O κεντρικός οργανωτικός ρόλος που ανέλαβε ο κ. Δημητροκάλλης στο πλάι του εμπνευστή της «Σπίθας» ήταν προσωπική επιλογή του κ. Θεοδωράκη, ο οποίος πήρε και το βάρος της ευθύνης απέναντι στους οπαδούς του: «Υπεύθυνος για όλες τις αποφάσεις που αφορούσαν έως τώρα τα θέματα της οργάνωσης υπήρξα εγώ προσωπικά, με άμεσο συνεργάτη και βοηθό μου τον Γιάννη Δημητροκάλλη,τον οποίο έκρινα ως τον πιο κατάλληλο για την εφαρμογή της πολιτικής πάνω σε αυτό το πρόβλημα (το οργανωτικό) ». Οπως μάλιστα διευκρίνιζε προσφάτως σε σχετικό κείμενό του «για το οργανωτικό πρόβλημα», ο κ. Δημητροκάλλης «είναι ένα σοβαρό στέλεχος με πολλά οργανωτικά και διοικητικά προσόντα,ο οποίος ανέλαβε και έφερε εις πέρας ένα πολύ δύσκολο έργο». Παραδεχόταν ωστόσο ότι «στην πορεία διαπιστώθηκε ότι η πολιτική που χαράξαμε αποδείχθηκε τελικά αρνητική, γιατί δεν κατανόησε σωστά το εντελώς νέο κλίμα που επικρατεί στη βάση των οργανώσεών μας και με τα αυστηρά κριτήρια που θέσαμε για τη νομιμοποίηση της κάθε “Σπίθας” οδηγηθήκαμε σε φαινόμενα συρρίκνωσης» . Αυτή ήταν και η «δημόσια αυτοκριτική» του κ. Θεοδωράκη, όπως τη χαρακτήρισε ο ίδιος, προς τα μέλη τα οποία αντιδρούσαν σε πρακτικές που επιχειρήθηκε να εφαρμοστούν.
Ο πρώην συνεργάτης του κ. Μητσοτάκη παραιτήθηκε αναγνωρίζοντας ότι «μου υπεδείχθη ουσιαστικά η παραίτησή μου», αλλά δηλώνοντας παράλληλα ότι δεν υπήρξε θέμα διάστασης απόψεων με τον Μίκη για τον τρόπο οργάνωσης ενός ισχυρού Κινήματος «με δομημένες και στενά συνεργαζόμενες οργανώσεις πολιτών,οι οποίες θα είχαν τη δυνατότητα να συγκρουστούν με το σκληρό κατεστημένο». Ετσι έστρεψε τα πυρά του επωνύμως: «Οι διαφωνίες προέκυψαν με τους κκ.Στ.Ληναίο, Γ.Καραμπελιά και Δ. Καζάκη τόσο όσον αφορά την απόδοση τιμών στο πρόσωπο του κ.Θεοδωράκη όσο και στην κεντρική καταγραφή όλων των “σπιθιστών”,η οποία θα διευκόλυνε,αν επιτυγχανόταν, την άμεση, μεταξύ όλων μας,επικοινωνία και θα δυσκόλευε την επίτευξη άλλων ιδιοτελών επιδιώξεων»!
Για ιδιοτελείς επιδιώξεις άλλωστε είχε μιλήσει και ο κ. Θεοδωράκης, όταν πριν από λίγο καιρό είχε ψάλει τα εξ αμάξης σε παράγοντα της «Σπίθας» των νοτίων προαστίων με αφορμή e-mail που του είχε αποστείλει. «Το μήνυμά σου με άφησε άφωνο» του έγραφε ο Μίκης, επισημαίνοντάς του ότι «φαίνεται πως θεωρείς τη θέση και τον ρόλο μου στην Κίνηση σαν κάτι που έκανα χωρίς να ξέρω και εγώ γιατί το έκανα και επομένως από εδώ και εμπρός έχω γίνει παρελθόν, ένα εικόνισμα δίχως γνώμη, άποψη, θέληση και κυρίως πυγμή για να προχωρήσω στον δρόμο που ο ίδιος έχω χαράξει».
Λάβρος ο κ. Θεοδωράκης κατά του συγκεκριμένου, τού υπογράμμιζε ότι «τα ατοπήματά σου με υποχρεώνουν να σου πω δυο λόγια όχι απλώς σαν ένας εμπνευστής-εικόνα που έκανε το αβγό όπως η κότα,αλλά ως υπεύθυνος για το παρόν και το μέλλον ενός έργου που δημιούργησα με πλήρη επίγνωση της ιστορικής του σημασίας και που δεν είμαι διατεθειμένος να βλέπω να γίνεται αντικείμενο προσωπικών φιλοδοξιών» . Εντονα ενοχλημένος από τη διάθεση αυτονόμησης ορισμένων, ο κ. Θεοδωράκης τους διεμήνυε ότι «δημιουργώντας μέσα από το τίποτα το Αλφα, είχα από την αρχή μέσα στη σκέψη μου το Ωμέγα και όλη τη διαδρομή που θα πρέπει να διανύσουμε γράμμα-γράμμα, βήμα-βήμα για να φτάσουμε στον στόχο μας». Και σημείωνε: «Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι ο ρόλος μου δεν σταματά στο “ο εμπνευστής”,όπως με αποκαλείς,αλλά ίσαίσα τώρα αρχίζω και είμαι αποφασισμένος να παίξω αυτόν τον ρόλο με σιδερένια πίστη και θέληση». Ενώ ξεκαθάριζε ότι θα πρέπει όλοι να προσαρμοστούν «στις ιδέες και στις μεθόδους που προτείνω για να πάμε μπροστά όλοι μαζί σαν ενιαίο σύνολο» , προειδοποιώντας ότι στην αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να εγκαταλείψουν τη «Σπίθα».
«Εως εδώ Μίκη!Από εδώ και πέρα μόνοι μας!» ήταν η απάντηση που δόθηκε στον κ. Θεοδωράκη από μέλος της «Σπίθας» μέσω του Διαδικτύου, επισημαίνοντάς του ότι «κίνημα πολιτών που βασίζεται στην άμεση δημοκρατία δεν μπορεί να δέχεται από τον “ηγέτη” παρόμοιες φράσεις».
Η δημόσια αντίδραση του οικονομολόγου κ. Καζάκη, ένθερμου υποστηρικτή της μη αναγνώρισης του χρέους και της αποχώρησης της Ελλάδας από την ευρωζώνη και μέλους της Συμβουλευτικής της «Σπίθας», ανέδειξε με ακραίο τρόπο την κρίση που σοβεί στο Κίνημα του κ. Θεοδωράκη. Σε κείμενό του υπό τον τίτλο «Το κίνημα δεν χρειάζεται υποτακτικούς και υπάκουους» ο κ. Καζάκης δεν δίστασε να καταγγείλει ότι «εξυμνείται ένα μοντέλο οργάνωσης που ερχόταν από τις πιο σκοτεινές σελίδες της Ιστορίας», επικαλούμενος μάλιστα τις διατυπωμένες το 1928 από τον Αδόλφο Χίτλερ θέσεις για την οργανωτική φιλοσοφία του ναζισμού. «Το όνομα ενός αγωνιστή όπως ο Μίκης έγινε λατρευτικό αντικείμενο.Η υποταγή και η τυφλή υπακοή στη θέληση του Μίκη, όπως την εξέφραζαν οι “αντ΄ αυτού”,έγιναν η ύψιστη αρετή» σημείωνε ο κ. Καζάκης, υποδεικνύοντας ότι «η “Σπίθα”, αν θέλει πραγματικά να συμβάλει καθοριστικά στη δημιουργία ενός αυθεντικού παλλαϊκού μετώπου, συνεχιστή των καλύτερων παραδόσεων της Φιλικής Εταιρείας και άξιου διαδόχου του ηρωικού ΕΑΜ, δεν έχει ανάγκη υποτακτικούς και υπάκουους».
Οι τριβές με αιχμή το οργανωτικό ζήτημα κορυφώθηκαν με τις αποχωρήσεις των κκ. Καζάκη και Ληναίου. Ο πρώτος, στην επιστολή του προς τον κ. Θεοδωράκη με την οποία του γνωστοποιεί την απόφασή του να παραιτηθεί από τη Συμβουλευτική Επιτροπή της «Σπίθας», του αναφέρει ότι «το πρόβλημα που αντιμετωπίζαμε ως οργάνωση δεν είχε σχέση τόσο με πρόσωπα όσο με έναν μηχανισμό παρακράτους, ο οποίος ήθελε να αλώσει τη “Σπίθα” και να τη μετατρέψει σε μια νέου τύπου φασιστική οργάνωση»! «Τα ηνία κρατά συγκεκριμένο “ίδρυμα”,πέραν του Ατλαντικού», του επισημαίνει ο κ. Καζάκης, τονίζοντας ότι «μετά και τις τελευταίες εξελίξεις θεωρώ πλέον ότι το παρακράτος υπερίσχυσε». «Εκανα ό,τι περνούσε από το χέρι μου για να προστατέψω το όνομα, την ιστορία και κυρίως την υστεροφημία σας. Δυστυχώς απέτυχα» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Στην επιστολή αποχώρησής του ο κ. Ληναίος γράφει στον κ. Θεοδωράκη: «Μου είναι αδύνατον πλέον να συνεχίσω να βρίσκομαι δίπλα σου.Δεν μου το επιτρέπει ο χαρακτήρας μου,τον οποίον ξέρεις πολύ καλά.Οπως ακριβώς έκανα κάθε φορά στα 50 χρόνια της γνωριμίας μας που αποφάσιζες παρόμοιες,ακατανόητες μεταστροφές, θέλοντας πάντα να υπερασπιστώ το μεγάλο έργο σου και τους μεγάλους αγώνες σου που κάποιοι προσπαθούσαν και προσπαθούν, συστηματικά,να αμαυρώσουν».
«Βρε τι έχουμε πάθει! Αφεντικά δεν είχαμε και αφεντικά αποκτήσαμε! Επιλέγεις κόμμα και σου προκύπτει ο Δημητροκάλλης, δεξί χέρι του πολυτίμου κυρίου Μητσοτάκη» έγραφε οπαδός-blogger της «Σπίθας» εκτοξεύοντας πυρά εναντίον του, καθώς ο ίδιος επιχείρησε εξ ονόματος της Οργανωτικής Επιτροπής να καταγράψει και να συγκεντρώσει τα πλήρη στοιχεία και μάλιστα μέσω Διαδικτύου των μελών κάθε «Σπίθας», επικαλούμενος τις οδηγίες «των πρωτοστατούντων του Κινήματος». «Οσοι νιώθουν ότι το λέει η ψυχή τους ας έρθουν φανερά κοντά μας και όσοι διαφωνούν και φοβούνται ας καθήσουν ήσυχοι στα σπίτια τους» διεμήνυσε προς όσους παράκουσαν τις εντολές του, όπως η «Σπίθα» βορείων προαστίων, η οποία αντέτεινε στους «πρωτοστατούντες» ότι «επιθυμούμε ακόμα την εφαρμογή των αρχών της άμεσης δημοκρατίας για την οργάνωση του κινήματος». Η «αυτοκριτική» του Μίκη επί της ουσίας ισοδυναμούσε με έμμεση αναγνώριση του κ. Δημητροκάλλη, αλλά δήλωνε την αδυναμία του να τον διατηρήσει στη νευραλγική θέση που τον είχε τοποθετήσει λόγω των σφοδρών αντιδράσεων των μελών.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
