Η οικογένειά της γνωρίζει καλά τη χώρα μας, από τον 19ο αιώνα. «Οι Ρότσιλντ συμμετείχαν στο κονσόρτσιουμ που χορήγησε τα δύο δάνεια στην επαναστατημένη Ελλάδα το 1824 ενώ ήταν και από τους ιδρυτικούς μετόχους της Εθνικής Τράπεζας το 1841» λέει η βαρόνη Σαρλότ ντε Ρότσιλντ, η οποία ήρθε στο ραντεβού μας «διαβασμένη». «Ο χρηματιστής Μαξ ντε Ρότσιλντ ήταν μεταξύ των εβραίων οι οποίοι εγκαταστάθηκαν από τη Γερμανία στην Ελλάδα μετά το 1834 και την ανακήρυξη της Αθήνας ως πρωτεύουσας του ανεξάρτητου κράτους,συμμετείχε μάλιστα στην ακολουθία του βασιλιά Οθωνα,ενώ το 1890 ένας ακόμη Ρότσιλντ, ο Κάρολος, διετέλεσε πρόεδρος της εβραϊκής κοινότητας εδώ» προσθέτει.
Ούτε το σύγχρονο πρόσωπο της χώρας μας είναι άγνωστο σε αυτή την ευχάριστη, μάλλον μικρόσωμη, μέσης ηλικίας γυναίκα η οποία επιδιώκει να διατηρεί χαμηλό προφίλ – αν και το ακριβό γούστο είναι έκδηλο επάνω της: επώνυμο ντύσιμο, φίνα, προσεκτικά επιλεγμένα κοσμήματα και ο αέρας των ανθρώπων «του κόσμου» αποτελούν βασικά στοιχεία της εμφάνισής της. Εχει βρεθεί επανειλημμένως στην Ελλάδα για αναψυχή: «Θυμάμαι δύο διαφορετικές κρουαζιέρες που κάναμε με τους γονείς και τα αδέλφια μου όταν ήμουν παιδί» λέει χαμογελώντας. «Την πρώτη φορά πήγαμε στην Κέρκυρα,τη δεύτερηστις Κυκλάδες. Κάποια στιγμήμάλιστα πάθαμε μια βλάβη εν πλω και αναγκαστήκαμε να δέσουμε στη Μύκονο. Ζητούσα από τη μητέρα μου να με αφήσει να κατέβω να δω το νησί και αυτή αρνούνταν επίμονα.Ημουν μόλις δεκατριών ετών και όλες αυτές οι φήμες που ακούγονταν για διάφορα έκτροπα εκείτην έκαναν να ανησυχεί.Ωραίες αναμνήσεις…Και πέρυσιόμως, που έτυχε να βρεθώ στην Αθήνα,πέρασα πολύ όμορφα. Πήγα στην Ακρόπολη,στο νέο Μουσείο, είδα διάφορα αξιοθέατα… Ξέρω ότι αυτή τη στιγμή τα πράγματα είναι δύσκολα στη χώρα, αλλά δεν παύει να είναι ένα μέρος όμορφο και ευλογημένο» λέει δείχνοντάς μου φωτογραφίες στο ipad, το οποίο μεταφέρει μαζί της παντού.
Ωστόσο την περασμένη εβδομάδα η Σαρλότ ντε Ρότσιλντ (Ροθτσάιλντ προφέρει η ίδια το επώνυμό της, προδίδοντας ότι ανήκει στη βρετανική «διακλάδωση» της πανίσχυρης δυναστείας γερμανοεβραίων τραπεζι τών) ήρθε για πρώτη φορά στην Αθήνα για λόγους επαγγελματικούς: υψίφωνος με λαμπρές σπουδές στο Μοτσαρτέουμ του Σάλτσμπουργκ και στο Βασιλικό Κολέγιο Μουσικής του Λονδίνου- όπου ο θείος της Λέοπολντ Ντέιβιντ ντε Ρότσιλντ κατείχε κάποτε τη θέση του προέδρου του Συμβουλίου-, έδωσε ένα ρεσιτάλ στο Ιδρυμα Θεοχαράκη. Το πρόγραμμα είχε τίτλο «Οικογενειακοί δεσμοί» και περιελάμβανε έργα συνθετών οι οποίοι είτε συνδέονταν φιλικά ή κοινωνικά με την οικογένειά της (Λιστ, Πουλένκ, Ροσίνι, Μέντελσον, Σοπέν) είτε ανήκαν σε αυτήν, όπως η πρόγονος της ερμηνεύτριας Ματίλντα ντε Ρότσιλντ, η οποία έγραψε θαυμάσια τραγούδια που ερμηνεύτηκαν από κορυφαίους τραγουδιστές της εποχής της.
Οικογενειακό παραμύθι
Το εν λόγω πρόγραμμα αντανακλά την ίδια την ιστορία της οικογένειας. Και η Σαρλότ ντε Ρότσιλντ αφηγείται τους βασικούς άξονές της σαν παραμύθι: «Ο ιδρυτής της δυναστείας Μάγερ Ανσελμ Μπάουερ, ο οποίος έζησε το διάστημα 1743-1812,πήρε το επώνυμο Ρότσιλντ,που στα γερμανικά σημαίνει “κόκκινη ασπίδα”, από το σήμα της επιχείρησης του πατέρα του,ενός ενεχυροδανειστηρίου στη Φραγκφούρτη. Εκεί ίδρυσε και αυτός την πρώτη επενδυτική του τράπεζα.Τη δραστηριότητά του συνέχισε ο μεγαλύτερος γιος του,ενώ οι υπόλοιποι τέσσερις διασκορπίστηκαν στα μεγάλα εμπορικά κέντρα της Ευρώπης, τη Βιέννη, το Λονδίνο, τη Νάπολι και το Παρίσι, προκειμένου να ιδρύσουν υποκαταστήματα.
Καθώς συσσώρευαν πλούτο, το κοινωνικό τους status μεγάλωνε ανάλογα.O αυτοκράτορας της Αυστρίας τούς έδωσε τον τίτλο του βαρόνου, έχτισαν μέγαρα, συγκέντρωσαν θησαυρούς της τέχνης και έγιναν προστάτες της μουσικής.Μέσα από αυτό το πλέγμα ανέπτυξαν σχέσεις με τους επιφανέστερους συνθέτες. Μια από τις γυναίκες της οικογένειας,η συνονόματή μου Σαρλότ ντε Ρότσιλντ,ξεκίνησε το 1826 ένα είδος μουσικής χρυσής βίβλου ζητώντας από τους συνθέτες με τους οποίους βρισκόταν σε επαφή να γράψουν για αυτήν είτε ένα έργο για πιάνο είτε ένα τραγούδι.Αυτό το βιβλίο,το οποίο ήρθε σ΄ εμένα μέσω των εξαδέλφων μου στο Παρίσι,αποτέλεσε τη “μαγιά” του προγράμματος. Η οικογένειά μου ενίσχυσε τη μουσική για δύο αιώνες, ενώ αρκετοί συνθέτες,ο Μπερλιόζ, ο Παγκανίνι,ο Μάλερ και αυτός ακόμη ο Βάγκνερ,χρησιμοποίησαν τις υπηρεσίες της τράπεζας».
Κατά πόσο επηρέασε το «βαρύ» επώνυμο τις επαγγελματικές ανησυχίες της; «Καλή ερώτηση» λέει χαμογελώντας αινιγματικά. «Τώρα πλέον τολμώ να πω ότι έχω καταξιωθεί ως τραγουδίστρια.Αλλά έχω δουλέψει σκληρά με τη μουσική.Τραγουδώ σε 18 γλώσσες,μεταξύ αυτών και στα γιαπωνέζικα, αφού η Ιαπωνία είναι μια χώρα την οποία επισκέπτομαι τακτικά.Οι γυναίκες των Ρότσιλντ, ξέρετε, όπως και οι σύζυγοί τους,απαγορεύεται να ασχοληθούν με την τράπεζα».
«ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΤΥΠΙΚΗ ΕΒΡΑΪΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ»
Το κοινό την πλησιάζει στο τέλος μιας συναυλίας; Και αν ναι,τι της λένε συνήθως; Για ζητήματα καθημερινά,την οικονομική κρίση για παράδειγμα,της μιλούν; «Οχι ιδιαίτερα» λέει με ειλικρίνεια η Σαρλότ ντε Ρότσιλντ και είναι ίσως η μοναδική φορά που δίνει την εντύπωση ότι αισθάνεται ελαφρώς άβολα. «Η ιστορία των Ρότσιλντ ως τραπεζιτών και χρηματιστών είναι γνωστή.Εγώ τους δείχνω μιαν άλλη πτυχή,λιγότερο τονισμένη,της οικογένειας,και αυτή φαίνεται να τους ενδιαφέρει περισσότερο.Η αλήθεια είναι ότι κάποιες φορές δίνω ορισμένα ρεσιτάλ για πελάτες της τράπεζας.Τα αδέλφια μου,πάλι,ή τα ξαδέλφια μου που ασχολούνται με την τράπεζα, συχνά βρίσκονται σε επαφή με κυβερνήσεις κρατών που αντιμετωπίζουν προβλήματα και προσπαθούν να βρουν λύσεις.Διατηρούμε χαμηλό προφίλ και η δουλειά προχωρεί».
«Θέλετε να δείτε το σπίτι μου;» με ρωτάει λίγο προτού χωρίσουμε και μου δείχνει τη φωτογραφία ενός υπέροχου νεοκλασικού,όπου,όπως σπεύδει να διευκρινίσει,μένει μαζί με τον δίδυμο και τον μεγαλύτερο αδελφό της.
«Μην το βλέπετε έτσι,σ΄ εμένα έχουν παραχωρήσει μια γωνία στην πίσω πλευρά» λέει με χιούμορ. «Μας αρέσει όμως να ζούμε όλοι μαζί.Τυπική εβραϊκή οικογένεια…».
