Κατά την χριστουγεννιάτικη περίοδο ακόμη και οι πιο πειθαρχημένοι δεν καταφέρνουν να αντισταθούν, υποκύπτοντας στη «γοητεία» πλήθους φαγητών και γλυκών και καταναλώνοντας περισσότερες θερμίδες από οποιαδήποτε άλλη εποχή του χρόνου. Σύμφωνα όμως με νέα έρευνα Βέλγων επιστημόνων, για να αντιπαρέλθει κανείς τις διατροφικές ατασθαλίες των «άγιων ημερών» χωρίς επιπλέον κιλά και χωρίς κινδύνους για την υγεία, αντί να θέσει ανεδαφικούς στόχους «για του χρόνου», αρκεί να γυμνάζεται πριν από το πρωινό γεύμα.
Η μελέτη την οποία διεξήγε ομάδα επιστημόνων του Ερευνητικού Κέντρου για την Άσκηση και την Υγεία του Καθολικού Πανεπιστημίου της Λουβέν απέδειξε ότι τρέχοντας, κάνοντας ποδήλατο ή άλλες μορφές αερόβιας άσκησης πριν από το πρώτο γεύμα της ημέρας μπορεί κανείς να μειώσει σημαντικά και αξιόπιστα τις επιπτώσεις των εορταστικών μαραθώνιων γευμάτων στον οργανισμό, αλλά βέβαια και οποιασδήποτε άλλης διατροφής πλούσιας σε λίπος και θερμίδες.
Για την διεξαγωγή του πειράματος ο επικεφαλής της μελέτης δόκτωρ Πίτερ Χέσπελ επέλεξε 28 υγιείς και δραστήριους νέους άντρες και τους υπέβαλλε σε δίαιατ «πάχυνσης», αποτελούμενη από 50% περισσότερο λίπος και 30% περισσότερες θερμίδες από ό,τι κατανάλωναν υπό φυσιολογικές συνθήκες. Ορισμένοι από τους συμμετέχοντας συμφώνησαν να μην γυμνάζονται κατά τις έξι εβδομάδες που θα διαρκούσε το πείραμα, ενώ οι υπόλοιποι χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Το πρόγραμμα γυμναστικής και των δύο ομάδων ήταν πανομοιότυπο και ιδιαιτέρως απαιτητικό. Αποτελούνταν από τέσσερις συνεδρίες την εβδομάδα, δύο των 90 και δύο των 60 λεπτών, νωρίς το πρωί, υπό επίβλεψη, με τρέξιμο ή ποδήλατο σε εξαντλητικούς ρυθμούς.
Παρόλα αυτά, η πρώτη ομάδα έτρωγε ένα «γενναίο» πρωινό, πλούσιο σε υδατάνθρακες πριν την άσκηση και συνέχιζε να καταναλώνει υδατάνθρακες με την μορφή ισοτονικών ποτών. Τα μέλη της δεύτερης ομάδας γυμνάζονταν με άδειο στομάχι και έπιναν μόνον νερό, ενώ μετά την άσκηση έπαιρναν πρωινό εφάμιλλο σε θερμίδες με εκείνο της πρώτης ομάδας.
Στο τέλος του πειράματος, τα μέλη της ομάδας που δεν γυμνάζονταν είχαν πάρει κατά μέσο όρο τρία κιλά, είχαν αναπτύξει ανθεκτικότητα στην ινσουλίνη, πράγμα που σημαίνει ότι οι μύες τους δεν αντλούσαν πλέον αποτελεσματικά γλυκόζη από το αίμα, και είχαν αρχίσει να αποθηκεύουν λίπος μέσα και ανάμεσα στα μυϊκά τους κύτταρα – καταστάσεις που αποτελούν πρόδρομο του διαβήτη.
Όμως και εκείνοι που γυμνάζονταν μετά το πρωινό είχαν πάρει βάρος – αν και όχι τόσο όσο η ομάδα ελέγχου – ενώ και εκείνοι εμφάνισαν ανθεκτικότητα στην ινσουλίνη και αποθήκευσαν λίπος στους μύες τους.
Μόνο η ομάδα που γυμναζόταν πριν το πρωινό κατάφερε να μην πάρει σχεδόν καθόλου βάρος και δεν έδειξε σημάδια ανθεκτικότητας στην ινσουλίνη. Επίσης έκαιγαν πιο αποτελεσματικά το λίπος που έπαιρναν μέσω της διατροφής τους.
