Απίστευτο. Ο Ζακ Σιράκ, πρώην Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας θα καθίσει στο σκαμνί και μπορεί να φάει καμπάνα δεκαοκτώ μηνών. Γιατί; Επειδή στην διάρκεια της θητείας του ως Δήμαρχος Παρισιού διόρισε παρανόμως 28 υπαλλήλους στο Δήμο της γαλλικής πρωτεύουσας.
Ετσι ακριβώς. Οχι χίλιους, ούτε δέκα χιλιάδες, αλλά μόλις είκοσι οκτώ. Για τον ελληνάρα τον ψηφοφόρο που χάφτει μύγες επιπέδου «έναν πρωθυπουργό τον στέλνεις σπίτι του όχι στο σκαμνί» αυτό αποτελεί πολιτισμικό ηλεκτροσόκ. Αυτή και η διαφορά κουλτούρας ανάμεσα στην Ευρώπη και στην δική μας μπανανία. Θέλετε και δεύτερη καρπαζιά;
Ορίστε. Ο Αλαίν Ζιπέ, υπουργός εξωτερικών της Γαλλίας, έχει ήδη φάει με αναστολή δεκαοκτώ μήνες φυλακή για τον ίδιο λόγο με τον Ζακ Σιράκ. Ουδεμία σχέση οι αρχοντόβλαχοι της Αθήνας με τους αληθινούς, αυθεντικούς μεγαλοαστούς, απογόνους ενός Ροβεσπιέρου και μιας Γαλλικής επανάστασης. Τελεία και παύλα. Θέλετε και τρίτο παράδειγμα;
Στην γειτονική μας Ιταλία, του Σίλβιο και της Μαφίας, δύο ποδοσφαιρικές ομαδάρες υποβαθμίστηκαν από την πρώτη κατηγορία. Η Μίλαν, τροπαιούχος εφτά ευρωπαικών και η Γιουβέντους των δύο κυπέλλων. Σαν να λέμε Ολυμπιακός και Παναθηναικός. Πόσες εν Ελλάδι της σαπίλας, της παράγκας, του χουλιγκανισμού και της καφρίλας; Μόλις ο «Ηρακλής». Θέλετε και άλλο;
Πόσοι κλέφτες, απατεώνες, κομπιναδόροι και μεσίτες διαπομπεύθηκαν και μπήκαν φυλακή; Ο κανείς! Αυτή η χώρα. Σαν κορδωμένο απολειφάδι ενός παρασιτικού, μεταπρατικού και κρατικοδίαιτου καπιταλισμού. Και μετά όταν Στρος Καν μας κατηγορεί ότι «κολυμπάμε στα σκατά και μάλιστα στα βαθιά» αρκετοί εξ ημών και υμών βγαίνουμε από τα ρούχα μας . Καλά μας κάνει.
Εμείς με τις κυβερνήσεις μας και με την βολή μας ανοίξαμε την πόρτα στους ξένους νταβατζήδες. Εμείς που με δανεικά, καβάλα σε μια Porsche Carrera διασχίζουμε τον υπόνομο κατευθυνόμενοι προς το γκρεμό. Και όταν ρωτάς τον αραχτό οδηγό ποιος φταίει γι αυτό, εκείνος φυσικά σου δείχνει τον άθλιο Γερμανό!
