Φάροι ελπίδας

Το ότι οι αντιδράσεις των θιγόμενων προνομιούχων και των συνδικαλιστών τους, ιδιαίτερα του ευρύτερου δημόσιου τομέα, θα ήταν λυσσαλέες αναμενόταν. Το ότι θα δοκιμαζόταν η αντοχή της κυβερνήσεως ήταν επίσης αναπόφευκτο αφού η αφετηρία της σημερινής κατάντιας ανάγεται στη δεκαετία του ΄80, όπως με ασυνήθιστη για έλληνες πολιτικούς παρρησία αναγνώρισε ο υπουργός Α. Λοβέρδος, δηλαδή ευθύς μόλις ανέλαβε την εξουσία το ΠαΣοΚ. Τα προηγηθέντα των εκλογών όμως και τα συνεχιζόμενα ψέματα και κυρίως η παντελής έλλειψη σχεδίου, όπως και η απουσία οποιουδήποτε στοιχειώδους συντονισμού ακόμη και μεταξύ των μελών της κυβέρνησης με τον επικεφαλής της, είναι ολοένα καταφανέστερα. Δείχνει να αδυνατεί να συντονίσει την κυβέρνηση και τελικά να πείσει τους πολίτες, που πληρώνουν το φαύλο και σπάταλο σύστημα και συνεπώς δεν προδιαγράφονται προς το παρόν βάσιμες θετικές προσδοκίες για το αύριο. Και μόνο ότι καλπάζει η ύφεση (-4,5% στο ετήσιο ΑΕΠ) προοιωνίζεται τα χειρότερα. Καθώς λοιπόν έχω και έχετε ανάγκη από κάποιο παράθυρο που να επιτρέπει να αναπνεύσουμε καθαρό αέρα, σκέφθηκα να αναφερθώ με ελάχιστα λόγια σε νησίδες που αποδεικνύουν ότι αρκεί ο καθένας μας να θέλει και να προσπαθεί για να κερδηθεί η μάχη. Τέσσερα ενδεικτικά παραδείγματα:
– Η Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, το εκπληκτικό έργο της οποίας επί χρόνια προβάλλω. Πρότυπο οργάνωσης, με σχέδιο και συστηματική προσπάθεια, πέτυχε το θεωρούμενο αδύνατον για το Δημόσιο. Φάρος παιδείας, στήριξης και καθοδήγησης προς την πρόοδο κυρίως των νέων μας, αναδείχθηκε χάρη στην ακαταπόνητη προσπάθεια του διευθυντή της Γιάννη Τριχόπουλου και των συνεργατών όχι μόνο πια σε ευρωπαϊκό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Επιστέγασμα η εφετινή βράβευσή της από το Ιδρυμα Μπιλ Γκέιτς με ένα εκατομμύριο δολάρια. Αρα και το Δημόσιο μπορεί, αρκεί να θέλουν και να προσπαθούν οι εργαζόμενοι σ΄ αυτό.
– Το Α΄ Γυμνάσιο Βύρωνα, χάρη και πάλι στις προσπάθειες ενός καθηγητή του, του κ. Χρήστου Χριστοδουλόπουλου, αναδείχθηκε τα τελευταία χρόνια υπόδειγμα σωστής εκπαίδευσης με την ενθουσιώδη συμμετοχή των μαθητών του και ευτυχώς με τη συμπαράσταση και άλλων άξιων εκπαιδευτικών, που εξουδετέρωσαν την αναπόφευκτη στην Ελλάδα πολεμική από την «ιδεολογία» τού να μην αλλάξει τίποτα. Το γυμνάσιο αυτό έτυχε γενικής αναγνώρισης από την Ευρωπαϊκή Ενωση που ποικιλοτρόπως βοήθησε στο να σκέπτονται, να ελπίζουν και να προσπαθούν τα παιδιά μας για ένα καλύτερο αύριο.
– Η μοναδική στην Ελλάδα Σχολή Επιμόρφωσης Γονέων της Νομαρχίας Κορινθίας. Φανατικοί υποστηρικτές της ο αποχωρήσας νομάρχης Ν. Ταγάρας και ψυχή της η χαρισματική διευθύντριά της Κατερίνα Παπανικολάου που διαπαιδαγωγεί επί 10 χρόνια περί τους 1.000 γονείς. Ετσι διδάσκονται να διαπαιδαγωγούν και αυτοί προς τον δρόμο της αρετής και της γνώσης τα δικά τους παιδιά. Πρότυπο μίμησης που γέννησε ο ευρύτερος δημόσιος τομέας αλλά χάρη σε ατομική πρωτοβουλία.
– Αφησα για τελευταίο το ανθρωποσωτήριο έργο ενός απλού ανθρώπου. Ο Μηνάς Μάινας από χρόνια έχει ως σκοπό ζωής να συγκεντρώνει και να τροφοδοτεί με αίμα κάθε συμπατριώτη του Σαντορινιό που το έχει ανάγκη για να επιζήσει αλλά και κάθε άλλον αιτούντα. Είναι τόσο αφοσιωμένος στον σκοπό του, τόσο ευγενικά επίμονος και τόσο φανερά ανιδιοτελής ώστε έχει πείσει από χρόνια την κοινωνία της Σαντορίνης να ανταποκρίνεται με προθυμότητα στην ετήσια συλλογή αίματος για τη σωτηρία γνωστών και αγνώστων σ΄ αυτόν συνανθρώπων μας. Εδώ την ελπίδα προσφέρει η ιδιωτική, η ατομική πρωτοβουλία, που αμφιβάλλω αν συγκινεί τους άρχοντες και την πνευματική ηγεσία της χώρας για να ενθαρρύνουν και τιμήσουν αυτόν τον απλό άνθρωπο που επιβεβαιώνει την αρχαία ρήση: «Πόσο καλός είναι ο άνθρωπος όταν είναι άνθρωπος».
jmarinos@tovima.gr
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ