Με απεργιακές κινητοποιήσεις εντός της προσεχούς περιόδου απειλεί η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία, η οποία με εξώδικες δηλώσεις της καλεί όσες εφοπλιστικές ενώσεις δεν το έχουν πράξει να κλείσουν άμεσα τις διαπραγματεύσεις για την υπογραφή των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας του 2010 που παραμένουν σε εκκρεμότητα. Παράλληλα με άλλη εξώδικη δήλωσή της καλεί το υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων να παρέμβει άμεσα προς τις ενώσεις για την ολοκλήρωση των σχετικών διαπραγματεύσεων.
Οπως αναφέρει η ΠΝΟ οι μόνες συμβάσεις εργασίας που έχουν ολοκληρωθεί εντός του 2010 είναι αυτές που αφορούν τους ναυτικούς που απασχολούνται στα μεσογειακά φορτηγά πλοία, αλλά και στα επιβατηγά τουριστικά πλοία, καθώς και στα επιβατηγά/ οχηματαγωγά πλοία διεθνών πλόων. Σε όλες τις άλλες κατηγορίες πλοίων- ποντοπόρα, ακτοπλοϊκά κ.ά.- οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας του 2010 εκκρεμούν και δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί. Την ίδια ώρα όμως που η ΠΝΟ επιδιώκει να ανεβάσει τους τόνους στο θέμα αυτό ο πρόεδρος της Ενωσης Επιχειρήσεων Ακτοπλοΐας κ. Απ. Βεντούρης περνά στην αντεπίθεση μιλώντας για μέτρα που θα εξασφαλίσουν «την οικονομική βιωσιμότητα της ελληνικής επιβατηγού ναυτιλίας». Οπως επισημαίνει το ζητούμενο είναι πώς θα επιβιώσει και θα ανακάμψει η ελληνική επιβατηγός ναυτιλία κάτω από τις εθνικές και διεθνείς εξελίξεις και όχι πώς θα δοθούν αυξήσεις. Η ΠΝΟ από την πλευρά της πέραν του θέματος των εκκρεμών συμβάσεων εργασίας θέτει και σειρά άλλων θεμάτων για τα οποία καλεί την κυβέρνηση να αναλάβει πρωτοβουλίες, όπως είναι η απασχόληση, το μέλλον του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου, η ναυτική εκπαίδευση κ.ά.
Ζητεί εξάλλου την αυστηρή τήρηση της νομοθεσίας και της 10μηνης απασχόλησης στα πλοία της επιβατηγού ακτοπλοΐας, ενώ επίσης θεωρεί επιβεβλημένη την άμεση ίδρυση ανεξάρτητου ταμείου ανεργίας για τους ναυτικούς.
Η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία επισημαίνει εν όψει των κινητοποιήσεών της ότι η κατάσταση είναι δύσκολη για τον ασφαλιστικό φορέα των ναυτικών, το ΝΑΤ. Οπως αναφέρει « έχουν ήδη γίνει σοβαρές περικοπές στις συντάξεις, ενώ τα οικονομικά του Ταμείου πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο με συνέπεια να δημιουργείταιεύλογακλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας για την απρόσκοπτη καταβολή των υποχρεώσεων του Ταμείου στους δικαιούχους ».
