Η «προεκλογική περιοδεία» του Αχμέτ Νταβούτογλου στη Θράκη προεβλήθη αναλόγως στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Τα περισσότερα έμειναν στις συναντήσεις του με τους «ψευδομουφτήδες» και με τους διαφόρους «τουρκικούς» συλλόγους. Ο υπουργός Εξωτερικών της γείτονος είναι όμως πολύ έξυπνος για να περιοριστεί σε τυπικές συναντήσεις. Η στόχευσή του ήταν διαφορετική. Και βαθύτερη. Παραμένει όμως άγνωστο αν έγινε αντιληπτή από τους εδώ κυβερνώντες.
Το βασικό στοιχείο στον λόγο του Νταβούτογλου ήταν ότι σε αντίθεση με τη γλώσσα που χρησιμοποίησαν προηγούμενοι τούρκοι αξιωματούχοι (ακόμη και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν) όταν αναφέρονταν στη Θράκη, εκείνος επέλεξε το επίθετο «τουρκο-μουσουλμανικός» για να χαρακτηρίσει τη μειονότητα.
Ως γνωστόν, η αντιπαράθεση Ελλάδος και Τουρκίας για τη μειονότητα της Θράκης έγκειται ιστορικά στο ότι η μεν πρώτη επιμένει στο θρησκευτικό – άρα μουσουλμανικό – χαρακτήρα της μειονότητας, ενώ η δεύτερη προέβαλε το εθνικό – άρα τουρκικό – στοιχείο. Παίζουμε με τις λέξεις, θα έλεγε κάποιος. Κάθε άλλο.
Η Ελλάδα έχει τα τελευταία χρόνια κάνει σημαία της πολιτικής της στη Θράκη τη θέση ότι η μειονότητα αποτελείται από τρεις συνιστώσες: τους Τούρκους, τους Πομάκους και τους Αθίγγανους. Ο σκοπός της ήταν να εμποδίσει την επιρροή της Αγκυρας σε όλη τη μειονότητα. Είναι αυτό ακριβώς το επιχείρημα που θέλει να καταρρίψει ο Νταβούτογλου.
Αν η μειονότητα είναι τουρκο-μουσουλμανική, τότε δεν υπάρχει λόγος να διαμαρτύρεται η Αθήνα. Η σύζευξη εθνικού και θρησκευτικού στοιχείου αναιρεί, κατά την άποψη της Αγκυρας, τη στρατηγική της ελληνικής πλευράς, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει στην κυβέρνηση Ερντογάν και άλλα πλεονεκτήματα – μεταξύ άλλων και τη μέχρι πρότινος κυριαρχία του «βαθέος κράτους» στις εσωτερικές υποθέσεις της μειονότητας.
Με τον τρόπο αυτό, ο Νταβούτογλου προφανώς θεωρεί ότι η δημιουργία ενός «εθνοθρησκευτικού χώρου» Θράκης – Τουρκίας μπορεί να είναι πιο εύπεπτη. Ταιριάζει άλλωστε καλύτερα με το μετριοπαθές ισλαμικό πρόσωπο που προβάλλει διεθνώς η κυβέρνηση Ερντογάν. Μόνο τυχαίο δεν είναι άλλωστε που τον Νταβούτογλου συνόδευε στη Θράκη ο Χαλίντ Ερέν. Γεννηθείς στη Δυτική Θράκη, Πομάκος που στη συνέχεια εξισλαμίσθηκε, ο Ερέν είναι μέλος του ΑΚΡ, σύμβουλος του Νταβούτογλου και στέλεχος του ερευνητικού κέντρου του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης (ΟΙΔ), του οποίου ηγείται Τούρκος.
Ο κ. Νταβούτογλου συναντήθηκε στη Θράκη και με τους ψευδομουφτήδες. Ωστόσο, έκανε και δηλώσεις ότι το θέμα της εκλογής των μουφτήδων είναι εσωτερική υπόθεση της Ελλάδος. Πώς συμβιβάζεται το ένα με το άλλο; Η πιο απλή απάντηση είναι ότι ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών κάτι γνωρίζει. Τι όμως;
Σύμφωνα με απολύτως έγκυρες πληροφορίες, η ελληνική κυβέρνηση επεξεργάζεται σε διϋπουργικό επίπεδο τη θέσπιση νέου νομοθετικού πλαισίου για τους μουφτήδες – ενδεχομένως με την προώθηση μίας «έμμεσης» εκλογής. Είναι αυτό κακό; Φυσικά όχι. Αρκεί η Ελλάδα να σταματήσει να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό της και να προχωρήσει σε ουσιαστικές αλλαγές. Διότι ο Νταβούτογλου δεν κρύβεται.
