Οταν τον πέμπτο «επίσημο» χρόνο παρουσίας σου, στην indie rock μουσική σκηνή έχεις καταφέρει να φθάσεις έως τον Guardian, όπου το σινγκλ «Isabelle Creeps / Bicycles», προτείνεται ως μία από τις καλύτερες μουσικές προτάσεις για τον Μάρτιο, τότε το μέλλον φαντάζει ευοίωνο.
Ο λόγος για τους Zebra Tracks, από τα πλέον δημοφιλή εναλλακτικά συγκρότημα της ελληνικής ροκ σκηνής, οι οποίοι μετά το πρώτο τους άλμπουμ «Α family picture from…» και μια σειρά εμφανίσεων δίπλα στους Faith No More, Yeasayer, Bad Religion, Unkle, Levellers σε Ελλάδα και Ευρώπη και τις θετικές κριτικές που έχουν δεχτεί ετοιμάζονται να κατακτήσουν τον… κόσμο.
Ας μην είμαστε και υπερβολικοί. Τους αρκεί να είναι παρόντες και μάχιμοι στην ελληνική μουσική σκηνή. Αλλωστε από μικροί ήταν στη «μάχη». Μεγάλωσαν παίζοντας ξύλο στις γειτονιές που βρίσκονται στη σκιά του Υμηττού είτε σε κάποια βρόμικη πλατεία του κέντρου. Και όπως λένε, γύριζαν σπίτι πάντα καθυστερημένοι και μόνο όταν πια η πείνα τους θέριζε και συνήθως με ανοιγμένες μύτες και μαύρα γδαρμένα γόνατα. «Η ιστορία του πως μπλέξαμε με τη μουσική είναι γραμμένη στους στίχους του κάθε τραγουδιού μας».
Οπως σημειώνουν στην συνέντευξη που παραχώρησαν, στο «ΒΗΜΑ», από την έως τώρα αποδοχή τους δεν έχουν κανένα παράπονο. «Οι συναυλίες μας είναι πάντα γεμάτες και τα τραγούδια μας ακούγονται ήδη σε πολύ κόσμο ή τουλάχιστον στα ηχεία αυτών που ασχολούνται λίγο λεπτομερέστερα με τη μουσική. Είναι τιμή μας που είμαστε τώρα και σε μια εφημερίδα της Αγγλίας». Οσο για την επιτυχία που γνωρίζουν την χρωστούν όπως σημειώνουν σε δύο τρία πράγματα. «Δεν τρώμε πριν βουτήξουμε, δεν πίνουμε πριν οδηγήσουμε. Ετσι ζούμε ακόμα. Όταν πεθάνουμε όμως θα γίνουμε πιο διάσημοι».
Για τους Zebra Tracks, η παρουσία της αγγλόφωνης ροκ σκηνής δεν είναι μόδα αλλά κάτι που υπάρχει εδώ και δεκαετίες. «Και ακριβώς επειδή δεν έκανε ποτέ το μεγάλο μπαμ, αλλά εξελίσσεται με αργά και σταθερά βήματα, θα συνεχίσει να υπάρχει. Το θέμα είναι ποιος την ανακαλύπτει και κατά πόσο την προωθεί. Αν ήμασταν στο Seattle του ’91, οι μουσικοί δημοσιογράφοι θα την είχαν ονομάσει grunge, στο Bristol του ‘94 trip hop κοκ. Γιατί εκείνες οι σκηνές αποτελούνταν από πολύ περισσότερες μπάντες; Για τσεκάρετε τις ελληνικές ανεξάρτητες κυκλοφορίες του 2009 και ‘10. Απλά οι άνθρωποι εκεί δημιουργούν ολόκληρη βιομηχανία και εξαγώγιμα προϊόντα από τους μουσικούς τους. Θέλεις να ονομάσεις κάπως τη σκηνή; Μπορεί να είσαι ο πρώτος. Ισως μοιάζει με έξαρση επειδή έχουν εξαφανιστεί οι αξιόλογες ελληνόφωνες ροκ μπάντες, με έξυπνο στίχο. Δυστυχώς».
Μετά τον Guardian, μοιάζει ίσως περισσότερο εύκολη μια πορεία στο εξωτερικό; «Εχουν υπάρξει κάποιες προτάσεις από το εξωτερικό που για την ώρα εξετάζουμε. Εξαρτάται τι αναζητά ο καθένας μας. Το εξωτερικό μπορεί να φαντάζει ακόμα πιο κοντά, όταν απλά μια μπάντα δουλεύει σωστά και είναι φυσικά πανέτοιμη να αφιερωθεί εξ΄ ολοκλήρου σε αυτή τη δουλειά. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει ακόμα και τη μόνιμη μετακίνηση όλων των μελών στην άλλη μεριά του ωκεανού με αντίτιμο στέρηση χρήματος, φίλων και ήλιου»
Μιλούν για στέρηση χρήματος ενώ σαφώς η Ελλάδα περνάει βαθύτατη οικονομική κρίση. Για τους Zebra η οικονομική κρίση είναι συνυφασμένη και με την κοινωνική. «Η «οικονομική κρίση» είναι απλά η αφορμή για μετέπειτα κοινωνικά σοκ, άλλες φορές δικαιολογημένα, άλλες όχι. Από την άλλη σε πολιτισμικό επίπεδο αυτό μπορεί να εξελιχθεί και θετικά. Σπουδαία ρεύματα δημιουργήθηκαν μέσα από μεγάλες κοινωνικοοικονομικές ταραχές.Εμείς οι πέντε σίγουρα δε φταίμε σε τίποτα, δε χρωστάμε σε κανέναν. Γενικότερα, ίσως να φταίμε λιγάκι στο ότι ακόμα δηλώνουμε μέρος αυτού του συνόλου, αλλά το να παραιτηθούμε από αυτό δεν είναι κάτι που θα μας χαρακτήριζε. Έστω και αν τελικά οι μόνοι αξιόλογοι λόγοι που μας κρατούν εδώ καταλήξουν να είναι το γλυκό κλίμα και η θάλασσα τότε ίσως αξίζει να δώσουμε μια ακόμα ευκαιρία σε αυτό το αχνό φως στο τέλος του τούνελ που πολύ φοβόμαστε ότι μόλις μπήκαμε».
Οι Ζebra Tracks, δηλώνουν «αντίθετοι σε κάθε μορφή σωματικής βίας αλλά ως άνθρωποι δεν παύουμε να έχουμε όρια που, αν ξεπεραστούν, θα μας αναγκάσουν να παρουσιάσουμε τον ζωώδη χαρακτήρα που όλοι κρύβουμε μέσα μας. Μαζικές βίαιες κινήσεις κατά πολιτικών κάθε άλλο παρά τυχαίες μπορεί να είναι, δεδομένου της παρούσας κατάστασης και μπορούν να θεωρηθούν μέσα στα πλαίσια του φυσιολογικού. Η Isabelle από το κομμάτι μας “Isabelle creeps’’ αναγκάστηκε να σκοτώσει το βιαστή της, γιατί προφανώς αντιλήφθηκε ότι ήταν ο μόνος τρόπος να αποδοθεί δικαιοσύνη για την σωματική και κυρίως ηθική βλάβη που υπέστη. Εσείς θα την καταδικάζατε για αυτό;»
Το συγκρότημα αποτελείται από τους Κώστα Βαβούση, Τεό Βρανά, Αντώνη Καββαδία, Zade και Γιώργο Νίκα.
Περισσότερα στις ιστοσελίδες https://zebratracksmusic.blogspot.com και www.myspace.com/zebratracks
Ακολουθεί η αναφορά της αγλικής εφημερίδας The Guardian, στους Zebra Tracks, στην κάτωθι ιστοσελίδα
https://www.guardian.co.uk/music/musicblog/2011/mar/14/march-best-music-map
