Oι Ελληνες θέλουν να είναι «διακριτικοί».
Οταν λοιπόν ο γείτονας μαυρίζει το μάτι της γυναίκας του, παριστάνουν τους ανήξερους. Οι Αμερικανοί τον βλέπουν αλλιώς: θα ειδοποιήσουν την αστυνομία, κοινωνικούς λειτουργούς, εθελοντές από κάποιο ίδρυμα.
Υπάρχουν οι δομές, οι υποδομές και η κουλτούρα των παρεμβάσεων υπέρ τρίτων. Ας το δούμε σε μεγαλύτερη κλίμακα: κάπως έτσι αντιμετωπίζουν τις στρατιωτικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν. Είναι έντονη η συζήτηση για το τι θα απογίνουν οι ντόπιοι, κυρίως οι γυναίκες, όταν αποχωρήσουν οι νατοϊκές δυνάμεις. Εννοείται ότι είμαστε υποψιασμένοι (βλέπε κοιτάσματα λιθίου) και δεν καταπίνουμε αμάσητα αυτά που λέει το Πεντάγωνο- είναι ένας πόλεμος με πολλές παραμέτρους. Μήπως όμως η παράμετρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα πρέπει να μας ανησυχεί περισσότερο από την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας των Αφγανών;
Η Μπίμπι Αΐσα είναι το σύμβολο ενός αγώνα για τη γυναικεία αξιοπρέπεια σε μια χώρα όπου η ζωή μιας γυναίκας έχει την αξία της ζωής μιας μύγας. Είναι το κορίτσι που φωτογραφήθηκε για το εξώφυλλο του «Τime» με κομμένη τη μύτη και έναν τίτλο που θεωρήθηκε προπαγανδιστικός: «Τι θα γίνει αν αφήσουμε το Αφγανιστάν». Η Μπίμπι Αΐσα έχει ζήσει μια ζωή που ανακατεύει το στομάχι. Σε ηλικία 12 ετών την έδωσαν σε έναν άνδρα ως αντάλλαγμα. Ενα παιδάκι στα χέρια ενός αγριάνθρωπου που τη βίαζε, την έδερνε, την ταπείνωνε. Πόσο να αντέξει; Στα έξι χρόνια δραπέτευσε και επέστρεψε στο πατρικό της. Οι ισλαμοφανατίλες της περιοχής ανέλαβαν καθήκοντα. Την πήραν με τη βία, την παρουσίασαν σε έναν αρχιταλιμπάν ο οποίος έδωσε εντολή να της κόψουν τα αφτιά και τη μύτη. Την άφησαν αιμόφυρτη στο βουνό ώσπου τη βρήκε μια αμερικανική περιπολία, που την παρέδωσε στην οργάνωση «Γυναίκες για τις γυναίκες του Αφγανιστάν».
Πρόκειται για τυχερό κορίτσι. Οχι μόνο επέζησε αλλά απέκτησε και πλαστική μύτη, την οποία φοράει αφού βάλει γύρω από το κενό κόλλα με μια μπατονέτα. Οταν θα είναι έτοιμη ψυχολογικά, θα κάνει χειρουργείο για να αποκτήσει μόνιμη μύτη. Εν τω μεταξύ μαθαίνει να διαβάζει, να γράφει. Της πήραν και μια υδρόγειο, για να δει πώς είναι η Γη: στρογγυλή!
Οι Ταλιμπάν έκαναν τα πάντα για να μείνουν οι γυναίκες εκτός εκπαίδευσης. Βομβαρδίζουν τα σχολεία που δέχονται κορίτσια και στέλνουν επιστολές σε δασκάλες, απειλώντας τες πως αν δεν παραιτηθούν θα αποκεφαλίσουν τα παιδιά τους. Ο πρόεδρος της χώρας κ. Χαμίντ Καρζάι προσπαθεί να συνετίσει τους φανατικούς λέγοντας ότι η παρεμπόδιση των γυναικών στη μόρφωση αντίκειται στις αρχές του Ισλάμ.
Το μίσος των Ταλιμπάν πάει πολύ πιο μακριά από την παρανόηση του Κορανίου. Εχουν τη φυσική δύναμη, έχουν τα όπλα, έχουν τον δικό τους τρόπο να διαδίδουν τις «αξίες» τους: δημόσιους ραβδισμούς, λιθοβολισμούς, ακρωτηριασμούς. Δεν ξέρουμε πότε τελικά θα φύγουν οι Αμερικανοί (ίσως το 2014), όμως ώσπου να φύγουν θα κάνουν αισθητή την παρουσία τους με το νέο όπλο πολεμικής φαντασίας ΧΜ25, το οποίο εκτοξεύει χειροβομβίδες που ακολουθούν τον στόχο χάρη σε τσιπάκι που διαθέτουν. Μπορούμε να πάρουμε θέση σε αυτή την αντιπαράθεση και να πούμε ότι είμαστε υπέρ του ενός που εξολοθρεύει αντί του άλλου που επίσης εξολοθρεύει; Οχι μόνο μπορούμε αλλά είμαστε ηθικά υποχρεωμένοι να παίρνουμε θέση.
Διάφοροι υπέρμαχοι της γυναικείας ελευθερίας, περιφρονώντας τα θύματα μιας κτηνώδους νοοτροπίας, θα πουν ότι οι γυναίκες του Αφγανιστάν είναι ελεύθερες να φορέσουν μπούρκα, είναι ελεύθερες και χαίρονται που υπηρετούν τους άνδρες της οικογένειας. Να σημειώσουμε ότι για να υπάρχει ελευθερία χρειάζονται τουλάχιστον δύο επιλογές: «γάμος ή κόψιμο μύτης» δεν είναι ελεύθερη επιλογή.
Πιστεύουν όμως οι Αφγανοί στην καλή επιρροή των νατοϊκών στρατευμάτων; Αναγνωρίζουν τη συμβολή τους στην είσοδο γυναικών στη Βουλή σε ποσοστό 25%; Αναγνωρίζουν τη συμβολή τους στη διασφάλιση της εκπαίδευσης για όλους; Οχι.
Οι μισοί (49%) προχθές απάντησαν σε δημοσκόπηση ότι προτιμούν την αποχώρηση των ξένων. Ανεξαρτησία λοιπόν και ας κόβονται οι μύτες των άτακτων κοριτσιών.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
