Το Βήμα, The New York Times ?
Μόλις πριν από μερικές εβδομάδες η μοίρα της νέας συνθήκης START έμοιαζε να κρέμεται από μία κλωστή. Αλλά από την προηγούμενη εβδομάδα, όταν η Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών επικύρωσε τη συνθήκη, η οποία μειώνει το μέγεθος των αμερικανικών και ρωσικών πυρηνικών οπλοστασίων, μπορούμε να μιλάμε για ένα βήμα προς τα εμπρός. Ελπίζω αυτό να πυροδοτήσει μία νέα προσπάθεια για έναν κόσμο απαλλαγμένο από τα πυρηνικά όπλα. Στη τελική ευθεία ο πρόεδρος Ομπάμα έθεσε την αξιοπιστία και το πολιτικό του κεφάλαιο σε κίνδυνο προκειμένου να επιτύχει την επικύρωσή της. Το γεγονός ότι ένας ικανοποιητικός αριθμός ρεπουμπλικάνων γερουσιαστών έβαλαν το συμφέρον της ασφάλειας του έθνους τους και του κόσμου μπροστά από την κομματική πολιτική είναι ενθαρρυντικό.
Η επιτυχία δεν ήρθε χωρίς κόστος. Σε αντάλλαγμα για την επικύρωση της συνθήκης, ο κ. Ομπάμα υποσχέθηκε να διοχετεύσει δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια για τον εκσυγχρονισμό του αμερικανικού πυρηνικού οπλοστασίου, κάτι που δύσκολα συνάδει με έναν κόσμο απαλλαγμένο από τα πυρηνικά όπλα. Η αντιπυραυλική άμυνα παραμένει ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την επικύρωση, πολλοί γερουσιαστές έφεραν αντιρρήσεις για την ορολογία της συνθήκης όσον αφορά στη σχέση των επιθετικών και των αμυντικών όπλων, η οποία είχε ήδη καθοριστεί από την πρώτη συνθήκη το 1991. Άλλοι προσπάθησαν να αποτρέψουν την επικύρωση διαμαρτυρόμενοι για το ότι η νέα START δεν περιορίζει τον αριθμό των τακτικών πυρηνικών όπλων. Αυτές οι επιθέσεις αποκρούστηκαν. Ωστόσο, τα προβλήματα που ανακύπτουν πρέπει να συζητηθούν. Πρέπει να υπάρξει συμφωνία για την αντιπυραυλική άμυνα.
Σκληρές διαπραγματεύσεις μας περιμένουν για τα τακτικά πυρηνικά όπλα και μία ρεαλιστική συμφωνία είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη των συμβατικών δυνάμεων στην Ευρώπη. Προτεραιότητα τώρα είναι η επικύρωση μίας ξεχωριστής συνθήκης, της Συνθήκης Καθολικής Απαγόρευσης Πυρηνικών Δοκιμών, που να απαγορεύει τις πυρηνικές δοκιμές: καθένα από τα 44 κράτη που διαθέτουν πυρηνική τεχνολογία πρέπει να την υπογράψουν και να την επικυρώσουν. Μέχρι σήμερα 35 χώρες το έχουν κάνει, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, της Γαλλίας και της Βρετανίας. Ωστόσο, η λίστα των χωρών που δεν την έχουν επικυρώσει παραμένει μεγάλη: Περιλαμβάνει τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα, την Αίγυπτο, την Ινδονησία, το Ιράν, το Ισραήλ, την Ινδία, τη Βόρειο Κορέα και το Πακιστάν (οι τρεις τελευταίες δεν έχουν καν υπογράψει).
Καθεμία από αυτές τις χώρες έχει τα επιχειρήματά της αλλά δεν είναι όλες εξίσου υπεύθυνες για την καθυστέρηση της επικύρωσης. Η διαδικασία καθυστερεί επειδή η Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών το 1999 ψήφισε κατά της συνθήκης, υποστηρίζοντας ότι η ορθότητά της δεν ήταν δυνατό να επιβεβαιωθεί και ότι η διαχείριση του οπλοστασίου ήταν απαραίτητη προκειμένου να διασφαλιστεί η αξιοπιστία των αμερικανικών όπλων. Ο πραγματικός λόγος ήταν αναμφισβήτητα η επιθυμία των γερουσιαστών για συνέχιση των δοκιμών. Ωστόσο, στον 21ο αιώνα μόλις μία χώρα, η Βόρειος Κορέα προχώρησε σε πυρηνικές δοκιμές. Επομένως στην πράξη ισχύει ένα πολυμερές μορατόριουμ στις δοκιμές. Είναι ολοένα περισσότερο εμφανές ότι για τη διεθνή κοινότητα οι πυρηνικές εκρήξεις είναι κάτι μή αποδεκτό. Η καθολική επικύρωση της συνθήκης για την απαγόρευση των πυρηνικών δοκιμών θα αποτελέσει ένα βήμα προς μία πραγματικά παγκόσμια κοινότητα κρατών, στην οποία όλοι θα μοιράζονται την ευθύνη του μέλλοντος της ανθρωπότητας.
Ο Mikhail Gorbachev είναι πρώην πρόεδρος της Σοβιετικής Ένωσης.
