Γιάννενα – Πρέβεζα – Μεσολόγγι – Δελφοί – Ναύπακτος – Μαραθώνας – Αθήνα. Οι σημαντικότεροι ιστορικοί τόποι της Ελλάδας σε μια βόλτα με… ποδήλατο. Υστερα από διακοπή πέντε ετών, εφέτος επιστρέφει ο 17ος Διεθνής Ποδηλατικός Γύρος της Ελλάδας, ο οποίος φιλοδοξεί να ενταχθεί, κάποια στιγμή, στο καλαντάρι των μεγάλων διοργανώσεων του αθλήματος. Ενας αγώνας που ξεκίνησε το 1968 με την ονομασία «Επαθλο Αρχαιοτήτων» και που εφέτος, με αφετηρία τα Γιάννενα στις 13 Απριλίου, θα τερματίσει στις 17 Απριλίου στην πλατεία Κοτζιά.
Τα 700 χιλιόμετρα της διαδρομής θα διασχίσουν περισσότεροι από 120 αθλητές, μέλη 20 ομάδων από 11 χώρες της Ευρώπης. Η Ελλάδα θα εκπροσωπηθεί από τρεις επαγγελματικές ομάδες στις οποίες συμμετέχουν έλληνες και ξένοι αθλητές, αλλά και από την εθνική μας ομάδα, μέλη της οποίας είναι ορισμένοι από τους καλύτερους έλληνες ποδηλάτες. «Το Βήμα» μίλησε μαζί τους, λίγα 24ωρα προτού ριχτούν στη μάχη του μεγαλύτερου ελληνικού ποδηλατικού γεγονότος της χρονιάς.
Οι δύο τροχοί του ποδηλάτου είναι απ’ ό,τι φαίνεται η «Νέα Μεγάλη Οικολογική Ιδέα». Κάθε δήμαρχος που σέβεται τον εαυτό του στο πρόγραμμα για την «αλλαγή της πόλης του» συμπεριλαμβάνει τη μαγική λέξη «ποδηλατόδρομος». Στους δρόμους πλέον συναντάς όλο και περισσότερους ποδηλάτες, ενώ τα ποδηλατάδικα είναι ίσως η μοναδική κατηγορία καταστημάτων που εν μέσω κρίσης κάνουν χρυσές δουλειές. Για κάποιους άλλους όμως το ποδήλατο είναι πραγματικά τρόπος ζωής.
«Οι περισσότεροι από εμάς που συμμετέχουμε στον αγώναείμαστε φοιτητές ή εργαζόμενοι.Οσον αφορά το ποδήλατο προπονούμαστε σε επαγγελματικούς ρυθμούς,περίπου 20 ώρες την εβδομάδα. Απλά δεν αμειβόμαστε γι΄ αυτό» λέει ο 33χρονος αστυνομικός κ. Παύλος Χαλκιόπουλος , ένας από τους έξι αθλητές της εθνικής ομάδας. Οταν ήταν μικρός, όπως και τα περισσότερα παιδιά, λάτρευε το ποδήλατο. Μια μέρα βρέθηκε στο ποδηλατάδικο της γειτονιάς του για κάποια επισκευή, συνάντησε τα μέλη μιας ποδηλατικής ομάδας και από τότε κόλλησε το… μικρόβιο. Θεωρεί τους πολυήμερους αγώνες δρόμου, όπως ο Γύρος της Ελλάδας, τη Νο 1 πρόκληση για κάθε ποδηλάτη, αφού για πέντε ημέρες οι διαγωνιζόμενοι θα ζουν και θα αναπνέουν πάνω στη σέλα τους.
Η ζωή σε δύο τροχούς
«Τα πάντα γίνονται πάνω στο ποδήλατο και εν κινήσει. Οι κανονισμοί δεν επιτρέπουν να σταματήσεις αν δεν υπάρξει πτώση ή τραυματισμός.Θα φας,θα καταναλώσεις υγρά,θα κάνεις ακόμη και την ανάγκη σου αν δεν γίνεται αλλιώς» λέει μεταξύ σοβαρού και αστείου ο 26χρονος κ. Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης που θα τρέξει εφέτος για δεύτερη φορά στον Γύρο της Ελλάδας. «Το μεγαλύτερο παράσημο αυτών των παιδιών είναι ότι προπονούνται και τρέχουν σε αγώνες καθαρά από αγάπη για το σπορ» σημειώνει ο κ. Λάμπρος Βασιλόπουλος, προπονητής της εθνικής ομάδας και τρεις φορές ολυμπιονίκης όσο αγωνιζόταν.
Η αύξηση της χρήσης του ποδηλάτου από άτομα κάθε ηλικίας δεν πέρασε απαρατήρητη από τους αθλητές της εθνικής ομάδας. «Μιλάω συχνά με ιδιοκτήτες ποδηλατάδικων. Πουλάνε 10 ποδήλατα την ημέρα σε σταθερή βάση. Δεν ξέρω κατά πόσον είναι αποτέλεσμα της κρίσης. Πάντως είναι πολύ καλό στο να γεννηθεί μια καινούργια γενιά παιδιών που θα ασχοληθούν με το σπορ» λέει ο κ. Δημήτρης Πολυδωρόπουλος , που θέτει ως στόχο για τον εφετινό αγώνα να διεκδικήσει την άσπρη φανέλα που θα φοράει ο πρώτος αθλητής στην κατηγορία κάτω των 23 ετών.
«Η καλύτερη ηλικία για να ασχοληθεί αγωνιστικά το παιδί με το ποδήλατο είναι τα 13-14 έτη» λέει από την πλευρά του ο κ. Βασιλόπουλος. «Παλαιότερα γίνονταν υπερβολές. Εβλεπες προπονητές να βάζουν παιδιά οκτώ και δέκα ετών να καλύπτουν αποστάσεις 80 χιλιομέτρων. Το αποτέλεσμα ήταν να σιχαθούν το ποδήλατο ακόμη και ως χόμπι.Στα πρώτα βήματα η προπόνηση πρέπει να είναι πάνω απ΄ όλα παιχνίδι».
Γκλάμουρ και ντόπινγκ
Οι συνομιλητές μας έχουν διακρίσεις τόσο σε αγώνες πίστας όσο και σε αγώνες δρόμου σε Ελλάδα και εξωτερικό. Μιλούν με δέος για τους μεγάλους αγώνες δρόμου της Ευρώπης όπως είναι οι Γύροι της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας. Τις ημέρες που αυτοί διεξάγονται είναι το Νο 1 γεγονός της επικαιρότητας, όχι μόνο της αθλητικής. Πολυσέλιδα αφιερώματα σε εφημερίδες, τηλεοπτική κάλυψη, από εδάφους και αέρος με ελικόπτερα, οικογένειες και αντρόγυνα που χωρίζονται στα… δύο υποστηρίζοντας διαφορετικό ποδηλάτη.
«Στους Γύρους αυτούς μετέχουν αθλητές και ομάδες της κατηγορίας Ρro Τour, 100% επαγγελματικές. Με χορηγούς και μεγάλες αμοιβές. Οι αθλητές όμως είναι πραγματικοί “κοσμοκαλόγεροι”,αφού περνούν ατελείωτες ώρες μοναξιάς στη… σέλα τους». Πίσω όμως από το γκλάμουρ και τα συναρπαστικά Ετάπ των Αλπεων ή των Πυρηναίων υπάρχει και μια «μαύρη διαδρομή». Αυτή των αναβολικών.
Η ποδηλασία μεγάλων αποστάσεων είναι ίσως το Νο 1 άθλημα στα κρούσματα ντόπινγκ. Οι νικητές των αγώνων αυτών πιάνονται συχνά ντοπαρισμένοι και ελάχιστοι πλέον εκπλήσσονται. Οι αποστάσεις των 4.000 χιλιομέτρων χρειάζονται και την αντίστοιχη… ενίσχυση. Ο κ. Χαλκιόπουλος δεν αρνείται αυτή την παράμετρο. «Εχω μιλήσει με ποδηλάτη ο οποίος θα μπορούσε να συμμετάσχει σε μια τέτοια επαγγελματική ομάδα, αρνήθηκε όμωςακριβώς γι΄ αυτόν τον λόγο».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
