Πήρα τον Αντώνη Νικοπολίδη στα χέρια μου από παιδί- δεκαοκτώ χρόνων. Μου τον έφερε ο Ανδρέας Παπαεμμανουήλ, ο οποίος ήταν τότε προπονητής στην Αναγέννηση Αρτας. Εγώ αναζητούσα τρίτο τερματοφύλακα για τον Παναθηναϊκό και ο Παπαεμμανουήλ μου έκανε την προσφορά.
Ξεκινήσαμε να δουλεύουμε από το άλφα. Πώς πιάνουν την μπάλα, πώς την πετάνε, πώς την μπλοκάρουν… Ηταν από τους καλύτερους μαθητές. Ο,τι λέγαμε το έβγαζε στο γήπεδο και στο παιχνίδι. Πίστευα ότι μπορεί να γίνει καλός τερματοφύλακας και είπα στον τότε προπονητή της ομάδας Ιβιτσα Οσιμ ότι έχω ένα παιδί το οποίο πιστεύω πως μπορεί να εξελιχθεί. «Ο,τι αποφασίσεις εσύ» μου απάντησε. Τον δοκιμάσαμε σε ένα παιχνίδι Κυπέλλου με την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, στο οποίο τα πήγε αρκετά καλά κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του Οσιμ. Οταν έφυγε ο Βόσνιος, ο διάδοχός του στον πάγκο του Παναθηναϊκού Βασίλης Δανιήλ δεν του έδειξε την ίδια σημασία. Το αντίθετο συνέβη με τον αείμνηστο Γιάννη Κυράστα, ο οποίος τον καθιέρωσε.
Ο Νικοπολίδης είχε εργατικότητα, οξυδέρκεια και πολύ καλή αντίληψη. Η αλτικότητα δεν ήταν το καλύτερό του σημείο. Στο επιτόπιο άλμα είχε 34 εκατοστά. Αισθάνομαι δικαιωμένος από την καριέρα που έκανε, όπως και για την καριέρα που συνεχίζουν να κάνουν ο Χαλκιάς, ο Κοτσώλης, ο Τζόρβας, οι οποίοι επίσης ήταν μαθητές μου.
Ο κ. Τ. Οικονομόπουλος είναι παλαίμαχος διεθνής γκολκίπερ του ΠΑΟ και προπονητής τερματοφυλάκων.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
