Μπορεί ο Πανσερραϊκός και μαθηματικά να έχει υποβιβαστεί, όμως αυτό δεν εμπόδισε την ομάδα του Παύλου Δημητρίου να παίξει για την φανέλα του! Τα Λιοντάρια μπήκαν με το «καλημέρα» να δαγκώσουν το Τριφύλλι! Το πάθος και η θέληση ξεχείλιζαν από τους γηπεδούχους που δεν είχαν τίποτα να χάσουν αντίθετα με τους φιλοξενούμένους που τελικά παιχνίδι με το παιχνίδι, δείχνουν να έχουν μείνει στο παιχνίδι της 19ης Φεβρουαρίου στο Φάληρο.
Τα πρώτα 44’ λεπτά ήταν σαν να μην έγιναν ποτέ! Ενας νωχελικός και δύσθυμος Παναθηναϊκό, αδυνατούσε να διασπάσει τη διπλή ζώνη άμυνας του Πανσερραϊκού , σε ένα αργό τέμπο που εμφανέστατα ευνοούσε τους Λιοντάρια! Η ομάδα του Φερέιρα είχε την κατοχή της μπάλας αλλά δεν ήξερε τι να την κάνει, καθώς σπάνια βλέπαμε ορθόδοξη ανάπτυξη από τους Πράσινους… Ο Πανσερραϊκός , που επίσης δεν έκανε κάτι αξιόλογο επιθετικά, ήταν μονοδιάστατος, με την μπάλα να πάει συνεχώς στο αριστερό πλευρό που ήταν ο Ανάκογλου, ο οποίος είχε για αντίπαλο τον Βύντρα.
Με τις δύο ομάδες αλληλο-εξουδετερωμένες, τα λεπτά περνούσαν χωρίς κάτι το ιδιαίτερο πλην δύο ευκαιριών του Πάρκερ, με τον Κοτσόλη να φωνάζει «παρών» και να αποσοβεί τον κίνδυνο. Και ενώ όλα έδειχναν πως το «Χ» θα ήταν το αποτέλεσμα του ημιχρόνου, ο Ανάκογλου, με μια μπαλιά «πάρε-βάλε» τροφοδότησε στην πλάτη της (δυσκίνητης) άμυνας του Τριφυλλιού τον Γεωργιάδη, ο οποίος έκανε το χρέος του, ανοίγοντας το σκορ!
Με το… καλησπέρα της επανάληψης ο Φερέιρα άλλαξε τον Μαρίνο με τον Νίνη ενώ δεν άργησε να ρίξει στην μάχη και τον Γκοβού αντί του Σπυρόπουλου και να γυρίσει το σύστημα σε 3-4-3, με Καντέ, Μπουμσόνγκ, Βύντρα στην άμυνα. Ο Πορτογάλος το πάλεψε από τον πάγκο όσο μπορούσε, πήρε τα ρίσκα του αλλά κανείς πέραν του Κοτσόλη -που όποτε χρειάστηκε δήλωνε «παρών»- δεν είχε την όρεξη, την διάθεση (ίσως και την ικανότητα) να αλλάξει την ροή του παιχνιδιού.
Με το «καλησπέρα» της επανάληψης ο Φερέιρα άλλαξε τον Μαρίνο με τον Νίνη ενώ δεν άργησε να ρίξει στην μάχη και τον Γκοβού αντί του Σπυρόπουλου και να γυρίσει το σύστημα σε 3-4-3, με Καντέ, Μπουμσόνγκ, Βύντρα στην άμυνα. Ο Πορτογάλος το πάλεψε από τον πάγκο όσο μπορούσε, πήρε τα ρίσκα του αλλά κανείς πέραν του Κοτσόλη -που όποτε χρειάστηκε δήλωνε «παρών»- δεν είχε την όρεξη, την διάθεση (ίσως και την ικανότητα) να αλλάξει την ροή του παιχνιδιού.
Ενδεικτικό της κατάστασης αυτής είναι πως η πρώτη (και η τελευταία) ευκαιρία του Παναθηναϊκού στο παιχνίδι, έγινε, μόλις (!) στα τελευταία λεπτά των καθυστερήσεων όταν ο Μπουμσόνγκ απέτυχε να «νικήσει» εξ επαφής τον Ράντμαν και να ισοφαρίσει το παιχνίδι για την ομάδα του. Ετσι, τα Λιοντάρια, που βρίσκονται με τα δύο πόδια στην football league, δεν χρειάστηκαν να ιδρώσουν για ένα (τιμητικό) τρίποντο που η αλήθεια είναι δεν υπολόγιζαν…
Πανσερραϊκός (Παύλος Δημητρίου): Ράντμαν, Τριανταφύλλου, Ντιόγκο, Κάστρο (87′ Λεοζίνιο), Παπάζογλου, Τσέρλα, Γεωργιάδης, Ανάκογλου (74′ Σουμπίνιο), Νταλέ, Μπέλιτς, Πάρκερ (74′ Σίνζιτς)
Παναθηναϊκός (Ζεσουάλδο Φερέιρα): Κοτσόλης, Βύντρα, Μπουμσόνγκ, Καντέ, Σπυρόπουλος (61′ Γκοβού), Ζιλμπέρτο, Κατσουράνης, Χριστοδουλόπουλος, Μαρίνος (46′ Νίνης), Πετρόπουλος, Λέτο
Κίτρινες: Παπάζογλου – Νίνης, Λέτο
Κόκκινες: –
Διαιτητής: Αμπάρκιολης Απόστολος (Μακεδονίας)
Βοηθοί: Μπιτσίδης Δημήτριος (Θράκης), Κουρομπυλία Χρυσούλα (Καρδίτσας)
