Η Ντόρα Μπακοπούλου ήταν μόλις 17 ετών όταν πρωτογνώρισε τον Νίκο Γκάτσο. Ο ποιητής που ενέπνευσε τους σημαντικότερους Ελληνες συνθέτες (Μ. Χατζιδάκι, Μ. Θεοδωράκη, Στ. Ξαρχάκο κ.α) στάθηκε για την διακεκριμένη, σήμερα, πιανίστρια, μια φιγούρα πατρική. «Καθώς είχα χάσει τον πατέρα μου όταν ήμουν ακόμη 11 ετών, ο Γκάτσος ήταν ο άνθρωπος που μου ενέπνευσε μεγάλη εμπιστοσύνη κι άσκησε επιρροή στην ψυχική μου διαμόρφωση. Κοπελλίτσα, τότε, εγώ, με διάθεση περιπετειών, μου εμφυσούσε την σύνεση, την ανάγκη πειθαρχίας προκειμένου να πετύχω τους σκοπούς μου» λέει χαρακτηριστικά.
Με αφορμή τη συμμετοχή της στο αφιέρωμα στον Γκάτσο που παρουσιάζουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών η Μαρία Φαραντούρη και ο Αλκίνοος Ιωαννίδης στις 23 και 24 Ιανουαρίου με την ευκαιρία της εφετινής επετείου των 100 χρόνων από τη γέννησή του, η Ντόρα Μπακοπούλου θυμάται με συγκίνηση την επαφή μαζί του. «Ο Γκάτσος ήταν άνθρωπος απλός και ταυτόχρονα σοκαριστικά οξυδερκής» λέει και συνεχίζει: «Είχε κάτι από την Πυθία. Είχε τη δυνατότητα να προβλέπει και ταυτόχρονα να βλέπει πράγματα που ξέφευγαν από τους άλλους. Εκτιμούσε την υψηλή Τέχνη, λάτρευε τον Μπαχ κι αγαπούσε πολύ τον Ραβέλ. Είχε πολύ καλή σχέση με τον Ελύτη και οι δυο τους είχαν κοινό σημείο αναφοράς τον Σολωμό. Την ίδια στιγμή, πίεζε τον Χατζιδάκι να γράψει μουσική κι ήταν διαρκώς ανάμεσα σ΄αυτόν και τον Θεοδωράκη». Σε σχέση μ΄αυτό το τελευταίο, μάλιστα, η Ντόρα Μπακοπούλου θυμάται κι ένα περιστατικό:
«Κάποτε ο Μάνος, μέσω του οποίου άλλωστε γνώρισα κι εγώ τον Γκάτσο, επρόκειτο να ταξιδέψει με αεροπλάνο το οποίο φοβόταν πολύ. Λίγο προτού φύγει, τον πρόλαβε ο Νίκος και του έδωσε έναν στίχο: «στον άλλο κόσμο που θα πας…». Ο Μάνος, μεταξύ αστείου και σοβαρού, ταράχτηκε. Τότε του λέει ο Νίκος: «Δεν το θέλεις; Καλά, δεν πειράζει. Θα το δώσω στον Μίκη…»
Η Ντόρα Μπακοπούλου θυμάται τον εαυτό της να το σκάει από το σχολείο για να συναντά την παρέα του Γκάτσου και του Χατζιδάκι στο Πικαντίλι και στου Φλόκα. «Ηταν μια συντροφιά καταπληκτική…Ολοι αυτοί οι σπουδαίοι άνθρωποι μαζεμένοι σε μια Ελλάδα, γενικά, φτωχή», σχολιάζει. Πώς ισορροπούσαν, άραγε, μεταξύ τους; «Υπήρχε αλληλοεκτίμηση και δίψα για αλήθεια. Εκείνη την εποχή, οι άνθρωποι αυτοί αναζητούσαν την ίδια τη φυσιογνωμία της Ελλάδας και μέσω της προσωπικής του γοητείας κατάφερναν να επηρρεάζουν γενικότερα. Υπήρχε επίσης διάχυτη η αίσθηση του χιούμορ. Ο ένας σατίριζε τον άλλο μπροστά του με μια ελαφράδα απίστευτη μέσα στο βάθος της..»
Κάποια στιγμή, η Ντόρα Μπακοπούλου έφυγε από την Ελλάδα. Εμεινε χρόνια στο εξωτερικό κι όταν επέστρεψε, συνεργάστηκε εκ νέου με τον Χατζιδάκι. Ωστόσο, σιγά σιγά χάθηκε η επαφή μ΄εκείνη την παρέα. «Μετά την μεταπολίτευση τα πράγματα άλλαξαν. Ανθρωποι άρχισαν να συσσωρεύουν πλούτο, άλλες ομάδες απέκτησαν εξουσία και δύναμη. Η ίδια συναναστράφηκα πολύ κόσμο αλλά την διαίσθηση που διέθετε ο Γκάτσος δεν την βρήκα πουθενά αλλού. Μου λείπει πολύ, όπως άλλωστε κι ο Μάνος…»
