Τον Αύγουστο του 2008 η γερμανική αθλητική εκπομπή «Sportstudio» γιόρτασε τα 45 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας της στον τηλεοπτικό αέρα του δικτύου ZDF. Από το σχετικό εορταστικό αφιέρωμά της ξεχώρισε δίχως αμφιβολία η επαναπροβολή του στιγμιότυπου όπου στο στούντιο ήταν προσκεκλημένος ο θρυλικός Ταρζάν Τζόνι Βαϊσμίλερ με τη σύζυγό του και μία μαϊμού-Τσίτα, η οποία κάποια στιγμή «επιτέθηκε» στην περούκα της κυρίας Βαϊσμίλερ!
Στο σχετικό αφιέρωμα με τα ευτράπελα της εκπομπής θα είχε θέση και το κομμάτι του “Χριστουγεννιάτικου” σόου του 1998, όταν οι ιθύνοντες της γερμανικής τηλεόρασης είχαν προσκαλέσει τον 40χρονο τότε προπονητή της Ουλμ κ. Ραλφ Ράνγκνικ. Σε εκείνη τη σχεδόν… ντροπιαστική εκπομπή ο φιλόδοξος τεχνικός κουβαλούσε μαζί του έναν πίνακα με στρογγυλά μαγνητάκια για να εξηγήσει στο κοινό την άμυνα ζώνης, που έμοιαζε με άσκηση… πυρηνικής φυσικής για τους συμπατριώτες του μιας και εκείνη την εποχή όλες οι ομάδες έπαιζαν με λίμπερο.
Εκτοτε στον διοπτροφόρο κ. Ράνγκνικ κόλλησε το προσωνύμιο «καθηγητής», αλλά «κόλλησε» και η επιτυχία που τον ακολουθεί πιστά μιας και εκτός από την Ουλμ κατάφερε να οδηγήσει και την Χόφενχαϊμ απ’ ευθείας από το περιφερειακό πρωτάθλημα στις πρώτες θέσεις της Μπουντεσλίγκας.
Το ίδιο εντυπωσιακή ήταν και η επιστροφή του στη Σάλκε, όπου έκανε το ντεμπούτο του την περασμένη Παρασκευή στη νίκη (2-0) απέναντι στη Ζανκτ Πάουλι και την Τρίτη (5/4) οδήγησε τους «Μπλε» στην εντυπωσιακή εκθρόνιση της πρωταθλήτριας Ευρώπης Ιντερ, την οποία η ομάδα του Γκελσενκίρχεν υπέταξε με το επιβλητικό 5-2 στο Μιλάνο.
Οι περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς και του βοηθού του δόκτορα Γουάτσον είχαν συγκινήσει τον νεαρό Ραλφ Ράνγκνικ που τις διάβαζε μανιωδώς. Οπως παραδέχτηκε ο γεννημένος το 1958 γερμανός τεχνικός «κάποια στιγμή στη ζωή μου ήμουν σίγουρος ότι θα γινόμουν καθηγητής αγγλικών». Η Αγγλία τον είχε μαγέψει και σε ηλικία 20 ετών ταξίδεψε εκεί ως φοιτητής μένοντας για έναν χρόνο.
Πάντως τις πρώτες τρεις εβδομάδες τις πέρασε στο νοσοκομείο, καθώς στο πρώτο κιόλας παιχνίδι ποδοσφαίρου που έπαιξε με την Σάουθγουϊκ, ένας γιγαντόσωμος αντίπαλός του έσπασε τρία πλευρά μαρκάροντάς τον από πίσω! Κι όμως, ούτε αυτό κατάφερε να του μειώσει την αγάπη για τη γενέτειρα του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Μάλιστα στο Χόφενχαϊμ, στο κτίριο των ακαδημιών ποδοσφαίρου είχε τοποθετήσει μια πινακίδα που γράφει: «Στόχος είναι να αποκτήσουμε την αγγλική ποδοσφαιρική νοοτροπία».
Αυτό είναι και το μήνυμα που δίνει μονίμως στους παίκτες του: «Δουλέψτε σκληρά, βελτιωθείτε, σεβαστείτε τον αντίπαλο και το παιχνίδι, μην κάνετε θέατρο, μόνο έτσι θα αποκτήσετε πραγματικούς θεατές που λατρεύουν το ποδόσφαιρο, που δεν θα αποδοκιμάζουν, που θα δημιουργούν μοναδική ατμόσφαιρα».
Ο κ. Ράνγκνικ ουδέποτε έκανε καριέρα ως ποδοσφαριστής, ενώ ως προπονητής είναι κυρίως αυτοδίδακτος. Υποστηρίζει ότι η… επιφοίτηση τού ήρθε όταν παίζοντας στην ερασιτεχνική Βικτόρια Μπάκνανγκ αντιμετώπισε το καλοκαίρι του 1984 την Ντιναμό Κιέβου του θρυλικού Βαλερί Λομπανόφσκι: «Ημουν σίγουρος ότι είχαν έναν παίκτη παραπάνω στο γήπεδο. Για την ακρίβεια ακόμη όταν θυμάμαι εκείνο το ματς πιστεύω το ίδιο» είπε αναπολώντας εκείνο το ματς όπου για πρώτη φορά διαπίστωσε τη σημασία της ύπαρξης ενός προπονητικού σχεδίου.
Λίγα χρόνια αργότερα έβαζε φίλους του από την Ιταλία να του στέλνουν βιντεοκασέτες με αγώνες της Μίλαν του κ. Αρίγκο Σάκι και στη συνέχεια κουβαλούσε όλη την οικογένειά του για διακοπές στα μέρη όπου προετοιμαζόταν η ιταλική Φότζια του τσέχου προπονητή κ. Ζντένεκ Τζέμαν…
Ανέλαβε το πείραμα της άσημης Χόφενχαϊμ επειδή πίστεψε στο όραμα του πολυεκατομμυριούχου (9ου πιο πλούσιου Γερμανού) κ. Ντίτμαρ Χοπ που του είχε πει ότι θέλει «μια ομάδα σαν την Γκλάντμπαχ της δεκαετίας του ’70 που να αρέσει σε όλους. Να παίζει γρήγορο ποδόσφαιρο και να έχει επιτυχίες» και στα μέτρα του δυνατού τα κατάφερε. Τότε μάλιστα είχε εγκαταλείψει τη Σάλκε, με την οποία έκανε πρωταθλητισμό, ωστόσο δεν είχε τις ελευθερίες που απαιτούσε!
Το 2006 επισκέφτηκε την Αρσεναλ και τον νγωστό του από το παρελθόν γάλλο τεχνικό των Κανονιέρηδων κ. Αρσέν Βενγκέρ, τον οποίο θεωρεί πρότυπο. «Οταν ο Αμπράμοβιτς ξοδεύει εκατομμύρια για να αποκτήσει έναν παίκτη, ο Βενγκέρ τον βρίσκει νωρίτερα, φτηνότερα και τον διαμορφώνει όπως εκείνος θέλει. Για αυτό κι εγώ επιλέγω νεαρούς παίκτες» τονίζει ο κόουτς Ράνγκνικ.
Αντιστοίχως προσαρμόζει τις προπονήσεις του με αυτές τις Αρσεναλ. Του αρέσει το «one touch football», δηλαδή το ποδόσφαιρο όπου η μπάλα παίζεται «με τη μία». Εντυπωσιακό, γρήγορο και κυρίως διασκεδαστικό για παίκτες και θεατές. Με ομαδικό πρέσινγκ προσπαθεί να επανακτήσει την μπάλα και αμέσως να δημιουργήσει φάσεις. Η πρώτη πάσα πάντα πηγαίνει μπροστά. Η λογική είναι απλή: «Η μπάλα τρέχει πιο γρήγορα απ’ ό,τι ο παίκτης. Αφήστε λοιπόν την μπάλα να τρέχει για εσάς».
Μάλιστα «πρόλαβε» τον δάσκαλό του κ. Βενγκέρ εφαρμόζοντας πριν από τον Αλσατό το 4-3-3 και τις παραλλαγές του. «Δεν θέλουμε να αντιγράψουμε την Αρσεναλ, απλώς όταν θέλεις να προχωρήσεις μπροστά πρέπει να παραδειγματίζεσαι από τους καλύτερους στον κόσμο» είχε δηλώσει όσο εργαζόταν ακόμη στη Χόφενχαϊμ, καταθέτοντας ένα κομμάτι της ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας του.
Ο κ. Ράνγκνικ επέστρεψε το Φθινόπωρο του 2008 στην εκπομπή του «Sportstudio» φορώντας το χαμόγελο του θριαμβευτή. Οχι μόνο ήταν η Χόφενχαϊμ εκείνη την εποχή πρωτοπόρος της Μπουντεσλίγκας, αλλά όπως είπε ο ίδιος «αυτό είναι το success story της ζωής και της καριέρας μου». Το προσεχές Σάββατο (9/4) η Σάλκε υποδέχεται τη Βόλφσμπουργκ, του μέχρι πρότινος τεχνικού των Μπλε κ. Φέλιξ Μάγκατ. Στο ενδεχόμενο μιας ακόμη επιτυχίας του «καθηγητή» το «Sportstudio» δεν θα χρειαστεί να ψάξει πολύ για καλεσμένο…
