Αν νομίζετε ότι η Αθήνα κρατάει τα σκήπτρα στη νυχτερινή διασκέδαση, καιρός είναι να επισκεφθείτε την πρωτεύουσα της Ανδαλουσίας, όπου η ζωντάνια και η γιορτινή ατμόσφαιρα διαρκούν όλη μέρα. Τώρα είναι ιδανική περίοδος (Απρίλιος – Μάιος) για να πάτε καθώς δεν κάνει πολλή ζέστη – η Σεβίλλη είναι από τις πιο ζεστές πόλεις της Ευρώπης όπου τα καλοκαίρια καταγράφονται πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Απολαύστε τις βόλτες σας στα τεράστια πάρκα και στα ρομαντικά σοκάκια της πόλης, διασκεδάστε στα εκατοντάδες μπαρ που λειτουργούν κατά μήκος του ποταμού Γουαδαλκιβίρ, γευτείτε τα χαρακτηριστικά τάπας στα αντίστοιχα στέκια που θα βρείτε σε κάθε γωνιά και αφήστε τα συναισθήματα να σας πλημμυρίσουν καθώς παρακολουθείτε μια αυτοσχέδια παράσταση φλαμένκο σε κάποιο υπαίθριο μπαρ.
Μια πόλη με χαρακτήρα
Πιστοί στα έθιμα και στις παραδόσεις, οι Σεβιλλιάνοι τηρούν το τυπικό των γιορτών και ξεχύνονται με κάθε ευκαιρία στους δρόμους. Την 1η Μαΐου, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της γιορτής του Σταυρού η πόλη στολίζεται αναλόγως και πλήθος δρώμενων θα δείτε να εκδηλώνονται στο διάβα σας. Ανθρωποι με παραδοσιακές τοπικές φορεσιές, φιλαρμονικές, επιτάφιοι, αρώματα και γεύσεις διασταυρώνονται μπροστά σας συνθέτοντας ένα αξέχαστο παζλ εμπειριών.
Τη Μεγάλη Εβδομάδα την τιμητική της έχει η περιοχή Μακαρένα, παλιά εργατική συνοικία, όπου βρίσκεται η Παναγία της Μακαρένα (προστάτιδα των ταυρομάχων). Σε όλη τη Σεβίλλη, πάντως, η θρησκευτική κατάνυξη είναι έντονη καθώς χιλιάδες πιστοί συμμετέχουν στις τελετουργικές πομπές για την αναβίωση του Θείου Δράματος. Δύο εβδομάδες αργότερα ξεκινάει η Feria d’ Abril, μια γιορτή που συνδέεται με τις τσιγγάνικες τελετουργίες της άνοιξης. Ενα ξέφρενο πανηγύρι όπου γυναίκες και άνδρες με παραδοσιακές φορεσιές χορεύουν στους δρόμους, πίνουν κρασί και ξεφαντώνουν μέχρι πρωίας.
{{{ map }}}
Με πληθυσμό περίπου 800.000 κατοίκων, η Σεβίλλη είναι μια πόλη ιδιαίτερα περιποιημένη και καθαρή. Το ίδιο κομψοί και φροντισμένοι είναι οι άνδρες και οι γυναίκες που κυκλοφορούν στους δρόμους. Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια αποτελεί το παραδοσιακό στοιχείο στο ντύσιμό τους (δαντέλες, βεντάλιες κ.τλ.), το οποίο δεν εξοστρακίζεται ως έθνικ χαρακτηριστικό αλλά εντάσσεται έξυπνα στις ενδυματολογικές επιλογές τους.
Η πόλη αναπτύσσεται εκατέρωθεν του ποταμού Γουαδαλκιβίρ. Από τη μία μεριά βρίσκεται το ιστορικό κέντρο της με τα σημαντικότερα αξιοθέατα και από την άλλη η περιοχή Τριάνα, η οποία έχει τεράστια μουσική παράδοση στο φλαμένκο. Μια βόλτα σε αυτή τη γραφική περιοχή είναι εκ των ων ουκ άνευ, αφού εδώ θα απολαύσετε τον παθιασμένο χορό στην πιο γνήσια μορφή του. Αυτοσχέδιες παραστάσεις θα δείτε να στήνονται στη στιγμή, με τα πρώτα ρυθμικά χτυπήματα στις χορδές μιας κιθάρας. Σε κάθε γειτονιά, βέβαια, υπάρχουν χώροι (τα επονομαζόμενα ταμπλάος) όπου μπορείτε να παρακολουθήσετε φλαμένκο.
Ιστορία
Κατά την ελληνική μυθολογία, ιδρυτής της ήταν ο Ηρακλής, ενώ η αρχαιολογική σκαπάνη κατέδειξε ότι η περιοχή κατοικούνταν από τους προϊστορικούς χρόνους. Φοίνικες, Ελληνες, Καρχηδόνιοι, Ρωμαίοι, Βησιγότθοι αποίκισαν την Ανδαλουσία, ωστόσο οι Αραβες ήταν εκείνοι που την ανέδειξαν σε μεγάλο πολιτιστικό κέντρο. Η κυριαρχία των Μαυριτανών της χάρισε μερικά από τα ωραιότερα μνημεία της, με χαρακτηριστικό τον πανύψηλο μιναρέ του παλιού τζαμιού (Χιράλντα) – σημερινό καμπαναριό του καθεδρικού ναού – με την πανοραμική θέα στην πόλη.
Αξιοθέατα
Ανεβείτε στην κορυφή του μιναρέ – δεν έχει σκάλες αλλά κεκλιμένο διάδρομο καθώς σχεδιάστηκε για έφιππους – και δείτε τον καθεδρικό ναό να απλώνεται στα πόδια σας. Το σημαντικότερο χριστιανικό μνημείο της πόλης φιλοξενεί καλλιτεχνικούς θησαυρούς μεγάλης αξίας αλλά και τα οστά του Χριστόφορου Κολόμβου.
Το ανάκτορο Αλκαθάρ πρέπει να είναι ο επόμενος σταθμός σας. Περιπλανηθείτε στις απέραντες πολυτελείς αίθουσες του παλατιού, στις αυλές και στους κατάφυτους κήπους με τις λιμνούλες και τα περιστύλια, ανάμεσα σε φοίνικες και πορτοκαλιές.
Λίγο έξω από τον καθεδρικό και το Αλκαθάρ θα συναντήσετε τη συνοικία Σάντα Κρουθ, την παλιά εβραϊκή γειτονιά: πλατείες με σκαλιστές βρύσες, σφυρήλατα φανάρια, εσωτερικές αυλές (πάτιος) και γλάστρες με γεράνια διατηρούν αναλλοίωτη την ατμόσφαιρα άλλων εποχών. Τα πάτιος, όταν ο καιρός ανοίγει, γίνονται το κέντρο του σπιτιού και σημείο συνάντησης όπου φίλοι και γείτονες απολαμβάνουν φαγητό και κρασί στη δροσιά. Μην παραλείψετε να κλείσετε θέσεις για την παράσταση φλαμένκο στην Casa de la Memoria.
Η Σεβίλλη διακρίνεται για τα μεγάλα και πολλά πάρκα της, με χαρακτηριστικό αυτό της Μαρίας Λουίζας δίπλα στην Πλάθα ντ’ Εσπάνια, με τα ασπρογάλαζα κεραμικά πλακάκια – αντιπροσωπευτικά της ανδαλουσιανής τέχνης.
Ο Χρυσός Πύργος είναι από τα πιο γνωστά σημεία της Σεβίλλης, στις όχθες του Γουαδαλκιβίρ. Χτίστηκε το 1220 και είναι δωδεκάγωνος.
Η περίοδος των ταυρομαχιών διαρκεί από τα τέλη Απριλίου ως τον Οκτώβριο. Εστω όμως και αν δεν θέλετε να παρακολουθήσετε κάποιον αγώνα, αξίζει να επισκεφθείτε τους χώρους της αρένας Πλάθα ντε Τόρος Ρεάλ Μαεστράνθα για να θαυμάσετε την μπαρόκ αρχιτεκτονική, τον ανάγλυφο διάκοσμο σε ώχρα και κόκκινο, τη μεγάλη συλλογή από κοστούμια και τα πορτρέτα μεγάλων ταυρομάχων.
Οσοι αγαπούν τα μουσεία, μπορούν να επιλέξουν ανάμεσα στο Μουσείο Καλών Τεχνών, στο Μουσείο Φλαμένκο και στο Μουσείο Ταυρομαχιών.
Μην παραλείψετε την Ισλα ντε λα Καρτούχα, την περιοχή με το θεματικό Πάρκο των Τεχνών και των Επιστημών που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της ΕΧPO 1992, όπου μπορείτε να γνωρίσετε ολόκληρη την ιστορία της Ανδαλουσίας.
Μην αμελήσετε να επισκεφθείτε τα Λουτρά της Σεβίλλης. Η εμπειρία είναι μοναδική και οι τιμές ιδιαίτερα προσιτές. Ενδεικτικά, 90′ θερμά λουτρά μαζί με αρωματοθεραπεία θα σας στοιχίσουν 24 ευρώ. Φυσικά υπάρχουν και ακριβότερα πακέτα αλλά με πολύ περισσότερες παροχές και διάρκεια. Φροντίστε μόνο να κλείσετε το πακέτο που σας ενδιαφέρει (μέσω internet) προτού ξεκινήσετε, διότι υπάρχει πολύ μεγάλη προσέλευση και από τη Σεβίλλη θα δυσκολευτείτε.
ΔΙΑΜΟΝΗ
«Hostel One Sevilla» Ενα μικρό ξενοδοχείο, ανδαλουσιανής αισθητικής, λίγα τετράγωνα από τον Γουαδαλκιβίρ και πολύ κοντά στον δρόμο με τα μπαρ και τα εστιατόρια. Tο ξενοδοχείο έχει στη διάθεσή σας και κουζίνα όπου μπορείτε να μαγειρεύετε.
«Hotel Alfonso XIII» Ενα εντυπωσιακό ξενοδοχείο μαυριτανικής αρχιτεκτονικής.
«Casa Numero 7» Μικρό ξενοδοχείο, στην καρδιά της Σάντα Κρουθ και σε απόσταση αναπνοής από τα σημαντικά αξιοθέατα.
«Casa Sacristia Santa Ana». Νεανικό ξενοδοχείο, στην καρδιά της νυχτερινής ζωής της πόλης.
ΦΑΓΗΤΟ
Για τους ντόπιους η κατανάλωση των μεζέδων tapas είναι τρόπος ζωής. Στα μπαρ συναντούν φίλους, κάνουν γνωριμίες, φλερτάρουν. Και δεν περιορίζονται σε ένα στέκι. Τα tapas σερβίρονται σε μικρά πιάτα και είναι πεντανόστιμα. Η ποικιλία τους είναι μεγάλη. Ενδεικτικά δοκιμάστε ισπανική τορτίγια, πούλπο γαγιέγα (χταπόδι με πικάντικη κόκκινη σάλτσα), πατάτας μπράβας και αλί ολί (πατατοσαλάτες με ντομάτα και σκόρδο αντιστοίχως), γκασπάτσο (κρύα σούπα με ντομάτα και ωμά λαχανικά), σαλμορέχο (κρύα ντοματόσουπα με αβγό και μπέικον), καρακόλες (σαλιγκάρια) καθώς και το διάσημο ισπανικό χαμόν. Οι τιμές όχι μόνο στα τάπας μπαρ αλλά και στα καλά εστιατόρια είναι πολύ χαμηλές.
Στο «Bodega Santa Cruz Las Columnas» (Rodrigo Caro, 1, Santa Cruz) θα βρείτε μεγάλη ποικιλία σε τάπας καθώς και πολύ καλή εξυπηρέτηση από τους ιδιαίτερα χαρούμενους σερβιτόρους. Βρίσκεται πολύ κοντά στον Καθεδρικό και είναι ιδανικό για ένα τυπικό ανδαλουσιανό μεσημεριανό. Δοκιμάστε μπερενχένας κον μιελ (μελιτζάνες με μέλι).
Στο «Dos de Mayo» (Plaza de la Gavidia, 6), στο πάντα γεμάτο νεανικό στέκι, θα βρείτε φλαμενκίν (φλογέρες με τυρί και χαμόν), σολομίγιο αλ ουίσκι (κόντρα φιλέτο). Πιείτε οπωσδήποτε τίντο δε βεράνο (κόκκινο κρασί με λεμονίτα ή πορτοκαλάδα).
AΓΟΡΕΣ
Μη βγείτε για ψώνια πολύ νωρίς, καθώς τα μαγαζιά ανοίγουν σχετικά αργά και γενικώς επικρατεί μια μικρή αναρχία στα ωράρια. Αγοράστε δαντέλες, δερμάτινα και οπωσδήποτε κοσμήματα. Πιο αντιπροσωπευτικά όλων βέβαια οι βεντάλιες και οι μαντίγιας – τα δαντελένια μαντίλια που στερεώνονται με χτενάκι.
