Παρά τη ρήση «εργασία και χαρά», η επαγγελματική απασχόληση είναι μία από της κύριες αιτίες άγχους αλλά και που υπό προϋποθέσεις μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε κατάθλιψη. Σύμφωνα μάλιστα με έρευνα του αμερικανικού περιοδικού Health δέκα επαγγέλματα κρίνονται πιο ένοχα από τα υπόλοιπα.
– Φροντίδα αρρώστων και ηλικιωμένων: Βρίσκεται στην κορυφή της λίστας με το 11% των εργαζομένων σε αυτό τον τομέα να δηλώνουν ότι έχουν πάθει κατάθλιψη. Όπως εξηγούν ψυχολόγοι, είναι ιδιαιτέρως πιεστικό να ασχολείται κανείς όλη μέρα με αρρώστους και ανήμπορους, οι οποίοι συνήθως δεν είναι σε θέση ούτε καν να εκφράσουν την εκτίμηση ή την ευγνωμοσύνη τους προς το πρόσωπο που τους φροντίζει.
– Σερβιτόροι σε καταστήματα εστίασης: Είναι μια δουλειά συχνά «αχάριστη». Άνθρωποι που δουλεύουν με εξαντλητικούς ρυθμούς κι ενώ παίρνουν χαμηλό μισθό, οφείλουν να ανεχθούν οποιαδήποτε συμπεριφορά από τους πελάτες, οι οποίοι είναι συχνά αγενείς και απότομοι.
– Κοινωνικοί λειτουργοί: Η ενασχόληση με κακοποιημένα παιδιά και γυναίκες, οικογένειες στα πρόθυρα της διάλυσης και ποικίλες νοσηρές περιπτώσεις είναι από μόνη της μια ψυχοφθόρος διαδικασία. Όταν ο λειτουργός εμπλέκεται και συναισθηματικά, πράγμα που συχνά δεν είναι εύκολο να αποφύγει, κάνει πολλές προσωπικές θυσίες που του στερούν την προσωπική ισορροπία.
– Υπηρεσίες υγείας: Ο τομέας αυτός περιλαμβάνει όλους εκείνους στους οποίους εμπιστευόμαστε την υγεία και τις ζωές μας, γιατρούς, νοσοκόμους, θεραπευτές. Οι άνθρωποι αυτοί έρχονται καθημερινά σε επαφή με τον πόνο, τις αρρώστιες και τον θάνατο, ενώ πρέπει να διαχειριστούν όχι μόνο τον άρρωστο, αλλά και τους δικούς του ανθρώπους. Αυτό συχνά τους φέρνει αντιμέτωπους με την ματαιότητα, την θλίψη και την απαισιοδοξία.
– Καλλιτεχνικά επαγγέλματα: Οι καλλιτέχνες συνήθως είναι εσωστρεφείς και η διάθεσή τους έχει ποικίλες μεταπτώσεις, σύμφωνα με ψυχολόγους. Σε συνδυασμό με την αβεβαιότητα των καλλιτεχνικών επαγγελμάτων και την συνεχή ανάγκη για αναγνώριση, δεν είναι περίεργο που πολλοί καλλιτέχνες οδηγούνται στην κατάθλιψη. Εδώ έγκειται και η περίπτωση που κάποιος εκτίθεται ξαφνικά σε μεγάλη δημοσιότητα και η δυσκολία διαχείρισης της, τον φέρνει σε ψυχικό αδιέξοδο.
– Δάσκαλοι: Η πίεση από πολλές πλευρές είναι σε πολλές περιπτώσεις δυσβάστακτη για τους δασκάλους. Γονείς, παιδιά, κοινωνία. Η κατάθλιψη τους χτυπάει την πόρτα, όταν ξεχάσουν τα όνειρα και τα ιδανικά με τα οποία μπήκαν σε αυτό το επάγγελμα.
– Διοικητικό προσωπικό: Βρίσκεται στον πάτο της διοικητικής ιεραρχίας, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να δέχονται από παντού εντολές χωρίς να έχουν κανέναν έλεγχο πάνω στην εργασία τους. Πιέζονται συνεχώς, να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις άλλων, ενώ συχνά πρέπει να διαχειριστούν απρόοπτες καταστάσεις.
– Οικονομικοί σύμβουλοι και λογιστές: Οι περισσότεροι από εμάς δεν είμαστε σε θέση να διαχειριστούμε τα δικά μας οικονομικά, σκεφτείτε να πρέπει να διαχειριστείς εκατομμύρια άλλων. Πολλά εκατομμύρια και ελάχιστος έλεγχος πάνω στις αγορές. Το διαρκές άγχος και η πίεση, τους κάνουν να εργάζονται συνεχώς σε ακραίες συνθήκες.
– Πωλήσεις: Οι άνθρωποι των πωλήσεων είναι πάντα ανασφαλείς για την δουλειά και το εισόδημά τους, ιδιαίτερα όταν εργάζονται με ποσοστά. Πρέπει να ανέχονται διάφορες συμπεριφορές και να είναι πάντα πρόσχαροι και ευγενικοί. Πολλοί είναι αναγκασμένοι να ταξιδεύουν, να περνούν πολλές ώρες στον δρόμο και να παζαρεύουν καλύτερες συμφωνίες.
– Εργασίες συντήρησης: Είναι δύσκολο να σε καλούν οι άνθρωποι πάντα όταν κάτι πάει στραβά. Υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι, ηλεκτρονικοί δεν έχουν σταθερά ωράρια εργασίας και πρέπει να έχουν πάντα το τηλέφωνό τους ανοιχτό για τους πελάτες. Μην παραβλέπουμε την κοινωνική περιθωριοποίηση τον εργαζομένων σε αυτά, που δεν είναι σπάνια.
