Από τον περασμένο Απρίλιο που το μνημόνιο μπήκε στη ζωή μας, πιστέψαμε ότι τη χώρα θα την κυβερνά η Τρόικα της ΕΕ του ΔΝΤ και της ΕΚΤ.

Μετά τις τελευταίες αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής φαίνεται πως η έξοδος της χώρας από τη κρίση, εξαρτάται από μια άλλη Τρόικα, εγχώρια αυτή τη φορά και… αμετανόητη.

Το αν θα εκποιηθούν Τουριστικά ή Ολυμπιακά Ακίνητα, αν θα μεταβιβαστεί σε ιδιώτες κι άλλο κομμάτι του ΟΤΕ, ή αν θα ιδιωτικοποιηθεί το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ή η ΔΕΗ δεν εξαρτάται από τις αποφάσεις του κ. Γ. Παπανδρέου ή του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου.

Εξαρτάται κυρίως από τις διαθέσεις του κ. Π. Κούτρα της ΟΜΕ -ΟΤΕ του κ. Ν. Φωτόπουλου της ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗκαι του κ. Σπ. Παπασπύρου της ΑΔΕΔΥ, που απειλούν ήδη να κατεβάσουν τους εργαζόμενους στους δρόμους αν η κυβέρνηση επιμείνει στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων.

Πρόκειται για τους συνδικαλιστές του ΠαΣοΚ που αρνούνται κάθε εκποίηση δημόσιας περιουσίας με το φοβερό σκεπτικό, ότι δεν αναφέρει κάτι τέτοιο το πρόγραμμα του ΠαΣοΚ που εγκρίθηκε από το συνέδριο.

Πρώτον, όλα τα άλλα που έχει κάνει το ΠαΣοΚ τους τελευταίους 18 μήνες, έχουν εγκριθεί από κανένα συνέδριο;

Δεύτερον, υπάρχει καμιά απόφαση του συνεδρίου του ΠαΣοΚ που να αναφέρει ότι οι ομοσπονδίες εργαζομένων που ελέγχονται από πράσινους συνδικαλιστές, δικαιούνται όλα αυτά τα προνόμια και τις παχυλές επιχορηγήσεις που έχουν εισπράξει τα τελευταία χρόνια;

Τρίτον, υπάρχει πουθενά γραμμένο στο Σύνταγμα ότι την χώρα κυβερνά η εκλεγμένη από τον λαό κυβέρνηση, μαζί με τους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές της;

Αν λοιπόν η κυβέρνηση θέλει πραγματικά να πετύχει και να ξεπεράσει οριστικά τον κάβο της χρεοκοπίας, θα πρέπει πρώτα από όλα να παραμερίσει όλους αυτούς τους κυρίους, οι οποίοι αρνούνται ακόμη και σήμερα να αναγνωρίσουν την κρισιμότητα των περιστάσεων και αγορεύουν σε ΜΜΕ και αμφιθέατρα νομίζοντας ότι βρισκόμαστε ακόμη στην εποχή που κυβερνούσε ο Σημίτης και που οι ίδιοι συμμετείχαν σε καμιά δεκαριά διοικητικά συμβούλια ο καθένας, ή στην εποχή που κυβερνούσε ο Καραμανλής και πουλούσαν όλοι μαζί, ανέξοδη αντιπολίτευση.

Που ήταν άραγε ο κ. Παπασπύρος, όταν οι δημόσιοι υπάλληλοι έπαιρναν κάθε χρόνο αύξηση περίπου 10%; Που ήταν ο κ. Φωτόπουλος, όταν το σωματείο των εργαζομένων στη ΔΕΗ εισέπραττε εκατομμύρια; Και που ήταν όλοι οι άλλοι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ όταν χόρευαν οι μίζες και οι προμήθειες στους οργανισμούς που ακόμη διαφεντεύουν;

Αλλά δεν φταίνε οι συνδικαλιστές. Κυρίως φταίνε εκείνοι που τους υποθάλπουν ακόμη και σήμερα…