Λόγο στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα διεκδικεί η αντιπολίτευση στην Πορτογαλία, καθώς οι αντιπροσωπείες ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ βρίσκονται ήδη στη Λισαβόνα προετοιμάζοντας τη «θεραπεία σοκ», όπως αποκάλεσε τους όρους του δανεισμού ο επικεφαλής του οργανισμού διαχείρισης δημόσιου χρέους Φιλίπε Σίλβα.
Ο ηγέτης του κόμματος των Σοσιαλδημοκρατών (PSD) Πέδρο Πάσος Κοέλιο «παραχώρησε» μερικώς το δικαίωμα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές στον προσωρινό πρωθυπουργό Ζοζέ Σόκρατες δηλώνοντας ότι «θα πρέπει να δοθεί περιθώριο και στη νέα κυβέρνηση» που θα προκύψει μετά τις εκλογές.
Πάντως οι Πορτογάλοι δυσκολεύονται να αντιληφθούν το διακύβευμα των διεκδικήσεων από μέρους της αντιπολίτευσης καθώς αντιλαμβάνονται ότι σε κάθε περίπτωση έρχονται ακόμα σκληρότερα μέτρα για τα επόμενα χρόνια.
Πριν ακόμα ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα, οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ αναθεώρησαν επί τα χείρω τις προηγούμενες προβλέψεις τους για τους ρυθμούς ανάπτυξης της χώρας προεξοφλώντας ότι η ύφεση θα διαρκέσει (τουλάχιστον) δύο χρόνια στην Πορτογαλία. Συγκεκριμένα προβλέπεται συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 1,5% το 2011 και κατά 0,5% το 2012.
Οι εξαγγελίες τόσο του Σόκρατες όσο και του Κοέλιο φαίνεται ότι αποτελούν μέρος της «θεραπείας» που θα επιβληθεί στη χώρα. Ο ηγέτης των Σοσιαλιστών διεμήνυσε ότι θα συνεχίσει το πρόγραμμα που άφησε στη μέση, λόγω της παραίτησής του. Αυτό περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων και τις περικοπές σε κοινωνικά προγράμματα, όπως η επιδότηση αγοράς κατοικίας σε χαμηλόμισθους.
Ελάχιστα διαφορετικές είναι οι «υποσχέσεις» των Σοσιαλδημοκρατών (προς τους ψηφοφόρους και κυρίως προς τους δανειστές της χώρας). Ο Κοέλιο υπογραμμίζει την ανάγκη ευρύτατου προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων που θα περιλαμβάνει και την υπό δημόσιο έλεγχο τράπεζα Caixa Geral de Depositos καθώς και περικοπών στο δημόσιο με την κατάργηση θέσεων εργασίας σε υπουργεία.
Η σύμπτωση των «πικρών» δεσμεύσεων των αρχηγών των δύο μεγαλύτερων κομμάτων που διεκδικούν την εξουσία αναδεικνύει τα πραγματικά περιθώρια διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης με τις αντιπροσωπείες της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. Κάτι που αποδεικνύεται και από τη σύγκλιση των «υποσχέσεων» των δύο ηγετών με τις συστάσεις της Κομισιόν. Ενδεικτική είναι η δήλωση του ευρωπαίου επιτρόπου Οικονομικών υποθέσεων Ολι Ρεν ότι «απαιτείται γενναίο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων».
Τα ούτως ή άλλως μηδαμινά περιθώρια ελιγμών της όποιας κυβέρνησης προκύψει μετά τις 5 Ιουνίου καθιστούν όλο και πιθανότερο το σενάριο της συνεργασίας των δύο μεγάλων κομμάτων καθώς κανένα από τα δύο δεν φαίνεται ικανό να αποκτήσει ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ωστόσο η προοπτική μιας κυβέρνησης συνεργασίας απορρίπτεται κατηγορηματικά (προς το παρόν) από αμφότερα τα κόμματα.
