Αξίζει τον κόπο να σκύψει για χειροφίλημα ο κ. Γιάννης Μπουτάρης, να σκύψει το κεφάλι μπροστά στις εκκλησιαστικές απειλές για να κερδίσει ορισμένα ψηφουλάκια; Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμος συνηθίζει να αντιστρέφει τη χριστιανική διδασκαλία, το «Αγαπάτε Αλλήλους» το έχει πολλάκις μετατρέψει σε «Μισείτε Αλλήλους» όταν αναφέρεται σε έγχρωμους, σε αλλόγλωσσους, σε αλλόθρησκους. Συνηθίζει επίσης να μπλέκεται στα πολιτικά, έχοντας άποψη για γεωστρατηγικά ζητήματα και για τις εξελίξεις στην οικονομία.
Ανήμερα την εορτή του Αγίου Δημητρίου έδωσε ένα ακόμη δείγμα ακραίας συμπεριφοράς. Είπε με βλοσυρό βλέμμα, μέσα στον ναό της αγάπης, της κατανόησης και της ανεκτικότητας: «Οσο ζω θα σε πολεμάω και δεν πρόκειται να δεις δήμο ποτέ στη ζωή σου». Η αυθόρμητη αντίδραση θα ήταν να σκάσουν στα γέλια όλοι οι παριστάμενοι. Είναι πολύ αστεία η σκηνή- ούτε ο Λαζόπουλος δεν θα μπορούσε να την επινοήσει.
Στη Θεσσαλονίκη δεν γελούν όταν οι ιεράρχες δείχνουν κυνόδοντες. Ετσι, το όλον ΠαΣοΚ έπεσε πάνω στον κ. Μπουτάρη για να τον νουθετήσει. Του είπαν άλλοι βουλευτές να χαμηλώσει τους τόνους, να μην ξαναπιάσει στο στόμα του τον μητροπολίτη και να φέρεται με φυσικότητα στην απολυταρχική συμπεριφορά που επιδεικνύεται από άμβωνος.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Ανθιμος ζήτησε από τον Πρωθυπουργό να τραβήξει το αφτί του υποψηφίου δημάρχου: «Σας παρακαλώ να δώσετε λύση. Θα γίνουμε άνω κάτω». Οι πολιτευτές του Βορρά δεν αποδέχονται τη διδασκαλία της Παλαιάς Διαθήκης, ειδάλλως θα έπρατταν αναλόγως: οφθαλμός αντί οφθαλμού, οδούς αντί οδόντος. Θα επικοινωνούσαν με τον Αρχιεπίσκοπο για να βάλει τον μητροπολίτη στη θέση του, θα τον απειλούσαν ότι θα ξεσηκώσουν τους ψηφοφόρους και θα τους προτρέψουν να ασπαστούν τον καθολικισμό ή να διαλέξουν ενορίες σε άλλο νομό.
Υπάρχει η άποψη ότι η Δεξιά εκτρέφει τον σκοταδισμό, τον συντηρητισμό και τη ρασοκρατία του Θερμαϊκού. Ισως θα πρέπει να εξετάσουμε μιαν άλλη εκδοχή. Ισως το ΠαΣοΚ να είναι συνένοχο για την κατάσταση.
Ποιο στέλεχος του κόμματος τόλμησε ποτέ να απουσιάσει από κάποια δοξολογία, ποιος τόλμησε να απαντήσει στις πολιτικές αερολογίες του μητροπολίτη, ποιος τόλμησε να διαφωνήσει με το περιεχόμενο των δηλώσεών του, όταν αυτές στάζουν δηλητήριο ή παραπέμπουν σε εποχές σκοτεινές για τη Δημοκρατία; Αυτό το τελευταίο επεισόδιο, μέσα στην εκκλησία, την ώρα που ο κ. Γιάννης Μπουτάρης εκκλησιάζεται και δέχεται ευθεία απειλή για την υποψηφιότητά του, αφού δεν προκάλεσε γέλωτες θα έπρεπε να φέρει θυμό. Εντούτοις κανείς δεν όρθωσε το ανάστημα για να πει ότι είναι ανεπίτρεπτη η επίθεση. Αντ΄ αυτού επέλεξαν τη σιωπή και τις παραινέσεις για σιωπή. Σουτ! Εκλεγόμαστε.
Αν ο κ. Γιάννης Μπουτάρης σκεφτόταν και λειτουργούσε όπως όλοι οι υπόλοιποι, θα είχε αποφύγει και ο ίδιος τους χαρακτηρισμούς εναντίον του μητροπολίτη. Τον αποκάλεσε «μουτζαχεντίν». Θα περιμέναμε ότι λόγω πίστης στον χριστιανισμό ο μητροπολίτης θα συγχωρούσε τον ασεβή, θα τον αγκάλιαζε. Η αντίδρασή του επιβεβαίωσε τον χαρακτηρισμό και έκανε πιο σκληρό έναν πόλεμο που ξεκίνησε εδώ και χρόνια. Πιθανώς ο κ. Ανθιμος να έχει τη δύναμη να επηρεάσει τους πιστούς και να τους αποτρέψει να ψηφίσουν έναν υποψήφιο που δεν ασπάζεται τον σκοταδισμό. Πιθανώς ο κ. Ανθιμος να διαταράξει τις σχέσεις του κ. Μπουτάρη με την κυβέρνηση. Ούτως ή άλλως κάποια στελέχη του ΠαΣοΚ αρνούνται την έμπρακτη στήριξη του υποψηφίου. Ενα όμως είναι σίγουρο. Ο κ. Ανθιμος δεν θα καταργήσει την αξιοπρέπεια του κ. Μπουτάρη. Ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος θα κυκλοφορεί ευθυτενής. Θα κερδίζουν λοιπόν για πάντα αυτοί που κοψομεσιάζονται;
