Δύο είναι κατά βάση οι λόγοι για τους οποίους οι ιθύνοντες των Βρυξελλών τρέφουν όλο και περισσότερες αμφιβολίες ως προς την ικανότητα της Ελλάδας να αντιμετωπίσει το οικονομικό πρόβλημά της:
Ο πρώτος λόγος αφορά τη συνολική πολιτική βούληση της κυβέρνησης. «Δεν είναι δυνατό να συμφωνούμε σε συγκεκριμένα νομοσχέδια και στη συνέχεια να τα βλέπουμε απολύτως αλλαγμένα λόγω κάποιων μεταμεσονύκτιων τροπολογιών που πέρασαν στη Βουλή» επισημαίνουν παράγοντες της Επιτροπής.
Ο δεύτερος λόγος αφορά την ικανότητα της ελληνικής κρατικής μηχανής να εφαρμόσει στην πράξη τις κυβερνητικές αποφάσεις. «Συμφωνήσαμε ότι για την πάταξη της φοροδιαφυγής θα πρέπει να αλλάξει ριζικά το σύστημα φορολόγησης στην Ελλάδα, ούτως ώστε να αποκλείεται στο μέλλον οποιασδήποτε μορφής φυσική επαφή και διαβούλευση των φορολογουμένων με τους εφοριακούς. Στην πράξη όμως τίποτε δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί» σημειώνουν οι ίδιοι παράγοντες. Ωστόσο, παρά τούτα, οι ιθύνοντες των Βρυξελλών δεν φαίνονται διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν «τον στρατιώτη Ελλάδα». Μέσα στις επόμενες ημέρες αναμένεται να φθάσουν στην Αθήνα ο πρόεδρος της ΕΕ κ. Χέρμαν βαν Ρομπάι και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) κ. ΖανΚλοντ Τρισέ με στόχο να τονώσουν την αξιοπιστία της Ελλάδας και να αναδείξουν τις θετικές πτυχές της ευρωπαϊκής παρέμβασης.
Από την άλλη πλευρά βέβαια οι πάντες- και πολύ περισσότερο οι κοινοτικοί ιθύνοντες- γνωρίζουν ότι σε έναν χρόνο θα σταματήσουν οι χρηματοδοτικές μεταγγίσεις προς την Αθήνα και ότι αν παρ΄ ελπίδα οι αγορές εξακολουθούν να αποφεύγουν τα ελληνικά ομόλογα θα πρέπει να βρεθεί μια λύση. «Πιστεύω ότι υπό προϋποθέσεις το 2012 η ΕΕ θα μπορούσε να λάβει νέες αποφάσεις για τη διευκόλυνση της Ελλάδας. Και αυτό διότι κυρίως οι γαλλικές και γερμανικές τράπεζες, όπως και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, είναι εξαιρετικά εκτεθειμένες σε ελληνικά χρεόγραφα» σημειώνει ο κ. Γιάννης Εμμανουηλίδης, βασικός αναλυτής του πολύ σοβαρού «think tank» των Βρυξελλών Εuropean Ρolicy Center. Κατά τον ελληνογερμανό αναλυτή η νέα επιχείρηση αρωγής προς την Ελλάδα θα είναι σύνθετη, θα αφορά δηλαδή την επιμήκυνση των χρόνων αποπληρωμής των δανείων, τα επιτόκια, την αγορά ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά κ.ά. Δεν θα πρέπει να περιλάβει όμως το περίφημο «κούρεμα» (haircut) της αξίας των ελληνικών ομολόγων, αφού κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε μύρια όσα προβλήματα στους ιδιώτες επενδυτές, οι οποίοι στο μέλλον θα απέφευγαν τα ελληνικά ομόλογα «όπως ο Διάβολος το λιβάνι».
«Ισως το 2012 να είναι η τελευταία επιχείρηση διάσωσης της ελληνικής οικονομίας. Και αυτό διότι μετά το 2012 μπορεί να μην έχει νόημα οποιαδήποτε επιχείρηση διάσωσης. Συν τοις άλλοις, μετά το 2012 ενδεχόμενη κατάρρευση της Ελλάδας μπορεί να μη συνιστά “συστημικό κίνδυνο” για την ευρωζώνη, όπως συμβαίνει σήμερα. Στην περίπτωση αυτή η ευρωζώνη δεν θα έχει καν νομικό πάτημα για να βοηθήσει την Ελλάδα» σημειώνει ο κ. Εμμανουηλίδης.
Ως προς τη νομική, αλλά και την πραγματική μορφή του ζητήματος της βοήθειας προς την Ελλάδα μετά το 2012, παράγοντες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σημειώνουν από τις Βρυξέλλες ότι, παρά την ασάφεια που υπάρχει στους κόλπους της ΕΕ, η αρωγή θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από δύο παράγοντες: Ο πρώτος είναι αν τα ελληνικά δημόσια οικονομικά εξακολουθούν να θεωρούνται βιώσιμα, όπως συμβαίνει σήμερα. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να εξεταστεί αν υπό λογικούς και ρεαλιστικούς ρυθμούς ανάπτυξης είναι εφικτή η μεσοπρόθεσμη αποκλιμάκωση του ελληνικού χρέους. Στην πράξη αυτό σημαίνει αν μπορεί η Ελλάδα, εμφανίζοντας τα επόμενα χρόνια μέση ανάπτυξη της τάξεως του 2% και πληρώνοντας επιτόκια της τάξεως του 5,5%, να αρχίσει να μειώνει το χρέος της ώστε αυτό να προσεγγίζει με σταθερούς ρυθμούς το 90% του ΑΕΠ, το οποίο εν γένει θεωρείται βιώσιμο ύψος χρέους. Πολλά θα εξαρτηθούν εν προκειμένω από το ύψος των εσόδων από τις αποκρατικοποιήσεις και από την αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας, σημειώνουν αρμόδιοι παράγοντες της Επιτροπής στις Βρυξέλλες.
Ο δεύτερος παράγοντας από τον οποίο θα εξαρτηθεί η περαιτέρω βοήθεια προς την Ελλάδα είναι, σύμφωνα με τους ίδιους παράγοντες, η αξιοπιστία και η σταθερότητα του πολιτικού συστήματος της χώρας. Τι σημαίνει αυτό; «Σημαίνει ότι η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας θα πρέπει να πείσει τις αγορές και τους αναλυτές ότι η εφαρμογή του μνημονίου είναι όχι μόνο υποχρεωτική, αλλά και αρεστή. Ητοι ότι η χώρα εισέρχεται άπαξ διά παντός σε νέα πορεία και δεν σκοπεύει στην πρώτη ευκαιρία να επιστρέψει στις παλαιές της συνήθειες. Κάτι που ούτως ή άλλως αποκλείεται πλέον να συμβεί» καταλήγουν οι κοινοτικοί παράγοντες.
Ερχόμενος στην Αθήνα,ο πρόεδρος της ΕΕ κ. Χέρμαν βαν Ρομπάι αναμένεται να υπενθυμίσει πως όταν προ εικοσαετίας ανέλαβε υπουργός Οικονομικών του Βελγίου η χώρα του είχε δημόσιο χρέος ίσο προς το 135% του ΑΕΠ της και βρισκόταν σε ύφεση.Οταν ύστερα από λίγα χρόνια παρέδωσε το χαρτοφυλάκιό του,το βελγικό χρέος πλησίαζε το 100% του ΑΕΠ και η ανάπτυξη είχε επιστρέψει.Εκτοτε το Βέλγιο,παρά τις αδυναμίες του, δανείζεται υπό καλούς όρους από τις αγορές.
«Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με την Ελλάδα» σημειώνουν οι άνθρωποι του προέδρου της ΕΕ στις Βρυξέλλες.Σε ανάλογο μήκος κύματος αναμένεται να είναι και οι δηλώσεις του κ.Τρισέ,ο οποίος,ας σημειωθεί,εξακολουθεί να επιμένει ότι ο μόνιμος ευρωμηχανισμός για την αντιμετώπιση των οικονομικών κρίσεων θα πρέπει να χρηματοδοτεί την αγορά των κρατικών ομολόγων όχι μόνο στην πρωτογενή αλλά και στη δευτερογενή αγορά.Κάτι που ασφαλώς θα διευκόλυνε την Ελλάδα,αλλά και την ΕΚΤ.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ