Κρίση χωρίς φως στο τούνελ, αυξανόμενη απαισιοδοξία αλλά και έλλειμμα σθεναρής ηγεσίας διαπιστώνει για την Ελλάδα ο Economist σε άρθρο του υπό τον αμφίσημο τίτλο «οι ωδίνες της λιτότητας» το οποίο δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού.
Στο ίδιο άρθρο επισημαίνεται ότι η προσκόλληση στο σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας ίσως επιφέρει και την καταστροφή της, καθώς, ύστερα από σχεδόν ενάμιση χρόνο από την εφαρμογή του καθώς το έλλειμμα δεν έχει μειωθεί και καμία ένδειξη δεν εγγυάται την οικονομική ανάταση της χώρας.
«Στο Σύνταγμα οι ιδιοκτήτες μπαρ και εστιατορίων παρακαλούν τουρίστες να καθίσουν στα καθίσματα από τα μισοάδεια καταστήματά τους, στο Κολωνάκι αυξάνονται τα κλειστά μαγαζιά και στο κέντρο έχουν κλείσει εννέα ξενοδοχεία». Η ζοφερή πραγματικότητα αντικατοπτρίζεται όχι μόνο στους δρόμους αλλά και στα δημοσιονομικά καθώς σύμφωνα με τον Economist «οι δημοσιονομικές αποτυχίες έχουν κάνει ακόμα πιο επιφυλακτικές τις αγορές απέναντι στο ελληνικό χρέος» με αποτέλεσμα «οι οίκοι αξιολόγησης να έχουν βυθίσει τα χρεόγραφα της χώρας πιο βαθιά και από την κατηγορία junk («σκουπίδια»)».
Η ελληνική οικονομία έχει περιέλθει σε φαύλο κύκλο, σύμφωνα με τους συντάκτες του άρθρου. «Αν παραμείνει αδύναμη, θα υπονομεύσει την ικανότητα της κυβέρνησης να επιβάλει πρόσθετες φορολογικές περικοπές, πράγμα που, με τη σειρά του, θα προκαλέσει κι άλλη απώλεια της εμπιστοσύνης των αγορών, που θα κλείσουν τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης στις τράπεζες. Άραγε, υπάρχει κάποια διέξοδος από αυτήν την παγίδα;».
Παράλληλα σημειώνεται ότι το ΔΝΤ διαπιστώνει ότι «τα κόστη στην Ελλάδα παραμένουν υπερτιμημένα κατά 20-30%»
Οι αρθρογράφοι αμφισβητούν ακόμα και την ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να εφαρμόσει τις υπεσχημένες προς τους πιστωτές μεταρρυθμίσεις και συγκεκριμένα την προοπτική πώλησης δημόσιας περιουσίας.
«Η έλλειψη μητρώου για τις ακριβείς συμμετοχές του κράτους στα ακίνητα και τη γη αποτελεί ακόμα ένα μεγάλο ζήτημα. Η θέσπισή του θα ήταν ο πιο αποτελεσματικός τρόπος, για να ξεκινήσει η ανάπτυξη σε όλη την Ελλάδα» σημειώνει το περιοδικό. Και καταλήγει: «όλα αυτά προϋποθέτουν μια σθεναρή ηγεσία και ο κ. Παπανδρέου είναι, στα μάτια πολλών, ανίκανος να ανταποκριθεί σε αυτό».
