Το μάσημα φύλλων κόκας υπήρξε μία πανάρχαια παράδοση που ξεκίνησε πριν από 8000 χρόνια στις περουβιανές κοινωνίες τροφοσυλλεκτών, αποκαλύπτουν νέα αρχαιολογικά ευρήματα. Σε ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στο βορειοδυτικό τμήμα της χώρας ανακαλύφθηκαν μασημένα φύλλα κόκας και πετρώματα. Αυτά τα πετρώματα όταν καίγονταν δημιουργούσαν ουσίες πλούσιες σε ασβέστιο, που όταν χρησιμοποιούταν μαζί με τα φύλλα βοηθούσαν στην απελευθέρωση των ενεργών συστατικών τους. Τα φύλλα κόκας περιέχουν μία κατηγορία χημικών ενώσεων γνωστές ως αλκαλοειδή.
Στην σύγχρονη εποχή, η πιο γνωστή από αυτές τις ουσίες είναι η κοκαΐνη, που αποσπάται και καθαρίζεται με περίπλοκα χημικά μέσα. Aλλα αλκαλοειδή, τα οποία περιέχονται στα φύλλα, διαθέτουν διεγερτικές ιδιότητες που μπορούν να ελαττώσουν το αίσθημα της πείνας, να βοηθήσουν την πέψη και να καταπολεμήσουν την εξασθένηση που προκαλεί το μεγάλο υψόμετρο λόγω των χαμηλών επιπέδων οξυγόνου.
Το μάσημα φύλλων κόκας για ιατρικούς σκοπούς ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένο στον πολιτισμό των Iνκας. Αρχαιολογικά ευρήματα για το μάσημα των φύλλων αποδεικνύουν ότι πραγματοποιούνταν πριν 3.000 χρόνια. Η προσθήκη, ωστόσο, ουσιών πλούσιων σε ασβέστιο για την ενίσχυση της δράσης των αλκαλοειδών θεωρείτο πολύ πιο πρόσφατη εξέλιξη. Τα αποτελέσματα των ανασκαφών δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση Antiquity.
