Kanye West – «My Beautiful Dark Twisted Fantasy»
Universal
Εντυπωσιακό, είναι η πρώτη λέξη που έρχεται στο μυαλό μου ακούγοντας το νέο άλμπουμ του πολλά βαρύ Κάνιε Γουέστ. Σε μία εποχή που η υπόθεση χιπ-χοπ φαίνεται να έχει λήξει οριστικά έρχεται αυτός ο σατανικός νους και αναδεύει για μία ακόμη φορά τα υλικά στο σέικερ προκειμένου να μας πείσει για το αντίθετο. Η ίσως τελικώς να μην επιδιώκει καν κάτι τέτοιο, απλώς ίσως να θέλει γράψει ιστορία πέραν των διάφορων μουσικών ειδών. Δεν εξηγείται αλλιώς αυτή η πληθώρα καλεσμένων που μόνο για να αναφερθείς σε αυτούς χρειάζεσαι ένα νέο κείμενο. Από τον Jay-Z, τη Ριάνα, τον Τζον Λέτζεντ και την Αλίσια Κιζ μέχρι τον Ελτον Τζον, τον Τζάστιν Βέρνον των Bon Iver και τον Κρις Ροκ ενώ εντυπωσιακά είναι και τα σάμπλερ που χρησιμοποιούνται όπως είναι αυτά των King Crimson και του Τζιλ Σκοτ-Χίρον. Οσο για τα είδη που ακούγονται, με ένα μαγικό τρόπο καλύπτονται σχεδόν τα πάντα! Δεν ξέρω αν θα μου αρέσει του χρόνου πάντως τώρα ακούγεται πολύ ενδιαφέρον! ****1/2
Depeche Mode – «Tour Of The Universe:
20/21. 11. 2009»
ΕΜΙ
Δύο εντυπωσιακές συναυλίες στο περίφημο Palau St Jordi της Βαρκελώνης στο πλαίσιο της_ όπως πάντα_ επιτυχημένης περιοδείας του βρετανικού ελεκτροπόπ τρίο για το άλμπουμ «Sounds Of The Universe», την οποία απόλαυσαν συνολικά 2,7 εκατ. άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ενα διπλό cd και ένα dvd_υπάρχει και πιο εντυπωσιακή έκδοση_ που αποτυπώνουν μια χαρά το κλίμα και που περιλαμβάνουν, αρκετά από τα κομμάτι που θα ήθελε να ακούσει κανείς σε μία συναυλία των Depeche Mode. Οι ενστάσεις μου είναι πάντα οι ίδιες όσον αφορά τον ήχο του συγκροτήματος από τότε που έφυγε ο Αλαν Γουάιλντερ, λιγότερο στο στούντιο και περισσότερο στα λάιβ. Τους Depeche τους προτιμούσα πάντα όταν είχαν πιο έντονα τα πιο σοφιστικέ στοιχεία τους, όταν η ποπ συναντούσε την υψηλή τέχνη και όχι όταν μετατρέπονται σε ανταγωνιστές των U2. Ψιλά γράμματα θα μου πουν οι πολυάριθμοι φανατικοί θαυμαστές τους. ***
Norah Jones – «…
Featuring Norah Jones»
Blue Note Records
Μέσα σε μία δεκαετία κατάφερε όλα όσα θα ήθελε ένας καλλιτέχνης στην καριέρα του. Περίπου μία δεκάδα Γκράμι, περισσότερα από 40 εκατομμύρια πωλήσεις, ένα άλμπουμ σταθμό στο σύγχρονο τζαζ-ποπ τραγούδι και φυσικά την αναγνώριση και από την κριτική. Σήμερα επανέρχεται όχι με μία νέα δουλειά, αλλά με ένα άλμπουμ που περιλαμβάνει όλες τις συνεργασίες που πραγματοποίησε έξω από την επίσημη δισκογραφία της. Δεκαοχτώ συνολικά τραγούδια στα οποία συνεργάζεται όχι μόνο με κάποιους από τους θρύλους της μουσικής όπως είναι ο Χέρμπι Χάνκοκ, ο Ρέι Τσαρλς, η Ντόλι Πάρτον ή ο Γουίλι Νέλσον αλλά με μερικούς από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους δημιουργούς όπως είναι οι Outkast, Q- Tip και ο Ράιαν Ανταμς. Και η αλήθεια είναι ότι καταφέρνει σχεδίν παντού να αφήνει το στίγμα της. Δεν είναι μικρή υπόθεση αυτή! ***1/2
Black Eyed Peas – «The Beginning»
Universal
Εχω την εντύπωση ότι με το προηγούμενο άλμπουμ τους οι Black Eyed Peas έδωσαν ότι είχαν να δώσουν. Με μία πορεία που ξεκίνησε από τα σπλάχνα του χιπ-χοπ και τις κοινωνικές αναζητήσεις του και κορυφώθηκε με τα πιο λάιφ στάιλ τραγούδια των τελευταίων χρόνων, ο ήχος τους έφτασε στα όρια του. Από εδώ και μπρος απλώς μάλλον θα εξαργυρώνουν για κάποιο διάστημα την απήχηση που βρήκαν στο μεγάλο κοινό, αυτό δηλαδή που κάνει και η Μαντόνα στα δύο τρία πρόσφατα άλμπουμ της. Θα δείξει! **1/2
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
