– Κύριε Μουσιώνη, από τις εξηγήσεις που έχετε δώσει για το πώς προέκυψε η ανακοίνωση για αναστολή της εφημερίας του νοσοκομείου «Αλεξάνδρα»συμπεραίνει κανείς πως πρόβλημα δεν υπήρχε. Ηταντελικάμια «στημένη» υπόθεση;
«Να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά. Προσωπικά με το που έλαβα την επιστολή της διευθύντριας, το πρώτο που έκανα, όπως όφειλα, ήταν να πάω αμέσως στο “Αλεξάνδρα”. Κάθησα δυόμισι ώρες στο νοσοκομείο. Περπάτησα θάλαμο, θάλαμο. Και τι διαπίστωσα; Οτι υπήρχαν κενά 25 μαιευτικά κρεβάτια, 12 γυναικολογικά και 13 παθολογικά. Πρόβλημα δεν υπήρχε. Επίσης διαπίστωσα ότι το πρωί της ίδιας ημέρας έγιναν 18 χειρουργεία, εκ των οποίων τα 16 ήταν προγραμματισμένα. Μόνο τα δύο ήταν έκτακτα. Και αναρωτιέμαι: όταν δεν διαθέτεις το απαιτούμενο υλικό, κάνεις χειρουργεία και μάλιστα προγραμματισμένα; Ενα άλλο στοιχείο που θα διερευνηθεί είναι ότι δόθηκε εξιτήριο σε τέσσερις ασθενείς μετά τις 3.30 το μεσημέρι. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Οτι κάποιοι κλείνουν την εφημερία τις δύο πρώτες ώρες και μετά δεν υπάρχουν διαθέσιμες κλίνες. Τα επείγοντα περιστατικά μπαίνουν σε ράντζο, αφού τα μη επείγοντα έχουν καταλάβει τις κλίνες. Ηδη έχει διαταχθεί Ενορκη Διοικητική Εξέταση το πόρισμα της οποίας αναμένεται το μεσημέρι της Μεγάλης Τρίτης. Πάντως, η διοικήτρια παραδέχτηκε δημοσίως ότι “ αυτό που όφειλα να κάνω εγώ το έκανε ο κ.Μουσιώνης” ».
– Ωστόσο δεν υπέβαλε την παραίτησή της. Οφειλε να το κάνει;
«Προσωπικά πάντα έχω την παραίτησή μου στο συρτάρι. Για μένα σημαντικότερο είναι η ανάληψη ευθυνών στο μέτρο που σου αναλογεί. Στη συνέχεια είναι η παραίτηση ή η αποπομπή. Στην πράξη αποδείχθηκε ότι ο μάνατζερ πρέπει να είναι πανταχού παρών. Να διαθέτει μηχανισμούς ελέγχου των πάντων. Ο διοικητής δεν έχει σημασία αν είναι σε αυτή τη θέση μία μέρα, μία εβδομάδα ή έναν χρόνο. Για ό,τι συμβαίνει στο νοσοκομείο του φέρει στο ακέραιο την ευθύνη. Δεν μπορεί να πει “περιμένετε να ενημερωθώ”. Αν χαθεί μια ζωή, αν ένα τμήμα δεν λειτουργήσει, δεν έχει την πολυτέλεια να πει “θα διοικήσω όταν ενημερωθώ”. Ή διοικείς από την πρώτη ώρα που αναλαμβάνεις τη διοίκηση ενός οργανισμού ή λες “δεν μπορώ”. Σε περιόδους κρίσης σαν αυτή που περνά σήμερα η ελληνική κοινωνία το πρώτο πράγμα που πρέπει να μείνει ορθάνοιχτο είναι το Νοσοκομείο».
– Ναι,αλλά τα «κλείνουν» με το δικό τους τρόπο οι προμηθευτές όταν κόβουν υλικά.
«Αυτή τη στιγμή χρωστάμε δικά μας χρήματα, χρήματα του ελληνικού λαού και των Ταμείων σε εταιρείες. Και αυτό συμβαίνει λόγω της υπερκατανάλωσης αντιδραστηρίων, υλικών, φαρμάκων- είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη-, υπερβολικού αριθμού εξετάσεων, περιττών χειρουργικών επεμβάσεων. Ο μεγάλος αριθμός τους μας έχει στιγματίσει διεθνώς. Αυτό μόνο την υγεία δεν προασπίζει. Καλή ιατρική σημαίνει να κάνεις την κατάλληλη επέμβαση, να δώσεις το κατάλληλο φάρμακο».
– Τα νοσοκομεία, δηλαδή, δεν έχουν ελλείψεις;
«Εχουν τα πάντα».
– Ποια είναι στο «κόκκινο»;
«Ολα τα νοσοκομεία έχουν προβλήματα, κανένα όμως δεν βρίσκεται στο “κόκκινο”. Το θέμα είναι να μην είναι προβληματική η λειτουργία τους. Ενα νοσοκομείο όταν δεν κάνει καλά τη δουλειά του, δηλαδή ο ασθενής δεν φεύγει ικανοποιημένος, είναι σπάταλο. Και τα νοσοκομεία μας είναι και καλά και κακά συγχρόνως. Εγώ δεν είμαι ευχαριστημένος διότι έχω την αίσθηση ότι οι πολίτες δεν είναι ευχαριστημένοι».
– Τελικά μαφία στην Υγεία υπάρχει;
«Βεβαίως υπάρχει, όπως και σε κάθε κοινωνική δραστηριότητα, στους δημοσιογράφους, στην αστυνομία κ.λπ. Η μαφία όμως είναι σαν τη Λερναία Υδρα. Αν της κόψεις το κεφάλι θα βγουν άλλα δύο. Πρέπει να καταστρέψεις τη ρίζα και αυτό είναι που προσπαθούμε να κάνουμε».
– Για ποιο λόγο τα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) δεν λειτούργησαν ποτέ ως αυτόνομες υπηρεσίες;
«Με το ΤΕΠ δεν μπορεί οι γιατροί να κάνουν σε όποιον θέλουν εισαγωγή. Δεν μπορεί να πει ο γιατρός στον προσωπικό του ασθενή “έλα στην εφημερία του νοσοκομείου να σε βάλω μέσα”, στερώντας έτσι το κρεβάτι που έχει ανάγκη το επείγον περιστατικό. Ενα στοιχείο θα σας πω: το 83% των εισαγωγών στις εφημερίες γίνονται από τα επείγοντα και μάλιστα τις δύο πρώτες ώρες. Στην ουσία δηλαδή οι εισαγωγές γίνονται κατόπιν ραντεβού. Ο ασθενής ο οποίος δεν είναι “μιλημένος”, δεν είναι “πελατάκι”, δεν είναι “βαλιτσάκι”, πάει με συμπτώματα, δεν πάει με διάγνωση. Και αυτός πρέπει να αντιμετωπιστεί από ομάδα και όχι από μονάδα. Αυτό θα αλλάξουμε με τη σωστή λειτουργία των ΤΕΠ. Οι ανακοινώσεις θα γίνουν τον Ιούνιο».
– Με τις συνενώσεις των κλινικώνπώς θα προχωρήσετε;
«Ενώνουμε τις κλινικές. Δηλαδή μιλάμε για τμήματα πλέον. Δεν είναι δυνατόν τα επείγοντα περιστατικά να τα βλέπουν κυρίως οι ειδικευόμενοι. Αυτό είναι σοβαρό θέμα και πρέπει να λυθεί άμεσα. Επομένως, ενώνουμε τις κλινικές και έχουμε τεράστιο αριθμό γιατρών στη διάθεση του νοσοκομείου για να καλύψουμε τις εφημερίες. Το πρώτο που μας ενδιαφέρει είναι να βρίσκει ο πολίτης ειδικό γιατρό. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί ο πολίτης να βρίσκει πάντα ειδικευόμενο και καμιά φορά ειδικευμένο γιατρό.
Στην περίπτωση π.χ. του “Αλεξάνδρα”, θα πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι οι κλίνες ενός νοσοκομείου ανήκουν στο νοσοκομείο και σε κανένα τμήμα. Τα κρεβάτια θα τα διαχειρίζεται η διοίκηση για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των πολιτών και όχι των στελεχών υγείας».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
