Τα αποτελέσματα της Διεθνούς Ερευνας Επιχειρήσεων (ΙΒR) 2011 της Grant Τhornton αποκαλύπτουν ότι οι γυναίκες σήμερα κατέχουν το 20% των ανώτατων διοικητικών θέσεων σε παγκόσμιο επίπεδο, ποσοστό χαμηλότερο από αυτό του 2009 (24%), και μόλις 1% μεγαλύτερο από το 2004.
«Εχουμε σίγουρα αφήσει πίσω μας την εποχή που μια “δεσποινίς διευθυντής” ήταν ένα πλάσμα τόσο σπάνιο, που άξιζε τον κόπο να γίνει ολόκληρη ταινία για αυτήν. Σήμερα οι 5 στους 10 μάνατζερ αμερικανικών επιχειρήσεων είναι γυναίκες, ενώ το 18% από τις 500 μεγαλύτερες επιχειρήσεις του καταλόγου του “Fortune” διευθύνονται από γυναίκες, καθόλου άσχημα αν κανείς σκεφτεί ότι πριν από 20 χρόνια το αντίστοιχο ποσοστό ήταν ένα ολοστρόγγυλο μηδέν» σημειώνει η κυρία Μάρω Μπανάκου, πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας συμβούλων επιχειρήσεων Creme de la Creme Ηuman Resources και πρόεδρος σε κατασκευαστικόενεργειακό όμιλο εταιρειών.
Η ίδια υπήρξε στέλεχος πολυεθνικών εταιρειών σε θέσεις ευθύνης « από την αρχή της καριέρας μου, μέχρι που τα εγκατέλειψα για να εισέλθω στον στίβο του δύσκολου ελεύθερου επαγγέλματος, όπου ασφάλεια και σιγουριά είναι λέξεις που έπαψαν να υπάρχουν στο λεξιλόγιό μου. Η πορεία μου τα τελευταία 18 χρόνια μού απέδειξε ότι έλαβα τη σωστή απόφαση και κάθε μέρα τούτο επιβεβαιώνεται» σημειώνει η διευθύνουσα σύμβουλος της Creme de la Creme.
Βέβαια, μια γυναίκα επιχειρηματίαςμάνατζερ, προσθέτει η κυρία Μπανάκου, «οφείλει να συγκεράσει και να συνδυάσει πολλές και διαφορετικές ιδιότητες, ιδιότητες που συχνά αλληλοαναιρούνται. Θεωρείται απαραίτητο να είναι όσο χρειάζεται αποτελεσματική στη δουλειά της, αλλά και προσεγμένη στην εμφάνισή της, σωστή σύντροφος για τον άνδρα που έχει δίπλα της, καλή μητέρα για τα παιδιά της, στοιχειωδώς νοικοκυρά για το σπίτι της και, τελικά, πολύπλευρα ενημερωμένη και μέσα στα πράγματα όπως κάθε σύγχρονος άνθρωπος.
Οταν η πρόεδρος της αρωματοποιίας Αvon και μητέρα δύο παιδιών Αndrea Jung λέει “αθροίζοντας τις υποχρεώσεις μου σε δουλειά και σπίτι, προκύπτει ότι μου χρειάζονται περισσότερες από 24 ώρες κάθε μέρα”, θεωρώ ότι όλοι καταλαβαίνουμε πολύ καλά τι εννοεί».
Μια άλλη γυναίκα που είναι υψηλό στέλεχος σε διάφορες εταιρείες τα τελευταία χρόνια είναι η κυρία Μαρία Καλουτά, η οποία από τον Ιανουάριο του 2011 είναι γενική διευθύντρια του εμπορικού κέντρου River West της εταιρείας Βιοχάλκο, στα δυτικά προάστια της Αθήνας.
Η δυσκολία σύμφωνα με την ίδια «δεν είναι να φθάσεις στη θέση αλλά να αντεπεξέλθεις. Ειδικά αν έχεις οικογένεια, χρειάζεται υποστήριξη και κατανόηση, γιατί ο συνδυασμός καριέρας και παιδιών δεν είναι μια εύκολη υπόθεση».
Πριν από αυτή τη θέση, εργαζόταν ως περιφερειακή διευθύντρια στην εταιρεία τεχνολογίας Logitech σε Ελλάδα, Κύπρο, Βουλγαρία και Ισραήλ, για επτά χρόνια.
Η ανάληψη του μάνατζμεντ της μεγάλης αυτής εταιρείας, η οποία συνολικά σε όλες τις χώρες όπου δραστηριοποιείται έχει ετήσιο τζίρο άνω των 2 δισ. δολαρίων, δεν ήταν εύκολη απόφαση.
Η κυρία Καλουτά, όμως, την πήρε καθώς, όπως η ίδια αναφέρει, «θεώρησε ότι η σχεδόν από το μηδέν εδραίωση μιας εταιρείας στην αγορά θα ήταν πολύ σημαντική εμπειρία». Σε ό,τι αφορά την επιτυχία της επισημαίνει: « Δεν υπάρχει κάποιο μυστικό. Χρειάστηκε λίγη τόλμη όταν κλήθηκα να πάρω αποφάσεις για την καριέρα μου, πολλή δουλειά και καλοί συνοδοιπόροι ». Οσον αφορά τις σχέσεις της με τους άνδρες συναδέλφους της λέει: «Λόγω του ότι εργάστηκα σε πολυεθνικές εταιρείες, δεν αντιμετωπίζω διακριτή συμπεριφορά».
Η κυρία Βασιλική Φωκά είναι ακόμη μια γυναίκα με οικογένεια, η οποία όμως παράλληλα κατέχει και τη θέση της διευθύνουσας συμβούλου του ομίλου Fokas, που αποτελεί μια οικογενειακή επιχείρηση.
Οπως τόνισε η ίδια, «για μια γυναίκα μάνατζερνομίζω ότι είναι το πιο δύσκολο στοίχημα που πρέπει να κερδίσει για να είναι ευτυχισμένη η ίδια και η οικογένειά της. Ο ρόλος της γυναίκας είναι πιο σύνθετος, πολυδιάστατος και σαφώς πιο απαιτητικός από αυτόν του άνδρα. Δεν θεωρώ ότι υπάρχουν τομείς όπου οι γυναίκες ή οι άνδρες τα καταφέρνουν καλύτερα. Είναι θέμα προσόντων και δεξιοτήτων που έχουν να κάνουν με την προσωπικότητα και την κατάρτιση του κάθε ανθρώπου και όχι με το φύλο του».
Τι συμβαίνει στον κόσμο
Oι γυναίκες στελέχη υστερούν σε σχέση με τους άνδρες σε όλον τον κόσμο, αλλά η κατάσταση έχει αρχίσει να αλλάζει. Στην Ελλάδα το 2011 οι γυναίκες που κατέχουν διευθυντικές θέσεις σκαρφάλωσαν στην 11η θέση παγκοσμίως από την 22η θέση που είχαν το 2009, σύμφωνα με την έρευνα της Grant Τhornton, νούμερο που δείχνει ότι η χώρα μας βελτιώνεται σε μεγάλο βαθμό και οι γυναίκες κατακτούν τον εργασιακό χώρο.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, από τις επιχειρήσεις που απασχολούν γυναίκες σε ανώτατες διοικητικές θέσεις το 22% αφορά θέσεις όπως γενική οικονομική διευθύντρια και οικονομική διευθύντρια, το 20% θέσεις όπως διευθύντρια Ανθρώπινου Δυναμικού, το 9% θέσεις όπως γενική διευθύντρια Μάρκετινγκ και διευθύντρια Πωλήσεων και το 8% θέσεις διευθύνουσας συμβούλου (CΕΟ). Ωστόσο η κατάσταση είναι διαφορετική στις επιχειρήσεις της Ασίας, καθώς το ποσοστό των γυναικών σε θέσεις διευθύνουσας συμβούλου στην Ταϊλάνδη αγγίζει το 30%, στην Κίνα το 19% και στην Ταϊβάν το 18%.
Οι μητέρες κορυφαία θύματα των διακρίσεων
Μόλις οι Βρετανίδες γίνουν μητέρες μειώνονται κάθετα οι αποδοχές τους. Στο απογοητευτικό αυτό συμπέρασμα καταλήγει έρευνα που εκπόνησε το Ινστιτούτο Οικονομικών Σπουδών της Βρετανίας. Συγκεκριμένα, προτού αποκτήσει παιδί το μέσο ημερομίσθιο της Βρετανίδας φθάνει στο 91% εκείνου των ανδρών συναδέλφων της. Μόλις γίνει μητέρα το ημερομίσθιο πέφτει δραματικά και μόλις το παιδί πάει σχολείο καταρρέει στο 67%. Ακόμη και όταν τα παιδιά μεγαλώσουν και εγκαταλείψουν την ποδιά της μαμάς τους, το ημερομίσθιό της ανακάμπτει μόλις στο 72% του ημερομισθίου των μπαμπάδων. Οι αποδοχές μισθωτών γυναικών πλήρους απασχόλησης πέφτουν από το 94% στο 74% μόλις αποκτήσουν παιδί, για να ανακάμψουν στο 79% όταν το παιδί αυτονομηθεί πλήρως από την οικογένεια. Αιτία της μείωσης των αποδοχών είναι ότι οι βρετανοί εργοδότες παύουν να εμπιστεύονται τις εργαζόμενες μητέρες. Τις θεωρούν πολύ λιγότερο παραγωγικές από τους άνδρες, καθώς πιστεύουν ότι έχουν το μυαλό τους στα παιδιά τους και όχι στη δουλειά.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
