Ας υποθέσουμε ότι ένας Αφγανός εντοπίζεται στη Βιέννη χωρίς χαρτιά. Με μεγάλη ευγένεια και σεβόμενοι όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον ξαποστέλνουν από εκεί που ΄ρθε. Οχι στην Καμπούλ· στην Αθήνα, στο πρώτο ευρωπαϊκό χώμα που πάτησε. Θα επιστρέψει κάπου στον αφιλόξενο Αγιο Παντελεήμονα. Αν βέβαια πρόκειται για τραγική περίπτωση, μια μάνα με τρία παιδιά, αναλαμβάνουν εκείνοι να εκδώσουν το άσυλο:
το δικαστήριο προ μηνός έκανε δεκτή την προσφυγή μιας τέτοιας μάνας επειδή στα ελληνικά κέντρα υποδοχής μεταναστών θα της φέρονταν απάνθρωπα και ταπεινωτικά. Για να μη λέμε λόγια του αέρα: οι Αυστριακοί στέλνουν στην Ελλάδα περί τους 20 λαθρομετανάστες τον μήνα. Γιατί; Επειδή έχει υπογραφεί ο «Κανονισμός Δουβλίνο 2». Αδρομερώς: ο μετανάστης που μπαίνει στην Ευρώπη είναι υποχρεωμένος να κάνει τα χαρτιά στην πρώτη χώρα που τον υποδέχεται. Αν τον πιάσουν αλλού, τον στέλνουν στην αρχή της διαδρομής, όπως στο επιτραπέζιο «φιδάκι». Δεδομένου ότι έρχονται ποδαράτα ή βαρκάδα, οι περισσότεροι μπαίνουν στην Ελλάδα. Για να μη λέμε λόγια του αέρα: το 90% των ξένων που εισέρχονται παρανόμως στην Ευρώπη μπαίνουν από την Ελλάδα.
Αυτά λέει η κυρία Αννα Νταλάρα, που ταξιδεύει από ΄δώ και από ΄κεί, που συναντά υπουργούς της Ευρώπης αλλά και παράγοντες του ΟΗΕ. Τους λέει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε όσα ορίζει το «Δουβλίνο 2». Χρειάζεται αναθεώρηση. Η υφυπουργός Εργασίας, αρμόδια για ζητήματα Μετανάστευσης, δείχνει μια πολιτική ωριμότητα την οποία δεν ανέμεναν όλοι- προέρχεται από τον παρδαλό κόσμο του θεάματος, πώς άραγε κατέχει την αλήθεια για τους ανυπόδητους του Τρίτου Κόσμου; Η κυρία Νταλάρα βάζει κάτι ακόμη στην ατζέντα, κάτι που οι προκάτοχοί της προσπερνούσαν αδιάφορα. Λέει σε κάθε κατεύθυνση ότι η Τουρκία πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της. Η γείτων χώρα επιτρέπει και ευνοεί τη διάσχιση των εδαφών της από άτομα χωρίς ταυτότητα που κατευθύνονται στην Ευρώπη. Υπάρχει πρόοδος όμως και στη φύλαξη των συνόρων καθώς και εκεί έγινε σωστή δουλειά με την ευρωπαϊκή οικογένεια. Στον Εβρο, τη μεγαλύτερη πύλη λαθρομεταναστών της Ευρώπης, φυλάσσουν εδώ και έναν μήνα 200 άνδρες της Frontex, του οργανισμού δηλαδή που είναι αρμόδιος για την προστασία των εξωτερικών συνόρων της Ενωσης.
Kαλές είναι οι περιπολίες, όμως είναι ανίκανες να αναχαιτίσουν τα κύματα της λαθρομετανάστευσης. Η τακτική είναι απλή. Οι ξένοι εισέρχονται χωρίς χαρτιά, δηλώνουν ένα όνομα- όποιο να ΄ναι- και στη χειρότερη περίπτωση θα κρατηθούν για κάποιες ημέρες. Δεν χωρούν στα κρατητήρια. Οπότε ελευθερώνονται, παίρνουν το λεωφορείο και κατεβαίνουν άνετοι στην Αθήνα, με ένα ημιπαράνομο καθεστώς παραμονής. Να σημειώσουμε ότι όταν στους προκατόχους της κυρίας Νταλάρα είχε προταθεί να ανακαινιστούν εγκαταλειμμένα στρατόπεδα, για να έχουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι ένα κρεβάτι να κοιμηθούν, οι διάφοροι επαγγελματίες ακτιβιστές τα περιέγραφαν ως «Νταχάου»: προτιμούσαν να προσφέρουν στους ανέστιους ένα αθηναϊκό παγκάκι.
Ως απάντηση σε κάθε Αυστριακό που διατείνεται ότι στην Ελλάδα δεν περιποιούμαστε τους μουσαφιραίους (έστω ακάλεστους) η κυρία Νταλάρα απαντά με ένα συγκεκριμένο ποσό: 11 εκατ. ευρώ. Τόσα χρειάζονται για να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης των αιτούντων άσυλο. Η αγάπη και τα καλά αισθήματα από μόνα τους δεν φτάνουν και επειδή η χώρα δεν έχει χρήμα, το ζητεί από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ολα κι όλα, η υφυπουργός έβαλε τα γυαλιά σε όσους τόσο καιρό ασκούσαν φτηνή ρητορεία για το μεταναστευτικό. Η πολιτική δεν θέλει πολλά λόγια, θέλει στρατηγική. Ολα δείχνουν ότι η αστραφτερή κυρία των καλλιτεχνικών παραγωγών κάτι σκαμπάζει από πολιτικό σχεδιασμό. Οσον αφορά την πολιτιστική διπλωματία, εκεί η υφυπουργός έχει εκπρόσωπο. Ο σύζυγός της Γιώργος Νταλάρας ήταν εκείνος που χάρισε τη φωνή του στη μουσική εκδήλωση που έγινε μέσα στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα. Πέρα από την πολιτική, υπάρχουν και οι συμβολισμοί.
