Σε ανησυχητικά επίπεδα έχουν σκαρφαλώσει οι καθυστερήσεις στις πιστωτικές κάρτες, ξεπερνώντας σε ορισμένες τράπεζες ακόμη και το 40% επί των συνολικών χορηγήσεών τους. Τραπεζίτες εκτιμούν ότι πλέον δεν αποπληρώνουν έστω την ελάχιστη μηνιαία δόση τους όχι μόνο όσοι πραγματικά δεν έχουν τη δυνατότητα, αλλά και κάτοχοι καρτών που συνειδητά επιλέγουν να μην εξοφλήσουν τα χρέη τους, γνωρίζοντας ότι δε θα έχουν άμεσες επιπτώσεις. Για το λόγο αυτό η στρατηγική των τραπεζών επικεντρώνεται στη δημιουργία τόσο κινήτρων εξόφλησης όσο και αντικινήτρων αθέτησης των πληρωμών. Συγκεκριμένα, επιβραβεύουν με σημαντικά χαμηλότερα επιτόκια όσους είναι συνεπείς στις καταβολές τους, ενώ από την άλλη πλευρά τιμωρούν εκείνους που δεν πληρώνουν.
Στο πλαίσιο αυτό, σε περίπτωση καθυστέρησης της πληρωμής της ελάχιστης μηνιαίας δόσης αυτομάτως η κάρτα βγαίνει εκτός κυκλοφορίας, καθώς ο κάτοχός της δεν μπορεί να τη χρησιμοποιήσει έστω κι αν υπάρχει περιθώριο βάση του προεγκεκριμένου πιστωτικού του ορίου. Για να ξαναχρησιμοποιηθεί η κάρτα θα πρέπει να εξοφληθεί η οφειλή, ενώ εννοείται ότι καμία άλλη τράπεζα δε θα δεχθεί να εκδώσει κάρτα σε ένα τέτοιο πελάτη. Από την άλλη, ισχύουν προνομιακά επιτόκια, χαμηλότερα έως και 70% σε σχέση με τα αντίστοιχα συμβατικά, για όσους εξοφλούν εμπρόθεσμα τους λογαριασμούς τους. Παράλληλα, επιχειρείται ένα νοικοκύρεμα των καρτών, τομέας που είχε γνωρίσει υπερανάπτυξη τα προηγούμενα χρόνια. Συγκεκριμένα, τα πιστωτικά ιδρύματα προχωρούν σε κατάργηση γραμμών χρηματοδότησης μέσω καρτών που παραμένουν αχρησιμοποίητες για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ μειώνονται τα πιστωτικά όρια, τόσο για αγορές όσο και για την ανάληψη μετρητών, που βρίσκονταν σε υψηλά επίπεδα.
Εξάλλου, αξίζει να σημειωθεί ότι καταργήθηκαν από τις τράπεζες, με ελάχιστες εξαιρέσεις, τα προγράμματα μεταφοράς υπολοίπου που προσέφεραν τη δυνατότητα ακόμη και άτοκης αποπληρωμής των οφειλών. Ωστόσο, τα επιτόκια μεταφοράς παραμένουν ελκυστικά, παρέχοντας την ευχέρεια σε όσους διαθέτουν την απαιτούμενη πιστοληπτική ικανότητα να εξασφαλίσουν μείωση των τόκων που πληρώνουν. Οι καλοπληρωτές μπορούν να ελιχθούν και να διαπραγματευτούν τόσο με την τράπεζα με την οποία συνεργάζονται, όσο και με τις υπόλοιπες για τον τρόπο εξόφλησης των χρεών τους. Σήμερα, υπάρχουν στην αγορά προγράμματα που εξασφαλίζουν χαμηλά επιτόκια για το μεταφερόμενο ποσό, που μπορεί να ξεκινούν από τα επίπεδα του 4%-5%. Δηλαδή ο πελάτης κερδίζει μία έκπτωση που μπορεί να φτάσει στο 70% – 80% στους τόκους για την αποπληρωμή των οφειλών του.
