πολλά άλλα τεκμήρια της λατρείας του συλλέκτη.
Παλίμψηστο τοπίων
Στην Πύλο αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια σου ένα ολόκληρο παλίμψηστο. Αγκαλιάζεις με τη ματιά σου ένα θαλασσινό τοπίο και γρήγορα αποκαλύπτεται πίσω του ένα άλλο, στεριανό. Ακουμπάς μια παράδοση από τα νεότερα χρόνια και αίφνης αναδύεται μια άλλη, από τα αρχαία. «Ξύνεις» ένα ιστορικό γεγονός και αμέσως αποκαλύπτεται από κάτω μια άλλη γραφή, που διηγείται μια διαφορετική ιστορία. Πάντα μια καινούργια γραφή αποκαλύπτει έναν καινούργιο κόσμο, όπως ακριβώς οι πινακίδες της Γραμμικής Β΄, που διασώθηκαν επειδή ψήθηκαν από την πυρκαϊά που κατέστρεψε το ανάκτορο του μυθικού βασιλιά της Πύλου, Νέστορα.
Ο Μάικλ Βέντρις, ο βρετανός αρχιτέκτονας που αποκρυπτογράφησε τη γραφή των Μυκηναίων, είδε να αποκαλύπτεται μέσα από τα παράξενα ιδεογράμματα της ελιάς, του αρωματισμένου λαδιού με τριαντάφυλλο, φασκόμηλο ή χένα, του κρασιού και άλλων προϊόντων της περιοχής, ένας άγνωστος, ως τότε, κόσμος. Και το ίδιο το ανάκτορο, που αποκάλυψε την πρώιμη ιστορία ολόκληρης της Μεσσηνίας, ήταν θαμμένο κάτω από το χώμα, στον λόφο του Ανω Εγκλιανού και οι αρχαιολόγοι έπρεπε να σκάψουν για να το βρουν.
Τα προϊόντα στις αποθήκες του ανακτόρου, που έστεκε μεγαλόπρεπο τον 13ο π.Χ. αιώνα στην κορυφή του λόφου ανάμεσα στον ελαιώνα, δεν διαφέρουν και πολύ από αυτά που βρίσκεις στο κελάρι ενός σύγχρονου σπιτιού στη Μεσσηνία. «Κελλάρι», άλλωστε, ονομάζει τα προϊόντα που παράγει η οικογένεια της Βίκυς Μανωλέα και διατίθενται στο κουκλίστικο μαγαζί της στην πλατεία της Πύλου: λάδι, ελιές, αρωματικά σαπούνια, κρασί, ξίδι μπαλσάμικο.
Αυτός ο δρόμος που επιλέξαμε για τη Χώρα θαρρείς ότι διασχίζει την ίδια την άνοιξη. Οι ολάνθιστες κουτσουπιές απλώνουν τα βιολετιά άνθη τους στα κατακίτρινα λιβάδια. Διατρέχετε έναν πολυσύχναστο δρόμο, αυτόν που συνδέει την Πύλο με την Καλαμάτα (49 χλμ.). Διακλαδώνεται έξω από την πολιτεία. Αριστερά πιάνει την παραλία προς τη Γιάλοβα και μετά προς το Ανάκτορο και τη Χώρα, και ευθεία εισχωρεί στη στεριά και πηγαίνει προς την Καλαμάτα. Συνεχώς αποκαλύπτονται πανοραμικές εικόνες του κόλπου του Ναβαρίνου, καθώς ο δρόμος αφήνει πίσω του τη θέα του Ιονίου και περνά μέσα από τα χωριά Χανδρινού και Σουληνάρι για να φτάσει στην Καζάρμα και μετά στη Χαραυγή (22 χλμ. από τη διακλάδωση).
Υδάτινος κόσμος
Εδώ σας περιμένει μια έκπληξη, το Πολυλίμνιο. Μέσα στο χωριό υπάρχουν πινακίδες οι οποίες οδηγούν στον χώρο στάθμευσης (2 χλμ. βατού χωματόδρομου). Κατηφορίζετε με τα πόδια ως το κιόσκι και αρχίζετε να περπατάτε επάνω από τα γεφύρια μέσα στο κατάφυτο φαράγγι. Το γάργαρο ποτάμι δημιουργεί μικρές αλλά αρκούντως μαγευτικές λίμνες: αριστερά του Πανάγου και της Σταθούλας, ειδυλλιακή λίμνη. Δεξιά του Ιταλού, της Καδούλας και στο βάθος του φαραγγιού της Κάδης, την πιο εντυπωσιακή λίμνη, με τον πιο ψηλό καταρράκτη να την τροφοδοτεί με αφρισμένα νερά.
Πριν από κάθε λίμνη το νερό κάνει τα πιο απίθανα χορευτικά κόλπα του. Από εδώ μπορείτε να σκαρφαλώσετε στην απότομη κάθετη πλαγιά για να αναζητήσετε τη Μαυρολίμνα και το Κεφαλάρι πίσω από τον καταρράκτη. Πιο σίγουρο όμως είναι να επιστρέψετε στον χώρο στάθμευσης και να συνεχίσετε ευθεία, δίπλα από τις πινακίδες, αντί να πάτε δεξιά για να επιστρέψετε στη Χαραυγή.
Στην άκρη της Καζάρμας ο δρόμος διακλαδώνεται προς τη Χώρα (18 χλμ.). Το μουσείο της (ανοιχτό, πλην Δευτέρας, 08:30-15:00) είναι γεμάτο σπουδαία εκθέματα, αντίγραφα πινακίδων και πλήθος άλλων ευρημάτων από το ανάκτορο του Νέστορα και τους μυκηναϊκούς τάφους της περιοχής. Αν και ο τρόπος έκθεσής τους είναι απαρχαιωμένος, δεν μπορείτε να μην εντυπωσιαστείτε από τα χρυσάφια του θολωτού τάφου της Περιστεριάς ή τα σπαράγματα των τοιχογραφιών του ανακτόρου του Νέστορα.
Το ανάκτορο βρίσκεται 4 χλμ. πιο κάτω από το μουσείο και είναι επισκέψιμο τις ίδιες ώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Δευτέρας. Προτού σωριαστεί σε καπνίζοντα ερείπια, δεν μπορούσε οποιοσδήποτε να μπει στην αίθουσα του θρόνου. Τώρα εσείς μπορείτε να σταθείτε εκεί και να απολαύσετε τη θέα που ανοίγεται προς τον κόλπο του Ναβαρίνου και τη λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας.
Αν συνεχίσετε αυτόν τον δρόμο θα φτάσετε στη λιμνοθάλασσα. Μπορείτε όμως να επιμηκύνετε τη διαδρομή και να ευχαριστηθείτε περισσότερο την περιοχή, επιστρέφοντας στη Χώρα και ακολουθώντας τις πινακίδες προς Κυπαρισσία. Περνώντας μέσα από τα χωράφια και τα αμπέλια γύρω από το Αμπελόφυτο, τον Πύργο και τη Φλόκα, φτάνετε στους Γαργαλιάνους (15 χλμ.).
Με τα μάτια γεμάτα εικόνες του ελαιώνα και του ανοιχτού ορίζοντα, κατηφορίζετε προς τον Μάραθο (4 χλμ.) για να πάρετε τον παραλιακό δρόμο ως τη Γιάλοβα (19 χλμ.), όπου η πινακίδα δείχνει τον δρόμο για τη λιμνοθάλασσα. Εκεί υπάρχουν παρατηρητήρια πουλιών για να παρακολουθήσετε νωρίς το πρωί έναν ζωντανό, άγριο κόσμο να σεργιανά μπροστά σας. Στην άκρη της λιμνοθάλασσας, στη σκιά του Παλαιόκαστρου του Ναβαρίνου και της Σπηλιάς του Νέστορα, ανοίγεται μια ολοστρόγγυλη αγκαλιά, η φημισμένη παραλία της Βοϊδοκοιλιάς. Από τη Γιάλοβα η Πύλος απέχει 6 χλμ.
ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ
Στην Πύλο, στα ξενοδοχεία Κάραλης (τηλ. 27230 22960) και Ακτή Κάραλης (τηλ. 27230 23021), τα μπαλκόνια του οποίου βγαίνουν σχεδόν πάνω στη θάλασσα. Στο Mira Μare (τηλ. 27230 23050) και στο Philip (τηλ. 27230 22741) στην είσοδο της πόλης με θέα το ηλιοβασίλεμα πάνω από τη Σφακτηρία. Στη Γιάλοβα, στα διαμερίσματα Thanos Villas (τηλ. 27230 22115) και Eleonas Villas (τηλ. 27230 22696). Στο Πετροχώρι, στο ξενοδοχείο με τα μπανγκαλόου Ναβαρόνε (τηλ. 27230 41571-4).
ΠΟΥ (ΚΑΙ ΤΙ) ΝΑ ΦΑΤΕ
Στην Πύλο, για σπιτικά φαγητά, κυρίως με κρέας, στον Γρηγόρη, ενώ για ψάρι, σχάρας και μαγειρευτά, στο εστιατόριο 4 Εποχές, που βρίσκεται στον παραλιακό δρόμο μετά το εντυπωσιακό σπίτι του Τσικλητήρα. Στη Γιάλοβα, στο Σπιτικό για ψάρια και μαγειρευτά. Στο Πετροχώρι, στο Στέκι του Μακρή. Στον Μάραθο, στο Μαϊστράλι για όλα τα καλά της θάλασσας, δηλαδή χόρτο της θάλασσας, αντράκλα τουρσί, γαριδομακαρονάδα, καλοτηγανισμένα μπαρμπούνια, χταπόδι ξιδάτο με ελιές αλλά και για τοπικά μεσσηνιακά κρασιά και λάδι παραγωγής τους. Ψαρικά και ψαρόσουπες θα γευτείτε επίσης στα εστιατόρια του Μίγγα και του Αργύρη.
